ÖZ LE DİK. 1 Ramazan 1443. Hoşgeldin iki gözümüzün çiçeği, bi

ÖZ LE DİK. 1 Ramazan 1443. Hoşgeldin iki gözümüzün çiçeği, bizimle filizlen bizimle dallan budaklan, bizi sev kendini bize sevdir, endişelerimizi kaygılarımızı hüzünlerimizi dindir, içimizin kıpırdaşmalarını otuzuncu güne erdir.1 Ramazan 1443, orucu uykuya tutturmak için değil de son iş günü yorgunluğunu atmak için öğlene kadar uyumuşsam da kalkılıp silkinildi, okumalar yapıldı, fırından pide edinildi, fırına şekerpare atıldı, iftarda çok yemeyeceğim sözleri verildi, tutulmadı, ezanlar okundu işte birinci gün bitmiştir, bir ramazan bin dört yüz kırk üç, gitmiştir, ne çabuk. Sofrada önceden kararlaştırılan camiye gidip gitmeyeceğimiz teyit edildi, kaşıklar o bilgiye istinaden hızlı hızlı hareket etti, abdestler alındı kılıçlar kuşandı, bursa’nın tatlı lodosu Yıldırım Beyazıt’ın eteklerine uçurdu. Sakin ama neşeli. Böyle camiiler vardır, huzurlu bir neşelilik, ya da ramazan neşesinin herkesi kaplaması, nineler bile neşeliydi. obsesif teyzeler bile neşeli bir obsesiflikteydi. teyzeler,eteklerine başımın geçeceği teyzeler, namaz arasında beni saf saf çekiştiren teyzeler, telefonunu sessize almayı unutup hepimize samsung zil sesi dinleten teyzeler, camiiye hiçbir şeyden memnun olmamaya yemin etmiş gibi gelen cıkcıkçı teyzeler, sizi çok özledim. Annemin kırk yama seccadesini seçtim, namaz boyu gözlerim bayram etti, imam efendinin vasat okuyuşuyla, vasat derken de ne hızlı ne yavaş olan okuyuşu kastettiğim anlaşılsın isterim, kulaklarım bayram etti. En sevdiğim şey ne biliyor musunuz? En sevdiğim şey, imam efendi o ayetleri okurken ne okuduğunu anlayabiliyor olmak. Rabbime bu dili bana bahşettiği için Onu onun diliyle anlamak bahtiyarlığı için çok teşekkür ederim. Rabbime Ramazan için de teşekkür ederim, bizi kör kuyularda merdivensiz bırakmadığı için, bir aylığına tüm işlerimizin arasına Ramazanı sıkıştırdığı için, içimize bu sevinci yerleştirdiği için. İşte bir ramazan bin dört yüz kırk üç. Bereketlensin, çabucak gitmesin, içimize sinsin isterim.