#τραγούδι

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας είναι από τους πιο αγαπημένους κωμικούς ηθοποιούς του Ελληνικού Κινηματογράφου και Θεάτρου. Πολλές φορές, βέβαια, εκτός από το υποκριτικό του ταλέντο, έδειξε και τις φωνητικές του ικανότητες.

Το 1968 τραγούδησε μαζί με τον Γιώργο Ζαμπέτα το «Τρελάρες όλοι γίναμε» (σε στίχους Λάκη Μιχαηλίδη) στην κωμωδία του Κώστα Καραγιάννη «Ο τρελός τάχει 400».

Φωτο:Σκηνή της ταινίας, Πηγή Εικόνας: karagiannis-karatzopoulos.com

«Βλέφαρό μου»

Ένα ονειρικό νανούρισμα από τον Χρόνη Αηδονίδη και τον Νίκο Κυπουργό

Έλα ύπνε, πάρ’ το
σε μετάξι επάνω βάλ’ το
σιγά

Κι από μέλι γάλα
νά ‘ν’ του ονείρου του η σκάλα
πλατιά

Βλέφαρό μου σφαλιστό
αχ! τυχερό μου
Μη χαράζεις άστρο της αυγής
μη μου τρομάζεις.

Το τραγούδι «Βλέφαρό μου» ακουγόταν στη θεατρική παράσταση του έργου της Ξένιας Καλογεροπούλου «Το σκλαβί», το 2000 και το 2001 ο Νίκος Κυπουργός το συμπεριέλαβε στο άλμπουμ «Τα Μυστικά του Κήπου», που κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρεία «Σείριος». Το 2004 ο Χρόνης Αηδονίδης το ερμήνευσε ξανά στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και το 2013 στο πλαίσιο συναυλίας του Κώστα Λειβαδά στο Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας. Το έχουν επίσης ερμηνεύσει η Ελένη Βιτάλη και η Σοφία Παπάζογλου.

Αποκομμένος απ’ όλους κι απ’ όλα
σε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα
τίποτα δε μ’ ακουμπά
στον παράξενο μου χρόνο

Ξέρουμε πώς είναι ψέμα 
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
να σ’ αγκαλιάσω να μ’ αγκαλιάσεις 
να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
να σ’ αγαπήσω να μ’ αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι,
Σα ζευγαρώνουν δυο βεκαλικά
μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
στων προσώπων μας τις ζάρες,

Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες 
δίχως καβάντζα καμιά
ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας 
και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου την ψύχρα.

Θες να αγγίξεις την αλήθεια
για βγες απ’ όξω απ’ τη συνήθεια
σύρε κι έλα να με λούσεις 
κι ας είμαι της καθαρευούσης
να σ’ αγκαλιάσω να μ’ αγκαλιάσεις 
έστω για λίγο για τόσοδούλι
Δρεπανιφόρα άρματα περνάν
στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ’ αφήνει.

Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα
θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα
σε πλησιάζω, μωρέ
μ’ αυταπάτες πια δεν έχω.

Ξέρουμε πώς είναι ψέμα
μ’ ας γίνουμε τα δυο μας ένα
δες θα φτιάχνουμε στιχάκια
να περπατάν σαν καβουράκια
πλάγια κι ακριβά τα χάδια
φως αχνό μες στα σκοτάδια
Μ’ ένα μου πήδο θα σε ξαναβρω
στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
Venceremos, venceremos

Υποστήριξη σε έναν φίλο που αγαπάει το τραγούδι.

Συνεργαστήκαμε καθαρά για την τέχνη μας.

Οι στίχοι είναι από τον ίδιο.

Σας ευχαριστώ πολύ!!!

IG : xronhs_par & naddy_______