#bir şehre gidememek
“ Ve ben anılarımla başbaşaydım o şehrin sokaklarında. Bir akşam vakti, yorucu bir günün bitiminde kendimi Akdeniz'in ılık sularına bıraktım ve Camus'nün Veba‘dadile geitrdiği o unutulmaz deneyi anımsadım, Rieux'nün Tarrou'yla birlikte paylaştığı o sonsuzluk anını yaşayabilmeyi denedim.”
Mario Levi- Bir Şehre Gİdememek
“ …Belki de demiştin, belki de günün birinde bir geriye dönüşün hikayesini anlatırım. Ayrılık anının elinde sonunda gelip çatacağını her ikimiz de çok iyi biliyorduk çünkü. Bir gün her şey bitmiş gibi görünecek ve biz bu ilişkiyi sürekli olarak başka insanlara taşıyacaktık… Leo Ferre yıllar öncesindeki gibi için için kanayan bir yaranın şarkısını söyleyecek. Sonrasınıysa hiç düşünmeyelim.
Mario Levi- Bir Şehre Gidememek
“ Ayrılık hep yaşanacaktı ve sonuç ne olursa olsun hiçbir zaman bitmeyecek, sonlanamayacaktı bir insana yolculuğumuz. Hiç kimseyle paylaşamayacağın bu uzun ve tehlikeli hayale biraz da bu yüzden çıkacaktın. Uzun yıllar geçti aradan , bak bu sihirli cümleyi bir kez daha yineliyorum. İşte şimdi yeniden paylaşabiliriz o anlatılamayacak suskunluğumuzu, buruk bir gülümsemeyle birbirimize yeniden bakabiliriz. Çünkü kimi tutkular sapına kadar yaşanabildiğinde bir başkasında hep bir şeyler bırakılır.”
Mario Levi- Bir Şehre Gidememek
“ O uzak kentte bıraktıklarımın anlatımına belki de hiç ulaşamayacaktım. Bir eski düşün peşinden koşmak, şarkıları, dizeleri, kovulmuşlukları, tükenmişlikleri, tüm küskünlükleri, oyalanmaları ve anlatamamaları yaşamak meseleydi çünkü, şimdi bunu da söylemeliyim.
Sonra tuttum İstanbul'da bir deniz manzarası düşündüm. Ben bu denizi anlatabilirim, dedim. Anlatamadım. Oysa denizi hep sevmiştim, hep bir yerlere gitmek istemiştim. Durdum, düşündüm. Seneler sonra bir plakla Leo Ferre aynı şarkıyı söylüyordu. Aynı şarkıyı mı? Durdum, düşündüm. Vazgeçtim, anlatamazdım…”
Mario Levi- Bir Şehre Gidememek
