#φάλκος

Το άλλο φως

Ονειρευόμουν ένα φως

που θα βυθίζεται βαθιά

στων σπλάχνων τη σιωπή

θα καταυγάζει τις πηγές της θλίψης

κι έπειτα θ’ ανεβαίνει σοβαρό

θ’ ανοίγει διάπλατα τις πόρτες

κι η νύχτα θ’ αγριεύει

άγρια θηρία θα πισωπατούν

δείχνοντας δόντια στραφτερά.

Κι εκείνο θα βαδίζει αργά

με τον ρυθμό του πεπρωμένου

ώσπου να φτάσει εκεί στο κέντρο

εκεί που κρίνονται τα πάντα

φωτίζονται κι εξαργυρώνονται

ή χάνονται κάτω απ’ το βάρος

του φοβερού φωτός.

-Τάσος Φάλκος