“In Düsseldorf raakte Behrens zeer geïnteresseerd in de theosofische geometrie van Lauweriks en De Bazel. In een aantal van zijn latere gebouwen, met name het crematorium in Hagen, ging Behrens helemaal in deze geometrie op. Walter Gropius impliceerde dat Behrens te ver was gegaan, maar dat hij het Crematorium altijd mooi had gevonden.”
- Stanford Adams, uit “Overpeinzing van Peter Behrens”
Ontwerpend met de strikte geometrische principes van gesloten, kubische symmetrie in gedachten, wist Behrens zijn relatief kleine bouwwerk monumentaal te laten lijken. Zijn ontwerp is evenzeer schatplichtig aan de sterke lijnen van de art nouveau als aan de puur functionele bruikbaarheid waarvoor hij later bekend werd.
Het crematorium werd in 1911 geopend, toen cremeren in Duitsland nog illegaal was.
