#aaaaaah de wereld is zo blind
Dit is de zomer van verduren - van hoge schulden aan mijn kamermuren
Mijn zomer stond in het teken van op mijn wangen bijten, mijn tong stilhouden en mijn vuisten ballen. Nog even, nog een uurtje langer en dan kon ik wel naar huis. Dan was ik lang genoeg gebleven. Dan mocht ik met mezelf zijn in mijn vertrouwde kamertje en het trillende gevoel dat zich in mijn keel op had gehoopt naar buiten laten. Nog even, en maar hopen dat niemand me zou vragen hoe het met me ging.
De weken van incasseren - van balans opmaken bij mijn knuffelberen
De afgelopen weken ben ik af en toe naar de zee gevlucht. Daar waren tenminste letterlijke golven die het zand overspoelde en ik kon ik even de metaforische vergeten. Een voorzichtige steun, net als mijn knuffels thuis, die niet onderworpen is aan menselijke wispelturigheid.
De maanden van slikken - van constant mijn grenzen inschikken
Ik ben in de afgelopen maanden soms mezelf verloren en vergeten hoe belangrijk het is ook in vriendschap en liefde je eigen pijn niet zomaar te verwerpen als onderdanig. Hun verlangens zijn niet belangrijker dan jouw pijn.
Het seizoen van ondergaan - van machteloos toekijken en doorstaan.
Ik ben er dit seizoen achtergekomen dat niet iedereen op dezelfde manier naar menselijke relaties kijkt. Niet iedereen ziet vriendschap als onvoorwaardelijk, niet iedereen is bereid compromissen te sluiten om de belangrijke mensen in hun leven te behouden en niet iedereen zal de beslissingen die jou gelukkig maken accepteren. Soms zijn mensen egoïstisch zelfs als het gaat om andermans geluk. Als zij beslissingen maken waar ik mee verdriet gedaan word, kan ik alleen maar toekijken en proberen mijn liefdevolle benadering van relaties niet op anderen te projecteren. Terwijl zij onaangetast en nonchalant hun leven verder leiden. Ik snak naar momenten waarover ik controle heb.
maar ik stanog
Ondanks alles. Ondanks ook alle shit die jij me hebt gegeven om te slikken.
en jij hebt het lef, het gore lef, míj als eigen beul aan te wijzen.
Na al het incasseren van menselijke beslissingen en gebeurtenissen waar ik geen macht over had, na al het inslikken van gevoelens wat ik heb gedaan zodat ik anderen niet tot last zou zijn, zie je mij als de aanstichter van drama? Lieverd, ik denk dat je je liefde voor de buitenwereld ergens hebt laten vallen. Het gaat niet allemaal om jou.
