Het voelt toch altijd als een geruststellend bondgenootschap als het weer mijn gemoedstoestand weerspiegeld 

Dit is de zomer van verduren - van hoge schulden aan mijn kamermuren

Mijn zomer stond in het teken van op mijn wangen bijten, mijn tong stilhouden en mijn vuisten ballen. Nog even, nog een uurtje langer en dan kon ik wel naar huis. Dan was ik lang genoeg gebleven. Dan mocht ik met mezelf zijn in mijn vertrouwde kamertje en het trillende gevoel dat zich in mijn keel op had gehoopt naar buiten laten. Nog even, en maar hopen dat niemand me zou vragen hoe het met me ging. 

De weken van incasseren - van balans opmaken bij mijn knuffelberen

De afgelopen weken ben ik af en toe naar de zee gevlucht. Daar waren tenminste letterlijke golven die het zand overspoelde en ik kon ik even de metaforische vergeten. Een voorzichtige steun, net als mijn knuffels thuis, die niet onderworpen is aan menselijke wispelturigheid.

De maanden van slikken - van constant mijn grenzen inschikken

Ik ben in de afgelopen maanden soms mezelf verloren en vergeten hoe belangrijk het is ook in vriendschap en liefde je eigen pijn niet zomaar te verwerpen als onderdanig. Hun verlangens zijn niet belangrijker dan jouw pijn. 

Het seizoen van ondergaan - van machteloos toekijken en doorstaan.

Ik ben er dit seizoen achtergekomen dat niet iedereen op dezelfde manier naar menselijke relaties kijkt. Niet iedereen ziet vriendschap als onvoorwaardelijk, niet iedereen is bereid compromissen te sluiten om de belangrijke mensen in hun leven te behouden en niet iedereen zal de beslissingen die jou gelukkig maken accepteren. Soms zijn mensen egoïstisch zelfs als het gaat om andermans geluk. Als zij beslissingen maken waar ik mee verdriet gedaan word, kan ik alleen maar toekijken en proberen mijn liefdevolle benadering van relaties niet op anderen te projecteren. Terwijl zij onaangetast en nonchalant hun leven verder leiden. Ik snak naar momenten waarover ik controle heb. 

maar ik stanog

Ondanks alles. Ondanks ook alle shit die jij me hebt gegeven om te slikken. 

en jij hebt het lef, het gore lef, míj als eigen beul aan te wijzen.

Na al het incasseren van menselijke beslissingen en gebeurtenissen waar ik geen macht over had, na al het inslikken van gevoelens wat ik heb gedaan zodat ik anderen niet tot last zou zijn, zie je mij als de aanstichter van drama? Lieverd, ik denk dat je je liefde voor de buitenwereld ergens hebt laten vallen. Het gaat niet allemaal om jou. 

‘Date me…

1.

Drie dagen nadat nummer 1 het er met moeite uitkrijgt dat het ‘niet werkt’ tussen ons, post zijn nieuwe vriendin over hun weekendje weg samen. Ik klik op het duimpje omhoog en speel blij als hij me later vraagt of ik haar wil ontmoeten.

2.

Een maand nadat nummer 2 me voor het laatst negeerde kom ik hem tegen op een huisfeest.  Hij zuigt aan een lachgas ballon en zakt dan langzaam in elkaar. Vanaf de vloer van de studentengang, in het licht van de knipperde gekleurde kerstlampjes, schreeuwt hij een andere naam. Zijn vuist balt om het shirt van zijn beste vriend en hij fluisterroept dat hij verliefd is. Ik kijk toe. Als onze ogen elkaar kruisen, mis ik een blik van herkenning. Mijn vrienden appen me twee uur later waarom ik zo vroeg naar huis ging.

3.

De nacht voordat het eindigt tussen ons zet nummer 3 het liefdesliedje van hem en zijn ex op Facebook. Het is een wanhopige schreeuw om iemand die ik niet ben. Het alleen zijn dat hij zoekt in ons uit elkaar gaan, vult hij met dronken nachten, nieuwe lippen en sigarettenrook. Het kan nu, nu ik hem niet meer tegenhoud.  

Nummer 3. Nummer 3 was tegelijk nummer 1 en nummer 4. De eerste en de laatste, het eindstation. Zijn liedje vangt geen likes voor hij het verwijdert. Ik zie angst in zijn ogen als hij me vertelt dat hij niet meer weet of het goed gaat komen met hem en ik denk rustig maar.

  …na mij vind je de liefde wel.’

De sneeuw ziet eruit als een fleece dekentje over de daken en ik voel me warm van geluk ondanks de kou 

Zo weinig mensen doen nog aan goede voornemens. Ze lachen zichzelf vaak een beetje uit om de ‘dwaze gewoonte’ als ik ze ernaar vraag. Ik heb geleerd het niet meer echt voornemens te noemen maar de vraag anders te formuleren, dus: heeft iemand hier toevallig een hoop voor 2019? Ik hoor ze heel graag! 

Waar je ook bent

in Parijs of Milaan

ik weet dat je kijkt

naar dezelfde maan.

Ik heb een handgeschreven brief 

speciaal gemaakt voor jou

en in gekrulde letters beschreven 

hoeveel ik van je hou. 

Een vader ging vissen

met zijn zoons bij een meer

en toen de vader naar zijn zoons keek

zag hij zijn twaalfjarige zelf weer.

Once upon a time it was paradise. Once upon a time I was paralyzed

Miley Cyrus

Ik ben bang om te huilen omdat ik het gevoel heb dat dan alles eruit komt, en ik weet niet of ik dat aankan

Je komt te dichtbij maar het voelt te ver.

Latifah

Waar de fuck ben ik toch mee bezig?

Ja, weet ik veel. Weet ik veel wat jij van mij wilt en ik van mezelf. Weet ik veel wat ik van jou wil. Van ons.

It’s almost as if my sanity is hanging on a thin wire. And I’m so afraid it will snap.

Op een mooi nieuw begin.

31 december 2018

Verliefd zijn op jou was het meest pijnlijke ooit terwijl het het meest mooie had moeten zijn.

Je stichtte brand in mijn lichaam. En ook al was het in het begin lekker warm, begin ik nu te stikken in de rook.

Het gewicht wat van je schouders verplaatst wordt naar je longen. Het prikken van je ogen met als gevolg de zoute tranen die zich een weg banen over je gezicht. Toch is het proberen te verstoppen ervan nog het ergste gevoel. Je probeert te knipperen, haren voor je gezicht. Focussen op de grond. Adem even in. Rustig maar, adem uit.

Dat deze herfst maar net zo mooi mag worden als de verkleurde bladeren die de straten versieren en de rijke zonsondergangen die de lucht beschilderen. Dat we de kleine dingen weer leren te appreciëren in een tijd waar het alleen maar gaat om meer en nooit genoeg. Dat we zullen genieten van de regen die zachtjes tegen de ramen tikt als je net wilt gaan slapen. De lucht die zo mooi is als je onderweg bent, of van de fijne herinneringen die plots je gedachten binnendringen zonder reden.

Niet alles hoeft ergens op te slaan