Op avonden als deze weet ik het zeker: er bestaan geen pleisters die groot genoeg zijn om de wonden in mijn hart te helen

Liesbet (ikzelf dus)

Het voelt toch altijd als een geruststellend bondgenootschap als het weer mijn gemoedstoestand weerspiegeld 

Dit is de zomer van verduren - van hoge schulden aan mijn kamermuren

Mijn zomer stond in het teken van op mijn wangen bijten, mijn tong stilhouden en mijn vuisten ballen. Nog even, nog een uurtje langer en dan kon ik wel naar huis. Dan was ik lang genoeg gebleven. Dan mocht ik met mezelf zijn in mijn vertrouwde kamertje en het trillende gevoel dat zich in mijn keel op had gehoopt naar buiten laten. Nog even, en maar hopen dat niemand me zou vragen hoe het met me ging. 

De weken van incasseren - van balans opmaken bij mijn knuffelberen

De afgelopen weken ben ik af en toe naar de zee gevlucht. Daar waren tenminste letterlijke golven die het zand overspoelde en ik kon ik even de metaforische vergeten. Een voorzichtige steun, net als mijn knuffels thuis, die niet onderworpen is aan menselijke wispelturigheid.

De maanden van slikken - van constant mijn grenzen inschikken

Ik ben in de afgelopen maanden soms mezelf verloren en vergeten hoe belangrijk het is ook in vriendschap en liefde je eigen pijn niet zomaar te verwerpen als onderdanig. Hun verlangens zijn niet belangrijker dan jouw pijn. 

Het seizoen van ondergaan - van machteloos toekijken en doorstaan.

Ik ben er dit seizoen achtergekomen dat niet iedereen op dezelfde manier naar menselijke relaties kijkt. Niet iedereen ziet vriendschap als onvoorwaardelijk, niet iedereen is bereid compromissen te sluiten om de belangrijke mensen in hun leven te behouden en niet iedereen zal de beslissingen die jou gelukkig maken accepteren. Soms zijn mensen egoïstisch zelfs als het gaat om andermans geluk. Als zij beslissingen maken waar ik mee verdriet gedaan word, kan ik alleen maar toekijken en proberen mijn liefdevolle benadering van relaties niet op anderen te projecteren. Terwijl zij onaangetast en nonchalant hun leven verder leiden. Ik snak naar momenten waarover ik controle heb. 

maar ik stanog

Ondanks alles. Ondanks ook alle shit die jij me hebt gegeven om te slikken. 

en jij hebt het lef, het gore lef, míj als eigen beul aan te wijzen.

Na al het incasseren van menselijke beslissingen en gebeurtenissen waar ik geen macht over had, na al het inslikken van gevoelens wat ik heb gedaan zodat ik anderen niet tot last zou zijn, zie je mij als de aanstichter van drama? Lieverd, ik denk dat je je liefde voor de buitenwereld ergens hebt laten vallen. Het gaat niet allemaal om jou. 

‘Date me…

1.

Drie dagen nadat nummer 1 het er met moeite uitkrijgt dat het ‘niet werkt’ tussen ons, post zijn nieuwe vriendin over hun weekendje weg samen. Ik klik op het duimpje omhoog en speel blij als hij me later vraagt of ik haar wil ontmoeten.

2.

Een maand nadat nummer 2 me voor het laatst negeerde kom ik hem tegen op een huisfeest.  Hij zuigt aan een lachgas ballon en zakt dan langzaam in elkaar. Vanaf de vloer van de studentengang, in het licht van de knipperde gekleurde kerstlampjes, schreeuwt hij een andere naam. Zijn vuist balt om het shirt van zijn beste vriend en hij fluisterroept dat hij verliefd is. Ik kijk toe. Als onze ogen elkaar kruisen, mis ik een blik van herkenning. Mijn vrienden appen me twee uur later waarom ik zo vroeg naar huis ging.

3.

De nacht voordat het eindigt tussen ons zet nummer 3 het liefdesliedje van hem en zijn ex op Facebook. Het is een wanhopige schreeuw om iemand die ik niet ben. Het alleen zijn dat hij zoekt in ons uit elkaar gaan, vult hij met dronken nachten, nieuwe lippen en sigarettenrook. Het kan nu, nu ik hem niet meer tegenhoud.  

Nummer 3. Nummer 3 was tegelijk nummer 1 en nummer 4. De eerste en de laatste, het eindstation. Zijn liedje vangt geen likes voor hij het verwijdert. Ik zie angst in zijn ogen als hij me vertelt dat hij niet meer weet of het goed gaat komen met hem en ik denk rustig maar.

  …na mij vind je de liefde wel.’

De sneeuw ziet eruit als een fleece dekentje over de daken en ik voel me warm van geluk ondanks de kou 

One of the greatest steps in learning a language is not only mastering its grammar and learning a big amount of words, but making these two work together in common everyday speech. You start learning new language from books, but real life is as far from them as the story of your parents marriage is far away from typical story of “happily ever after”. In Dutch, there is a cute shortcut to making your sentences sounding more alive, small almost senseless words, called particles.

1. Hoor.

This one you will most likely spot the earliest. This word hangs from the end of most short remarks that you will hear daily in the shop, at the dentist or in a cafe. As if there was an unspoken rule of Dutch politeness: “Never reply with just one word”. So when you simply want to just say “Yes”, you’d better say “Ja, hoor”. This “hoor” doesn’t really mean anything but saying it makes you sound a bit more friendly.

Wilt u de kassabon? Nee, hoor. Hoeft niet.

Do you want a receipt? No, thank you.

2. Maar

The puzzle with this one is that it sounds like the conjunction, which translates as “but” to English. However, maar as a particle has nothing to do with a contradiction. Rather than that, it is a means to make you sound more cheering up, encouraging, warm, when you ask someone to do something. Or just otherwise, it can show that you do not care about the outcome or diminish the effect of your words.

Trek je dikke jas maar aan, het is koud vandaag.

Wear the thicker jacket, it is cold today.

Lekker eten dan maar.

A very  informal version of “bon appetite” with a bit of a diminishing, sarcastic tone.

3. Toch.

You need to be especially careful because you may seem too rude if you use it without control over dosage, because the main emotions that this particle is broadcasting are anger, irritation. However with family and close friends you can use it in questions and that will show that you expect confirmation.

Het is toch niet normaal, hoor.

This is just not normal, really.

4. Eens

An interesting one, it expresses urge. Saying, you need to do it once and the moment is now. I actually learned it from a popular nursery song about a cat who is asked to come to eat soon. (Poesje mauw)

Kijk eens, wat een rare vogel zit er op die tak.

Look now, what a weird bird is sitting on that branch.

5. Even

The last, but not the least. This one is used to make your words sound more friendly, a bit of understating the meaning of what you say or sometimes to show the shortage of time for an action. It is so popular, that it has its own acronym: ff.As you remember, plural in Dutch is made with the ending “en”, so two letters “ef” sound like even.

Ging je niet ff naar de markt?

Didn’t you go to the market?

There are surely much more interesting particles: positive “wel”, “zeker” irritated “nou”, simple “gewoon” or doubtful “misschien”, another filler-like word “zeg”. Or more understandable time-depicting words as “nog”, “al”, “pas” with their English counterparts still, yet, just. Those five above-mentioned are the words that I chose to describe are just my favourites, that I find really particularly amazing.

We moeten allemaal van onszelf leren houden.