#woordjes
Op avonden als deze weet ik het zeker: er bestaan geen pleisters die groot genoeg zijn om de wonden in mijn hart te helen
Liesbet (ikzelf dus)
Het voelt toch altijd als een geruststellend bondgenootschap als het weer mijn gemoedstoestand weerspiegeld
Dit is de zomer van verduren - van hoge schulden aan mijn kamermuren
Mijn zomer stond in het teken van op mijn wangen bijten, mijn tong stilhouden en mijn vuisten ballen. Nog even, nog een uurtje langer en dan kon ik wel naar huis. Dan was ik lang genoeg gebleven. Dan mocht ik met mezelf zijn in mijn vertrouwde kamertje en het trillende gevoel dat zich in mijn keel op had gehoopt naar buiten laten. Nog even, en maar hopen dat niemand me zou vragen hoe het met me ging.
De weken van incasseren - van balans opmaken bij mijn knuffelberen
De afgelopen weken ben ik af en toe naar de zee gevlucht. Daar waren tenminste letterlijke golven die het zand overspoelde en ik kon ik even de metaforische vergeten. Een voorzichtige steun, net als mijn knuffels thuis, die niet onderworpen is aan menselijke wispelturigheid.
De maanden van slikken - van constant mijn grenzen inschikken
Ik ben in de afgelopen maanden soms mezelf verloren en vergeten hoe belangrijk het is ook in vriendschap en liefde je eigen pijn niet zomaar te verwerpen als onderdanig. Hun verlangens zijn niet belangrijker dan jouw pijn.
Het seizoen van ondergaan - van machteloos toekijken en doorstaan.
Ik ben er dit seizoen achtergekomen dat niet iedereen op dezelfde manier naar menselijke relaties kijkt. Niet iedereen ziet vriendschap als onvoorwaardelijk, niet iedereen is bereid compromissen te sluiten om de belangrijke mensen in hun leven te behouden en niet iedereen zal de beslissingen die jou gelukkig maken accepteren. Soms zijn mensen egoïstisch zelfs als het gaat om andermans geluk. Als zij beslissingen maken waar ik mee verdriet gedaan word, kan ik alleen maar toekijken en proberen mijn liefdevolle benadering van relaties niet op anderen te projecteren. Terwijl zij onaangetast en nonchalant hun leven verder leiden. Ik snak naar momenten waarover ik controle heb.
maar ik stanog
Ondanks alles. Ondanks ook alle shit die jij me hebt gegeven om te slikken.
en jij hebt het lef, het gore lef, míj als eigen beul aan te wijzen.
Na al het incasseren van menselijke beslissingen en gebeurtenissen waar ik geen macht over had, na al het inslikken van gevoelens wat ik heb gedaan zodat ik anderen niet tot last zou zijn, zie je mij als de aanstichter van drama? Lieverd, ik denk dat je je liefde voor de buitenwereld ergens hebt laten vallen. Het gaat niet allemaal om jou.
‘Date me…
1.
Drie dagen nadat nummer 1 het er met moeite uitkrijgt dat het ‘niet werkt’ tussen ons, post zijn nieuwe vriendin over hun weekendje weg samen. Ik klik op het duimpje omhoog en speel blij als hij me later vraagt of ik haar wil ontmoeten.
2.
Een maand nadat nummer 2 me voor het laatst negeerde kom ik hem tegen op een huisfeest. Hij zuigt aan een lachgas ballon en zakt dan langzaam in elkaar. Vanaf de vloer van de studentengang, in het licht van de knipperde gekleurde kerstlampjes, schreeuwt hij een andere naam. Zijn vuist balt om het shirt van zijn beste vriend en hij fluisterroept dat hij verliefd is. Ik kijk toe. Als onze ogen elkaar kruisen, mis ik een blik van herkenning. Mijn vrienden appen me twee uur later waarom ik zo vroeg naar huis ging.
3.
De nacht voordat het eindigt tussen ons zet nummer 3 het liefdesliedje van hem en zijn ex op Facebook. Het is een wanhopige schreeuw om iemand die ik niet ben. Het alleen zijn dat hij zoekt in ons uit elkaar gaan, vult hij met dronken nachten, nieuwe lippen en sigarettenrook. Het kan nu, nu ik hem niet meer tegenhoud.
Nummer 3. Nummer 3 was tegelijk nummer 1 en nummer 4. De eerste en de laatste, het eindstation. Zijn liedje vangt geen likes voor hij het verwijdert. Ik zie angst in zijn ogen als hij me vertelt dat hij niet meer weet of het goed gaat komen met hem en ik denk rustig maar.
…na mij vind je de liefde wel.’
De sneeuw ziet eruit als een fleece dekentje over de daken en ik voel me warm van geluk ondanks de kou
Droom maar, kleintje
heel ver weg
droom maar lekker
je eigen weg
in een land vol wensen
en roze bomen
geloof voor altijd
in je eigen dromen.
Waar je ook bent
in Parijs of Milaan
ik weet dat je kijkt
naar dezelfde maan.
Ik heb een handgeschreven brief
speciaal gemaakt voor jou
en in gekrulde letters beschreven
hoeveel ik van je hou.
Leven als Ilja Gort
op een wijnboerderij
met prachtige kippen
en een hond erbij
elke dag genieten
als de goden van wijn
zoals in een roman
je eigen droomversie zijn.
Een streepje hier
een stipje daar
in zijn witte blouse
schilderde de kunstenaar
zijn fijne wensen
en zijn mooie vrouw
lief was het leven
dat hij haar beloven zou.
Een rijtjeshuis
of een vrijstaande woning
een kleine cottage
zo zoet als honing
al is het een tent
naast een reusachtige villa
zolang ik met jou woon
is het leven meer dan prima.
Op een vroege ochtend
verschuilt de zon zich achter de wolken
de vogels fluiten mij wakker
zondag is aangebroken.
Once upon a time it was paradise. Once upon a time I was paralyzed
Miley Cyrus
Ik ben bang om te huilen omdat ik het gevoel heb dat dan alles eruit komt, en ik weet niet of ik dat aankan
Je komt te dichtbij maar het voelt te ver.
Latifah
Waar de fuck ben ik toch mee bezig?
Ja, weet ik veel. Weet ik veel wat jij van mij wilt en ik van mezelf. Weet ik veel wat ik van jou wil. Van ons.
It’s almost as if my sanity is hanging on a thin wire. And I’m so afraid it will snap.
Op een mooi nieuw begin.
31 december 2018
Verliefd zijn op jou was het meest pijnlijke ooit terwijl het het meest mooie had moeten zijn.
Je stichtte brand in mijn lichaam. En ook al was het in het begin lekker warm, begin ik nu te stikken in de rook.