#geçmiş

Şimdinin insanı değilim ben. Öyle bakma gözlerimin içine. Suçlar gibi… Geçmişimle geldim bu güne kadar. Her ne kadar şimdide yaşasam da geçmişin ağır yükü var omuzlarımda. Kapanmamış hesaplarım, nicesine üzüldüğüm kayıplarım var. Ama en çok da nefretim. Benim sımsıkı sarıldığım seninse öfke sebebin olan nefretim. Benimle birlikte geçmişten gelen ama bir türlü geçmeyen nefretim…

Geçmişim hiç azalmayan,hep artan bir yük gibi omuzlarımda.

Bunca acıdan sonra yürek ferahlığıyla derin bir nefes alıcakken aklım yine karmakarışık,oradan oraya savruluyorum

Ağlasak neye yarar, unutulur mu geçmiş, silinir mi acılar?

Beklenen geç geliyor, geldiği sırada insan başka yerlerde oluyor.

Oğuz Atay