Artık dünyayı hayvanlar yönetsin diyeceğim o raddedeyim hayvanlar bu kadar hayvan olamaz gerçekten.

Cahilliğin ve medeniyetsizliğin imkansız olduğu bir çağdayız hani çabalamadan sahip olabiliyosun bunlara artık nefes alan herkese bi geçerken uğruyor anladın mı çabaya falan gerek yok yani. Sen hani mağarada saklandın bunca yüzyıl?

Aklıyla kalbini farklı kişiler yönetirdi kalbiyle aşıktı fakat şu an çektiği acının sebebi aklıydı bencildi çünkü aklı, kendisi varken kalbine yer yoktu. Bi çırpıda, kolayca kıydı ve kalbine söz hakkı dahi vermedi. Yanlış düşünme ihtimaline karşı bile görmezden geldi kalbini. Kendini farkında olmadan işte böyle öldürdü. Ve rastgele çalan şarkının şu dizesine sığdı bütün hikaye;

“Sen içimdeyken yaktın kendi evini”

Düşünmeden konuşmak diye bişey yoktur, olamaz. Dil beyine uğramayan düşünceyi söze dökemez. Dil çünkü, düşünemez sadece konuşur. O kişi Öncesinde o şeyi düşünmüş olmasa; o dil o sözü söyleyemez

Vazgeçmeyin, terkedin. İnsan hala sevgi barındırıyorsa vazgeçmiştir. Ama terkeden hiç kimse seviyorum diyemez. Sevdiğini terkedemez. Asalak asalak kaçmak yerine durun ve sevginize sahip çıkın. Ama kaçan taraf siz değilseniz eğer daha fazla kendinizi ezmeyin ve terkedin. O sevgi sandığınız şey sevgi değil çünkü. Sevmek Tek taraflı olmaz

Kendini haklı çıkarma çaba ve uğraşının haksızlığının farkındalığından geldiğini farkettiğin anda duyduğun pişmanlıkta, gerçeği ve neyin ne olduğunu bildiğinden, şu an inandırmaya çalıştığın kimse ve düşünceleri seni tatmin etmeyecek.

Hak etmeyene küfür bile yok

annem bazı insanlar için “öküzün suya sıçtığı gibi atıyor lafları” der işte sendeki öyle bi ağız

Bakışlarınız Bayım, bakışlarınız yüreğimi yakıyor

“Sen ol da, ister yarim ol ister yaram. Lütfun da başım üstüne kahrında”