Sonu uçurum olduğunu bildiğim halde yürüdüğüm yollar oldu. Çünkü insan bazen düşmek değil, tutulmak istiyor.

Hayatımın özeti

Dünya, yaşıyormuş gibi davranmaya karar veren insanlarla dolu. Peki gerçekten yaşıyor muyuz? “Yaşayabileceğim tüm hayatlardan vazgeçtim, seninle birlikte olabilmek için.”

Hislerinizle ilgili özür dilemeyin. O hisler somut olsa kaldırıp atacak güce sahip olurdunuz zaten. Kontrol edemediğiniz şeylerden utanmayın.
Ağladığınız için özür dilemeyin. Çatlak cam gibi düşünün. Sağlam duruyor ama kırığı var. Yağmur yağınca içeri birkaç damla düşebilir. Sevdiğiniz için özür dilemeyin. Ona baktığınızda vücudunuzdaki kanın tüm kırmızılığıyla yüzünüze oturmasından daha masum ne olabilir?
Endişeleriniz için özür dilemeyin. Birini dünyanın kötülüklerine karşı bir anne gibi pamuklara sarmak istemek benim bir kalbim var demektir.
İlgi istediğiniz için özür dilemeyin. Çiçekler bile güzel söz duyduklarında daha gür yeşerirler. Yatın dizime,ben okşarım saçlarınızı.
Son olarak güzel hissetmediğiniz zamanlar için özür dilemeyin. En dağınık halinizle bile çok güzelsiniz. Ayna olsam yansımanıza gülümserdim.

“Ve her gece sabret diye saçlarımda dolaşan tanrının elleridir.”

“Sevgin, beni güçlü kılan..”

Onun gülüşü savaş ortasında ateşkes ilan eder’

Solumda, sağ ol sevgilim’

Neler yaşadığımı buraya sığdıramam ama bazı şarkılarda, sanki bir el, kalbimi yerinden sökmeye çalışıyormuş gibi hissediyorum…

Tamam dünyanın yok ama bari senin adaletin olsun.

Sen tarifi olmayan bi duygusun..

Allah'ım kalbimi kötülükten koru lütfen. Onlar gibi olmak istemiyorum.

Birlikte dik duralım, dünya boyun eğsin.

-canfeza

İnan artık oluru yok çok şeyin’

Lütfen kırdığın kalbimi yok sayma..