#insanlar

Çok kırgınım hatta kırgınlıktan öte darmadağın oldum toparlamak istesem başka parçam düşüyor. Hani derler ya “hep en yakınlarımız zarar verir” diye doğru en çok onlar kırdı en çok onlar dağıttı beni. İçimde yanan ateş sönmüyor üzerine o bile su atsa artık sönmez aksine alevlenir. Kız kardeş dediğin insan yaparsa herkes yapar. Ne olursa olsun demiştik, bitmeyecek bu arkadaşlık. Bak şimdi nerdesin söyle bana hani uçurumun kenarındasın da beni aşağı atıyorsun. O uçurumdan artık dönüş yok önüm arkam heryerim senin uçurumunda artık. Bana ait olan duvarlarım vardı senle açıldı seni aldı içeri ama sen o duvarlardan enkaz yaratıp gittin ve enkaz altında kalan ben oldum. Deli gibi geziyorum etrafta sanki kardeşim ölmüşte heryerde onun halüsinasyonunu görüyormuşum gibi bütün fotoğraflarda yüzün bütün sözlerde sesin duyulur oldu benden kaçan bir hayalet gibi.

Çok sessiz sakin olmalı gidişler. Bulunduğun yerden de gitmek sessiz olmalı bu dünyadan da. Kimse bilmemeli mesela bir not bıraktın diyelim şöyle yazmalı: Gidiyorum ama nereye bunu asla bilemeyeceksiniz. Öldüm mü yoksa yaşıyor muyum ben istemeden öğrenemeyeceksiniz. Ama merak ettiğiniz diğer soru şu değil mi? Neden gittim ya da neden öldüm… işte asıl bunu asla bilmeyeceksiniz. Kime kırgındım da böyle sessiz sedasız gittim, kim üzdü beni, kim zarar verdi…
Çok güzel değil mi şöyle bir mektupla yok olmak herkes vicdan azabı duyabilir veya kimse umursamayıp deli olduğunuzu düşünebilir çok riskli. Gittiğiniz yerde yeni hayat kurabilirsiniz veyahut ot gibi gizlice yaşayabilir, ölebilirsiniz. Ben yaşamayı tercih ederdim yaşamak güzel şey herkese her şeye inat güzel şey, yaşamak için çok zamanımız vardır belki ama ölmek için sadece bir an.
Mesela, ben çok kırgınım herkese her şeye kırgınım, en çokta kendime kırgınım gidemediğim için mi kalamadığım için mi bilemem. Kalmakta hiç kolay değil en az gitmek kadar zor ve acılır…

Şöyle düşünün babanız evin kurucusu yöneticisi, bir abiniz var, bir kız kardeşiniz ve de bir köpeğiniz var. Bir sabah uyanıyorsunuz abiniz şehit olmuş. Bir sabah uyanıyorsunuz kız kardeşinize tecavüz etmişler bir sabah uyanıyorsunuz köpeğinizin bacakları kesilerek ölmüş. Ve herkes cezasını çekicek derken duruşma günü oluyor. Abinizi vuran teröristler yakalanamamış, kız kardeşinize tecavüz eden adam çok sarhoştum tahrik oldum diyip ceket ilikliyor ve iyi halden serbest kalkıyor, köpeğinizi öldüren şahıs iste görmedim çok çalılık vardı görsem öldürür müyüm diyip ağlıyor oda para cezasıyla serbest bırakılıyor…
Bu yasaları onaylayan ve yeni bir kanun çıkarmayıp göz yuman hatta o pislikleri salan kişide babanız. Peki babanızın evin reisi yapan kim oda anneniz teyzeleriniz halalarınız. Siz o evi sırf dedeleriniz yıllarca korudu yıkmadı diye o evde kalır mıydınız? Bunlara göz yumar mıydınız?

Ben bak bütün aptalları kendime çekiyorum. Seviyorum aptallıkları hani ilgimi çekiyor bi bok var diyorum bunda, farklı cins bu diyorum. Sonra bana bi aptallık yapınca da deliriyorum e gerizekalı bu zaten aptaldı hani en başından zaten aptal diye uğraştın bununla sen, ama yok ben iflah olmam hala da canım istiyor mesela bak

Bazen bazı insanları gözümüzde fazla büyütüyoruz.Yani taşıdığı karakterden fazlasını yüklüyoruz yetmiyor onların karakteri için onlardan daha fazla çabalıyoruz. Onların suçu yok. Şarap üzümden olur sirkeden değil.

Güçlü olsamda bende insanım. Benim de kaldırabileceklerimin bir sınırı var ve benimde herkes gibi hassasiyete ihtiyacım var. Yalnız başa çıkabilecek güçte olmam, o yalnızlığı yaşamam gerektiği anlamına gelmiyor, tıpkı; Yaramı her önüme gelene açmadığımın kanamadığım anlamına gelmediği gibi.

Artık dünyayı hayvanlar yönetsin diyeceğim o raddedeyim hayvanlar bu kadar hayvan olamaz gerçekten.

Cahilliğin ve medeniyetsizliğin imkansız olduğu bir çağdayız hani çabalamadan sahip olabiliyosun bunlara artık nefes alan herkese bi geçerken uğruyor anladın mı çabaya falan gerek yok yani. Sen hani mağarada saklandın bunca yüzyıl?

Aklıyla kalbini farklı kişiler yönetirdi kalbiyle aşıktı fakat şu an çektiği acının sebebi aklıydı bencildi çünkü aklı, kendisi varken kalbine yer yoktu. Bi çırpıda, kolayca kıydı ve kalbine söz hakkı dahi vermedi. Yanlış düşünme ihtimaline karşı bile görmezden geldi kalbini. Kendini farkında olmadan işte böyle öldürdü. Ve rastgele çalan şarkının şu dizesine sığdı bütün hikaye;

“Sen içimdeyken yaktın kendi evini”

Düşünmeden konuşmak diye bişey yoktur, olamaz. Dil beyine uğramayan düşünceyi söze dökemez. Dil çünkü, düşünemez sadece konuşur. O kişi Öncesinde o şeyi düşünmüş olmasa; o dil o sözü söyleyemez

Vazgeçmeyin, terkedin. İnsan hala sevgi barındırıyorsa vazgeçmiştir. Ama terkeden hiç kimse seviyorum diyemez. Sevdiğini terkedemez. Asalak asalak kaçmak yerine durun ve sevginize sahip çıkın. Ama kaçan taraf siz değilseniz eğer daha fazla kendinizi ezmeyin ve terkedin. O sevgi sandığınız şey sevgi değil çünkü. Sevmek Tek taraflı olmaz

Hiç enerjim yok hani bişeylere üzülmeye moralimi bozmaya halim yok. Kendi kendimi bile salaklaşınca umursamıyorum. Kimseyle uğraşmam

Kendini sevmen için sevdiğin şeyleri yapman gerekiyor. Başkasında her neyi seviyorsan kendine onu yap. Bırak yargılasınlar, kendin olduğun için ve senin gibi olamadıkları için karşı çıkıyorlar. Yargılamaları inrenmelerinden.. Dediğimi yap ve önünde eğilecekleri zamanı bekle.

Kendini haklı çıkarma çaba ve uğraşının haksızlığının farkındalığından geldiğini farkettiğin anda duyduğun pişmanlıkta, gerçeği ve neyin ne olduğunu bildiğinden, şu an inandırmaya çalıştığın kimse ve düşünceleri seni tatmin etmeyecek.

İmtihandayım şuan, sakinleşmeliyim, şu an olanlar imtihan.Bu da bir İMTİHAN! Ya Rabbel alemin Ya Resulallah ya sabır Ya Allah

Rabbim bizi akraba denilen şu illetten bir an önce kurtarsın.

Siz sevgi ile azgınlığı karıştıran kör cahil insanlarsınız.

Herkes çok düzgün duruyor dışardan bakıldığında. Ama iki sohbet ettiğiniz de nasıl karaktersiz yalancı itici olduğunu görüyorsunuz. Kendiniz olun. Sahtekâr değil.

Çokinsan,hiçinsandır.