#punjab
The ornately embroidered phulkari is a shared tradition for women across Punjabi social classes and religions. Most of the works on display in “Phulkari: The Embroidered Textiles of Punjab from the Jill and Sheldon Bonovitz Collection” pre-date the devastating 1947 Partion of the Punjab region into modern day India and Pakistan. The religious division, mass migration, and loss of life leading up to and after the Partition forced many families to leave behind their treasured phulkaris. Despite such upheaval, phulkaris remain a significant symbol of Punjabi identity.
Post link
Roz Meher by Farida Gupta | SS 2020
Models | Jasmeet Devgan & Yashvika Ghai
Photography | Runvijay Paul
Post link
As y'all probably figured, I’m not posting as much here anymore because I’ve made it back to the US. But I will continue to post pics and thoughts from my time in Pakistan on my wordpress blog website. Just a heads up, and a thank you to everybody that followed me here.
For now, I’ll leave you with a couple of pics from Lahore. Had a great time there, especially the first day. Wandered the old walled city solo, posed for at least a hundred cell phone “snaps,” had tea in a handful of homes, squeezed into one of those jittery metal kiddie ferris wheels (those things are WAY more exciting than you’d think!) and temporarily joined a biker gang. True story.
Tractors working on the construction of SYL canal with Gurdwara Parivaar Vichora in the background near Ropar,Punjab, India during the mid 1980s
Post link
ਮੁਖੜੇ ’ਤੇ ਰੱਖਦੀ ਪੱਲੇ ਨੂੰ, ਝਾਂਜਰ ਛਣ-ਛਣ ਛਣਕਾਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਉਹੀ ਦਿਨ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਮੈਂ, ਜਦ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਲਿਆਉਂਦੀ ਤੂੰ….
ਭਾਵੇਂ ਰੱਖੀ ਮਿਸੀ ਰੋਟੀ ਸੀ, ਚਟਣੀ ਰਗੜੀ ਨਾਲ ਪਦੀਨੇ ਦੇ
ਸੁਣ ਚੂੜੀ ਦੇ ਛਣਕਾਟੇ ਨੂੰ, ਖੁਸ਼ੀ ਉਠਦੀ ਸੀ ਵਿਚ ਸੀਨੇ ਦੇ
ਝੂਮਰ ਬਣ ਕੇ ਨੱਚਦਾ ਸੀ, ਜਦ ਘੱਗਰਾ ਸੂਫ਼ ਦਾ ਪਾਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਉਹੀ ਦਿਨ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਮੈਂ, ਜਦ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਲਿਆਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਮੇਰੇ ਬਲ਼ਦ ਨਗੌਰੀ ਡਰ ਜਾਂਦੇ, ਤੇਰੀ ਝਾਂਜਰ ਦੇ ਛਣਕਾਟੇ ਤੋਂ
ਮੈਂ ਤੱਤਾ-ਠੱਠਾ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੀ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਹਾਸੇ ਤੋਂ
ਆਹ ਜੀ ਮਿੱਸੀ ਰੋਟੀ ਲੱਸੀ ਨਾ, ਨਿਆਣਿਆਂ ਦਾ ਬਾਪ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਉਹੀ ਦਿਨ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਮੈਂ, ਜਦ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਲਿਆਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਮੈਂ ਹੱਥ ਝਾੜ ਕੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ, ਜਦ ਤੇਰੇ ਕੋਲੇ ਬਹਿੰਦਾ ਸੀ
ਮੈਨੂੰ ਵੱਟਾਂ ’ਤੇ ਸਵਰਗ ਦਿਸੇ, ਰੱਬ ਨੂੰ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ
ਮੈਂ ਖੇਤ ਸਵਾਰਾ ਵਾਹ-ਵਾਹ ਕੇ, ਘਰ ਮਿੱਟੀ ਲਿਪ-ਲਿਪ ਲਾਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਉਹੀ ਦਿਨ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਮੈਂ, ਜਦ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਲਿਆਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਓਲ੍ਹੇ ਆਹਰ ਕਰੇ ਕੰਧੋਲੀ ਦੇ, ਜਦ ਸ਼ਾਮੀਂ ਘਰ ਨੂੰ ਆਉਂਦਾ ਮੈਂ
ਤੂੰ ਮੋਰੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਤੱਕਦੀ ਸੀ, ਜਦ ’ਵਾਜਾਂ ਮਾਰ ਬਲਾਉਂਦਾ ਮੈਂ
ਤੌੜੀ ਦਾ ਕੜ੍ਹਿਆ ਦੱੁਧ ਲੈ ਕੇ, ਮੈਨੂੰ ਗੁੜ ਦੇ ਨਾਲ ਫੜਾਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਉਹੀ ਦਿਨ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਮੈਂ, ਜਦ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਲਿਆਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਜਦੋਂ ’ਕੱਠੇ ਬੈਠ ਕੇ ਬੋਤੇ ’ਤੇ, ਕਦੇ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਤੇਰੇ ਪੇਕੇ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਡੱਬ ’ਚ ਬੋਤਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ, ਕੋਈ ਰਾਹ ’ਚ ਦੇਖ ਕੇ ਠੇਕੇ ਨੂੰ
ਮੱਥੇ ਤਿਊੜੀ ਕਸ ਲੈਂਦੀ, ਮੈਨੂੰ ਹੁੱਝ੍ਹਾਂ ਮਾਰ ਸਮਝਾਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਉਹੀ ਦਿਨ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਮੈਂ, ਜਦ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਲਿਆਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਕਾਂਸ਼! ਉਹ ਮੁੜ ਕੇ ਆਉਣ ਦਿਹਾੜੇ, ਦੁਖੜੇ ਫੋਲਾਂ ਨੇੜੇ ਹੋ
ਸਾਡੇ ਵਿਚ ਤਕਰਾਰ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਜੀਅ ਲਈਏ ਬੱਸ ਤੇਰੇ ਹੋ
‘ਧਾਲੀਵਾਲ’ ਨਿੱਤ ‘ਸੈਦੋ’ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ, ਹੱਦਾਂ ਚੀਰ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਉਹੀ ਦਿਨ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਮੈਂ, ਜਦ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਲਿਆਉਂਦੀ ਤੂੰ।
The Punjab & Sind Bank Ltd advertising from 1977
Making a traditional Phulkari., Phulkari is a integral part of a bride’s trousseau in Punjab.
