#punjabi
ਮੁਖੜੇ ’ਤੇ ਰੱਖਦੀ ਪੱਲੇ ਨੂੰ, ਝਾਂਜਰ ਛਣ-ਛਣ ਛਣਕਾਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਉਹੀ ਦਿਨ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਮੈਂ, ਜਦ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਲਿਆਉਂਦੀ ਤੂੰ….
ਭਾਵੇਂ ਰੱਖੀ ਮਿਸੀ ਰੋਟੀ ਸੀ, ਚਟਣੀ ਰਗੜੀ ਨਾਲ ਪਦੀਨੇ ਦੇ
ਸੁਣ ਚੂੜੀ ਦੇ ਛਣਕਾਟੇ ਨੂੰ, ਖੁਸ਼ੀ ਉਠਦੀ ਸੀ ਵਿਚ ਸੀਨੇ ਦੇ
ਝੂਮਰ ਬਣ ਕੇ ਨੱਚਦਾ ਸੀ, ਜਦ ਘੱਗਰਾ ਸੂਫ਼ ਦਾ ਪਾਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਉਹੀ ਦਿਨ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਮੈਂ, ਜਦ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਲਿਆਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਮੇਰੇ ਬਲ਼ਦ ਨਗੌਰੀ ਡਰ ਜਾਂਦੇ, ਤੇਰੀ ਝਾਂਜਰ ਦੇ ਛਣਕਾਟੇ ਤੋਂ
ਮੈਂ ਤੱਤਾ-ਠੱਠਾ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੀ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਹਾਸੇ ਤੋਂ
ਆਹ ਜੀ ਮਿੱਸੀ ਰੋਟੀ ਲੱਸੀ ਨਾ, ਨਿਆਣਿਆਂ ਦਾ ਬਾਪ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਉਹੀ ਦਿਨ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਮੈਂ, ਜਦ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਲਿਆਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਮੈਂ ਹੱਥ ਝਾੜ ਕੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ, ਜਦ ਤੇਰੇ ਕੋਲੇ ਬਹਿੰਦਾ ਸੀ
ਮੈਨੂੰ ਵੱਟਾਂ ’ਤੇ ਸਵਰਗ ਦਿਸੇ, ਰੱਬ ਨੂੰ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ
ਮੈਂ ਖੇਤ ਸਵਾਰਾ ਵਾਹ-ਵਾਹ ਕੇ, ਘਰ ਮਿੱਟੀ ਲਿਪ-ਲਿਪ ਲਾਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਉਹੀ ਦਿਨ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਮੈਂ, ਜਦ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਲਿਆਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਓਲ੍ਹੇ ਆਹਰ ਕਰੇ ਕੰਧੋਲੀ ਦੇ, ਜਦ ਸ਼ਾਮੀਂ ਘਰ ਨੂੰ ਆਉਂਦਾ ਮੈਂ
ਤੂੰ ਮੋਰੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਤੱਕਦੀ ਸੀ, ਜਦ ’ਵਾਜਾਂ ਮਾਰ ਬਲਾਉਂਦਾ ਮੈਂ
ਤੌੜੀ ਦਾ ਕੜ੍ਹਿਆ ਦੱੁਧ ਲੈ ਕੇ, ਮੈਨੂੰ ਗੁੜ ਦੇ ਨਾਲ ਫੜਾਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਉਹੀ ਦਿਨ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਮੈਂ, ਜਦ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਲਿਆਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਜਦੋਂ ’ਕੱਠੇ ਬੈਠ ਕੇ ਬੋਤੇ ’ਤੇ, ਕਦੇ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਤੇਰੇ ਪੇਕੇ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਡੱਬ ’ਚ ਬੋਤਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ, ਕੋਈ ਰਾਹ ’ਚ ਦੇਖ ਕੇ ਠੇਕੇ ਨੂੰ
ਮੱਥੇ ਤਿਊੜੀ ਕਸ ਲੈਂਦੀ, ਮੈਨੂੰ ਹੁੱਝ੍ਹਾਂ ਮਾਰ ਸਮਝਾਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਉਹੀ ਦਿਨ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਮੈਂ, ਜਦ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਲਿਆਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਕਾਂਸ਼! ਉਹ ਮੁੜ ਕੇ ਆਉਣ ਦਿਹਾੜੇ, ਦੁਖੜੇ ਫੋਲਾਂ ਨੇੜੇ ਹੋ
ਸਾਡੇ ਵਿਚ ਤਕਰਾਰ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਜੀਅ ਲਈਏ ਬੱਸ ਤੇਰੇ ਹੋ
‘ਧਾਲੀਵਾਲ’ ਨਿੱਤ ‘ਸੈਦੋ’ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ, ਹੱਦਾਂ ਚੀਰ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਤੂੰ…
ਉਹੀ ਦਿਨ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਮੈਂ, ਜਦ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਲਿਆਉਂਦੀ ਤੂੰ।