His films provides a source of an aesthetically pleasing and insightful psychological study of the human psyche. His unconvetional approach with everything sparked the nostalgia one can harbor. He shows reality in pretty lenses but writes words too simple that it makes you ache. Unrequited. The sort of thing you’d feel from his films. There is a sense of longing for a childhood, for a home, or even a person you want to share your demons with. It’s pretty unconvetional. Like with Life. The characters in his film has this realness and slight child-like quality to them. You begin to see human beings— or ourselves— projected as irrational, bitter, or just lonely fools who yearn for company.
—excerpt from a description of my Six Word Stories
Şimdi Kitano’yu hiç sevmiyor olabilirim, ama benim çok sevdiğim Japon aktörler de var. Hepsinin çok fazla filmini izlediğim için teker teker sayamadım ama her birinin aklıma kazınan bazı filmleri var elbette. Ve belirtmek isterim ki sinemadan çok anladığım için değil, tamamen şahsi zevkime göre bu aktörleri seviyorum, içim ısınmış bir kere bunlara. Zaten hepsi Japonya’da popisi yüksek, bilinen adamlar, öyle bilinmeyen bir oyuncu dikkatimi çekti, çünkü ben bu işlerden anlarım falan demiyorum.
Bunların başında eski ustalardan, Kurosawa’nın da vazgeçilmez aktörü Toshiro Mifune gelir. Mifune ya kafadan çatlak köyün delisi ya da kadirizmin Japonya versiyonu olarak döneminin en önemli aktörlerinden biridir. Ama onun da ezberlediği hal ve hareketleri vardır, mesela deliyse, bol bol kafasını kaşır, hoplar zıplar, avazı çıktığı kadar bağırır, ağzını kocaman açar. Çok komik adamdır gkkgkd. Ama ciddi olduğu zamanlarda da bir şogunu hakkını vererek oynayabilir, asık bir surat, çatık kaşlar ve sinirli bakışlarla unutulmazlar arasına girmiştir. İnanılmaz abartılı bir oyunculuğu vardır, bu açıdan gerçekçi değildir ama döneminin aktörleriyle kıyaslayacaksınız adamı. Ve en önemlisi Mifune teatral bir şekilde oynasa da, acısını da mutluluğunu da, hüznünü de sonuna kadar beyaz perdeye yansıtabilen bir oyuncudur, o duyguları hisseder, hissettirir. Gerçi ben bu adamın sadece samuray filmlerini izledim. Özetle Mifune karizmatik (rolüne göre sempatik de olabilir) adamdır, sakalları olan bir Japondur, ve babama benzerliğinden ötürü sevmek şarttır benim için. Hiçbir filminde samuray bile olsa saçlarını kazıtmadığı için deli bile olsa yakışıklılığından ödün vermemiştir. Akılda kalan rolü Kurosawa filmlerindeRashomon‘da,Seven Samurai'da ve Shogun adlı dizidedir benim için. Mifune’yi sevmeyen bizden değildir.
Tadanobu Asano, bana göre pek de yetenekli olmayan ama dünyaca ünlü olmayı başarmış bir aktör. Çoğu filminde hep ifadesizdir, kahkahalar atıp, ağlamaz, gözlerindeki ızdırabı görmezsiniz. Donuktur ve karizmatiktir her zaman, ya da aşırı rahat, tembel ve cool adamı oynar. Ama nedense ben bu adamı çok severim, sanıyorum yine yakışıklılığından gkfkh. Kendisini ilk kez Mongol'da Cengiz Han olarak gördüm ve “kim lan bu adam?” diye meraklandığımı hatırlıyorum. Sonrasında çok fazla rolde izledim ama en güzeli Cengiz'di bana göre. Maborosi gibi güzel bir filmde erken ölümüyle gerçekten üzmüştü, inanılmaz potansiyel vaadediyodu o filmde, ve Tadanobu Asano olarak o filme kısacık rolüyle büyük renk katmıştır bana göre. Ayrıca Survive Style +5 filminde de sürekli dirilen karısını öldüren adam olarak hafızalara kazınmıştır. En ama en çok sevdiğim Japon filmlerinden biri the Taste of Tea'de yine abzürd bir rolle karşımıza çıkar. Yine en iyi filmlerinden the Last Day on Earth unutulmamalıdır. Kendisinin şansı bu kadar iyi yapımlarda oynamasındadır bana göre. Bu filmlerinin hepsini tavsiye ederim bu arada, hepsi muhteşemdi.
Ken Watanabe'nin çok fazla filmini izlememiş olsam da kendisinin oyunculuğu tüm bu adamlarınkinden farklı bir yerde orası kesin. Watanabe oynadığı bir yığın Hollywood yapımıyla Hollywood oyunculuğu sergileyen ve alıştığımız gerçekçilik algısına çok uygun rol yapan, gayet başarılı bir aktör. Oynadığı rollerin hiçbirinde başarısız olduğunu düşünmedim, hepsinde karakteri çok yönlü bir şekilde canlandırıyor. Ayrıca yakışıklı değil ama karizmatik bir adam. Evet illa fiziksel anlamda beğeneceğim. Buraya yazmak için fark ettiğim üzere kendisinin Japonya yapımı hiçbir filmini izlememişim. Ken utansın kendinden ben ne yapayım. Aslında fotoğrafını eklemeye gerek yok adamı görmeyen yoktur bkz: Inception, the Last Samurai, Memoirs of a Geisha
Hiroyuki Sanada yine Hollywood’dan, hatta en son Wolverine filminden aklımızda kalan, ünlü bir aktör. Kendisinin baş rol oynadığı samuray filmini de izlemiş olarak tıpkı Watanabe gibi, ama o kadar da başarılı olmayan bir Hollywood oyunculuğuna sahip olduğunu düşünüyorum. Diğerleri gibi karizmatik/yakışıklı diyemeyeceğim ama sempatik adam bence. Başrole değil de yan rollere gidiyor ve mutlaka sinirli adamı oynamalı. Aklımda kalan rolü: Ken ile birlikte dikkatimi ilk kez çektikleri the Last Samurai filmi, gerçekten iyiydi, dikkat çekiyordu. Ayrıca Hugh Jackman’ın yanında mini minnacık kaldığını gördüğüm an “oğlum bu Uzak Doğulu adamların işi çok zor yaa” diye de düşündürmedi değil.
Tony Leung Chiu Wai, kendisi bir Çinli olsa da bu başlığı Uzak Doğulu aktörler şekline çevirdiğimi varsayın. Yığınla film izledim, yığınla aktör görmüşümdür, hatta bazılarını tekrar tekrar görmüşümdür. Ama hepsini unutmuşum işte, hiçbiri aklımda kalmamış. Zaten benim için bu adamların akılda kalması, adlarını bilmem bile büyük bir olay. Chungking Express'i izledikten sonra ben bu adamı daha önce görmüş olsam kesin bilirdim diye düşünürken IMDB'ye girince yanıldığımı anladım. Demek ki neymiş olay Wong Kar Wai'nin muhteşem sanatında bitiyormuş, Tony de değil. Ama nedir, ben bu adamı unutmayacağım bundan sonra, Wong Kar Wai filmlerinde başrolü hep bu adama vermiş diye sevineceğim. Ayrıca bu adam sakal bırakmasın(dur pardon istese de bırakamaz zaten, bıyık bırakmasın diyecektim), saçını uzatmasın çok kötü oluyor.
Her şeyi boş verdim Wong Kar Wai seyredin bak benden söylemesi.
No seriously, Wenwu needs a what if…? episode on what would have happened if his wife didn’t die and he wasn’t a horrible father to Shang Chi and Xia Ling. If that purple thumb can have it, Toney Leung deserves much more
This is such a brilliant, interesting analysis. Tony Leung is the most charismatic actor in my opinion. Seeing him in Lust, Caution changed my world view.
