#kaçak

Çok sessiz sakin olmalı gidişler. Bulunduğun yerden de gitmek sessiz olmalı bu dünyadan da. Kimse bilmemeli mesela bir not bıraktın diyelim şöyle yazmalı: Gidiyorum ama nereye bunu asla bilemeyeceksiniz. Öldüm mü yoksa yaşıyor muyum ben istemeden öğrenemeyeceksiniz. Ama merak ettiğiniz diğer soru şu değil mi? Neden gittim ya da neden öldüm… işte asıl bunu asla bilmeyeceksiniz. Kime kırgındım da böyle sessiz sedasız gittim, kim üzdü beni, kim zarar verdi…
Çok güzel değil mi şöyle bir mektupla yok olmak herkes vicdan azabı duyabilir veya kimse umursamayıp deli olduğunuzu düşünebilir çok riskli. Gittiğiniz yerde yeni hayat kurabilirsiniz veyahut ot gibi gizlice yaşayabilir, ölebilirsiniz. Ben yaşamayı tercih ederdim yaşamak güzel şey herkese her şeye inat güzel şey, yaşamak için çok zamanımız vardır belki ama ölmek için sadece bir an.
Mesela, ben çok kırgınım herkese her şeye kırgınım, en çokta kendime kırgınım gidemediğim için mi kalamadığım için mi bilemem. Kalmakta hiç kolay değil en az gitmek kadar zor ve acılır…

Bir kitap okuyordum da aklıma geldi şu sözü görünce “içimizde durum farklı kaçan kovalanır.” Yazıyordu bence öyle değil yani neden öyle olsun ki…
Ben mesela kaçanı kovalamam, uğraşmam çünkü unutabiliyorsam unuturum unutamıyorsam şayet içimde yaşarım, içimde severim, içimde özlerim. Neden ona belli edip istediğini vereyim ki ona istediği bu zaten o kaçıcak ben onu kovalayacağım o kendini zor zannedip kendini tatmin edecek ve ben kaldığımla kalıcam. O kaçtı ben kovaladım diye geri gelecek diye bir kural yok çünkü bazı insanlarda tam tersi kaçarlar ama kovalanmak için değil kurtulmak için oldukları yer onları mutlu etmediği için. Bende kaçtım bir kaç kez ama kovalanmak değildi amacım rahat kalmaktı çünkü dediğim gibi demek ki mutlu değildim. Şey düşündüm şimdi bir cümle bana paragraflar yazdırdı bu daha da garip…