Varuna gezgin

Her anda sebeklik

Büyüdükçe anlıyorum her şeyi

Büyüdükçe garip geliyor insanların gülüşleri

Çünkü anlıyorum ki

Gerçekten mutlu olmak zor

Çok zaman olmuş günlerdir böyle mutlu uyanmayalı.☀️

İçim bataklık

Durmadan kendimle savaşmaktan kendi iç sesimle kavga etmekten yoruldum kötü olan şey ise bir sonu yok bunun iç sesim de haklı bende haklıyım. Yeter artık diyorum beynimi kemiriyor bu düşünceler sonra dahası geliyor durmadan yenisi düşüyor beynime kor gibi sonra ne mi oluyor sonra delirmeye başlıyorum kendi kendime konuşmalar, kavga etmeler, kah gülüp kah ağlamalar. Ama bildiğim bir şey var ben deliriyorum bu yavaş oluyor ama deliriyorum. Sürekli kendi kendime haksız olup aynı anda haklı olmaktan dolayı deliriyorum, geceleri gözüme uyku girmemesinden dolayı deliriyorum, yediğim yemekten tat alamamaktan deliriyorum. Diyorum ki allahım al içimde olan bu gafleti almıyor, alsa bile yenisi geliyor. Koskocaman bir labirent düşünün her sokağı bir yere çıkan bir labirent düşünün ben o labirentte çıkmazı bulmuşum gibi. O okyanusun keşif edilmeyen suları gibi derin uçsuz bucaksız bir gaflet. İçim bir bataklık, içim bir okyanus, içim bir çöl. Durmadan battığım, kocaman bir boşluk olduğum, göz yaşımın artık kalmadığı bir içim var. Daha ne kadar gider böyle daha ne kadar hem boğulup hem batarım bilmiyorum yaşamadan göremem, gördükçe de yaşayamam gibi geliyor.

Çok sessiz sakin olmalı gidişler. Bulunduğun yerden de gitmek sessiz olmalı bu dünyadan da. Kimse bilmemeli mesela bir not bıraktın diyelim şöyle yazmalı: Gidiyorum ama nereye bunu asla bilemeyeceksiniz. Öldüm mü yoksa yaşıyor muyum ben istemeden öğrenemeyeceksiniz. Ama merak ettiğiniz diğer soru şu değil mi? Neden gittim ya da neden öldüm… işte asıl bunu asla bilmeyeceksiniz. Kime kırgındım da böyle sessiz sedasız gittim, kim üzdü beni, kim zarar verdi…
Çok güzel değil mi şöyle bir mektupla yok olmak herkes vicdan azabı duyabilir veya kimse umursamayıp deli olduğunuzu düşünebilir çok riskli. Gittiğiniz yerde yeni hayat kurabilirsiniz veyahut ot gibi gizlice yaşayabilir, ölebilirsiniz. Ben yaşamayı tercih ederdim yaşamak güzel şey herkese her şeye inat güzel şey, yaşamak için çok zamanımız vardır belki ama ölmek için sadece bir an.
Mesela, ben çok kırgınım herkese her şeye kırgınım, en çokta kendime kırgınım gidemediğim için mi kalamadığım için mi bilemem. Kalmakta hiç kolay değil en az gitmek kadar zor ve acılır…

Bazı şeyler vardır göze almak zorundayızdır çünkü almazsak yaşanmaz ki bu hayat. Örneğin birinin bizi sevip sevmediğini onunla konuşarak anlarız, birine güvenilip güvenilmeyeceğini ona güvenip öğreniriz. Her zaman işe yarar mı? Hayır, yaramaz ama olsun yaşadık ve göze aldık her şeyi sonuçta içimizde duramazdı.
Bir arkadaşım var soruyor ama nasıl güveniyim ki ben ona uzakta oturuyor ya aldatırsa diyor. Söyleyecek fazla sözüm yok tek cümleyle açıklayabilirim. Güvenirsen ve o seni aldatırsa kendine yakıştırdığı şerefidir ama güvenirsen ve aldatmazsa sizin mutluluğunuz. Bu hayatta kimse kimsede kalıcı değildir. Nice arkadaşlıklar gördüm hiç bitmeyecek sanılan şimdi tekrar dönüp baktığımda hangisinden eser kalmış ki acaba hiçbirinden. Ne sevgiler gördüm baksan uğruna can feda edilen yada edilebilecek olan ama onların bile bir noktası var her şey herkes bir yere kadardır.
Kendine hiç sordun mu peki ya ben insanlara güvenemiyorum ama insanlar neden bana güvensin ki onlar neden beni sevsin? Benim onlardan farkım ne? Onlar üzüyor da ben üzmüyorum sanki dedin mi hiç kendine. Bazı olaylar vardır kendini sorgulamaktan başka çaren yoktur. Çünkü kime sorarsan sor o soruların cevapları bir tek sende vardır.
Kendimden bahsetmem gerekirse ben bırak insanlara sonsuz güvenmeyi kendime bile güvenmiyorum insanız hepimiz doğrudan yanlışa kayarız, kayabiliriz. Bu kendime olan güven problemi özgüven olan değil, bu bahsettiğim ben onu ölene kadar severim diyemem mesela, sonsuza kadar yanında dururum diyemem neden biliyor musunuz? Çünkü yapmadım daha önce dediğim şeyleri yapmadım. Hep yanında kalıcam dediğim insanların yanında değilim aslında bu onların kararı onlar benimle değil ama benimde payım var bunlarda.
Bazı şeylerin cevabı bizde olduğu gibi bazılarının cevaplarıda bizde değildir. Bunlarıda arayarak bulmak zorundayız.
İşte bu yüzden dediğim gibi bazı şeyleri göze alarak karşılarına çıkıp konuşmak zorundayız. Git sor ona de ki; bana bir baksana sen beni seviyor musun sevmiyor musun beni arada bırakma bir cevap ver yada kızım benimle derdin ne senin bizim arkadaşlığımız böyle iki günde silinip atılacak şey mi kendine gel demeyi bilmeli ve buna cesaretimiz olmalı, olmak zorunda…

Bir babanın evladına verebileceği en güzel nasihatı aldım az önce..

Kalp ve gönül işine karışmak ne bana ne bir başkasına düşer , baban olarak mantığın devrede olduğu her şeyde sana karışırım ama gönül işinde ne ben ne bir başkası ne de senin haddin karışmak, gönül işinde söz hakkı olan tek şey hislerindir sakın unutma, seni hiç bir şeye hiçkimse zorlayamaz hiç bir zaman hiç bir şeye mecbur hissetme…

Sev güzeli, çünkü sevmeye değer…

Gülümse, hadi gülümse. Bulutlar gitsin..

Bir defa yalan söylediğini gördüğüm insanın bir daha doğru söylediğinden emin olamıyorum.

Tut elimi, burdan gidelim..

Yanıyor içim bu nasıl acı?

Mutluluğu sende bulan senindir.. gerisi misafir