Ήσουν εκεί όταν δεν ήταν κανένας άλλος.

Άρα για αυτό σε ευχαριστώ..

Ώρες με τις ώρες το αίσθημα που έχω είναι ότι δεν έχω κατανόηση από κανέναν.

Μέχρι και από τα κοντινά μου πρόσωπα..

Στα κρυφά δες τον ήλιο

Που ξεχειλιζει από το χαμόγελο σου

Στα φανερά ψάξε με

Και ας γίνω ένα με τη σκιά σου

Ξεφύλλισε με σαν βιβλίο

Από φωτογραφίες, άλμπουμ παλιές μας κοίτα

Και ας γίνω τιτλος για φαντάσου

Μια ανάμνηση που θα σε αγκαλιάζει κάθε νύχτα

..Καληνυχτα..

_κανένας_

Για ένα δικό μας

Φιλησε με

Παγίδευσε με

Γδύνω τη σκέψη μου

Στο όνομα σου

Μάγεψε με

Ζωντάνεψε με

Άσε με να μείνω κοντά σου

Διωξε με

Κυνήγησε με

Ζω μέσα στη σκιά σου

Σκότωσε με

Μίσησε με

Και ας πάθω ασφυξία

Από τα φιλιά σου

_κανένας_

Κρύψε με πάλι στο φως της

Νεκρικά να κοιμηθώ εκεί

Καψε με μέσα στη φωτιά της

Σταχτες η καρδιά να πιει

Νανούρισε με με τα φιλιά της

Μαξιλάρι τα όνειρα μας να φορώ

Μα υπόσχομαι πως κάποιο βράδυ

Μέσα από το τίποτα θα ξαναγεννηθώ .

_κανένας_

Φοβαμαι γιατί ακόμα και η κάθε σκέψη μου μικρή, σε σένα οδηγεί ..

_κανένας_

Ίσως κάποια στιγμη όταν ξυπνήσω το όνειρο να μην εξαφανιστεί, αλλά να με φιλήσει και να μου ψιθυρίσει καλημέρα..!

_κανένας_

Ψησου να το σκάσουμε μαζί !

_κανένας_

Ψιθύρισε μου πάλι στο αυτι ,

Ο,τι σε τόσο χρόνο δεν έχει υποθεί

Και άσε να απελευθέρωσω από τα δεσμά

Ο,τι δεν σου εξέφρασα παλιά

Να ταν τα χείλη σου ωκαιανοι

Να ταξιδεύω τη λιακάδα

Και αν φουρτουνίαζαν αυτοί

Σιωπηλά θα έστυβα αστερια

Να χαμογελάς στα δυο μου χέρια

_κανένας_

Τα συναισθήματα μου σου ανοικουν

Τρύπιες οι αγκαλιές

Που δεν έχουν το άγγιγμα σου

_κανένας_

Όσο με κομπλαρεις εσυ δεν με έχει κομπλάρει κανεις.

_κανένας_

Βόλτες μπερδεμένες γυρεύοντας σε

Βόλτες ανίκανες να νικήσουν τη σκιά

Βόλτες που ζηλεύουν το άγγιγμα σου

Βόλτες που αγναντεύουν τη δική σου ματιά

Βόλτες σε βόλτες να γυρεύω

Βόλτες με βόλτες να καρτερώ

Βόλτες σε βόλτες ξενυχτάω

Μήπως σε κάποια βολτα να σε δω

_κανένας_

Θα γίνεις η μούσα και εγώ ο ποιητης;

Να σου πω κάτι ;

Και εμένα μου αρεσεις

Ποσό καιρο θα αφήσουμε τα συναισθήματα

Θα παίζουν κρυφτο;

_κανένα_

Έχει μια μαγική ικανότητα η άνοιξη να ανθίζει λουλούδια και συναισθήματα να σε κάνει να ονειρευεσαι και να περιμένεις ,

-σου ανήκω και μου ανήκεις σου ψυθιριζω

-το ξέρω ~~~

-είναι το μυστικό μας

-δεν είναι μόνο αυτό

-τι είναι ;

-ότι όπου και να είμαι εσυ θα είσαι πάντα εσυ, το δικό μου εσυ, το δικό μου , το επτασφράγιστο μυστικό μου..

_κανένας_

Ας κλείσουμε την αιωνιότητα σε μια στιγμη

Φίλα με με θέα το φεγγάρι

Μια μέρα μόνο εγώ και εσυ

Άσε τις καρδιές να πουν ότι κρύφτηκε στο σκοτάδι

_κανένα_

Άρπαξε μια τρίχα από το φεγγάρι

Και ένα χαμόγελο από τον ήλιο

Έντυσε την αμουδια με πεφταστέρια

Τοποθέτησε στα μάτια ρουμπίνια

Με σμαράγδια ζωγράφισε καρδιά

Μα τι να κανεις ο άνθρωπος το μήλο ζήλεψε

Και τον παράδεισο αποχαιρέτησε μελαγχολικά

_κανένας_

Οι Κυριακές μια συνηθισμένη Δευτέρα , ένα δωμάτιο με κουρτίνες να κρυφοκοιτάζουν στην ερημιά , ένας μεγάλος καθρέφτης που αντικατοπτρίζει έναν τοίχο , και ένας τοίχος που χωρίζει μια καρδιά

_κανενας_

Υ.Σ : μια εκδρομή , Μ.Χ

Αδειάζει πλεον η γειτονιά

Γέλια ηχούν ξενικά

Από κάποιους που γνωρίζονταν καλά

_κανένας_

Πάντα λείπει ένας ήλιος μια βροχερή μέρα

Να μην ξεχάσω σκούφο να φοράς στα χιόνια

Την άνοιξη να φτιάχνεις τα πιο όμορφα μπουκέτα

Και το καλοκαιρι να μην ξέρεις τι ώρα θα γυρνάς

Το χαμόγελο σου λείπει από την δίκη μου μέρα

Αληθεια ποσό ωραία χαμογελάς

Ανάβεις φωτιά σε μια μόνο κουβέντα

Ζακέτα μην βάλεις στη βολτα που θα είναι για εμάς

_κανένας_