#γρικ κουοτς
Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα.
Ότι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα.
- Οδυσσέας Ελύτης
«έλαιον θέλω και ου θυσίαν»
κι εμείς που θυσιαστήκαμε;
κι εμείς που δε λαδώσαμε;
.
- Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ούτε και τα δικά μου ποιήματα αγαπώ.
Μ’ αρέσουν μόνο εκείνα που μου αντιστάθηκαν: αυτά που δεν κατάφερα ποτέ να γράψω.
- Νίκος Χουλιαράς
Θυμάσαι κάποιον Απρίλιο;
Μαζεύτηκαν όλοι πάνω σου,
γελώντας σε σήκωναν ψηλά
να συνηθίσεις τα φτερά σου ανοιχτά.
Μόνο εσύ έκλαιγες,
αφού πάντα έτσι γίνεται.
- Βαλάντης Βόρδος
Τα δάχτυλα του είναι τόσο λεπτά όταν μ’ αγκαλιάζουν.
…
Πόσες βιολέτες ανθισμένες αυτή την εποχή.
Σου παίρνουν το μυαλό.
- Ιφιγένεια Ντούμη
Πότε πρόλαβες να περάσεις από εδώ πριν από μένα;
Ποιά δύναμη με κρατάει εμένα πάντα πίσω;
Κρατώ την αναπνοή μου δεν θέλω να πιστέψω στον χθεσινό εφιάλτη στα φαντάσματα των ποιημάτων σου δεν θέλω να τα πάρω όλα αυτά στα σοβαρά
κι όμως είναι σαν να βλέπω ξανά στους ίδιους δρόμους την παντομίμα του έρωτα το ίδιο θάμπωμα στην άκρη των λέξεων
Δεν θα φτάσω ποτέ στο Τόκιο
είσαι ο θάνατος μέσα στα γράμματα.
- Γιώργος Βέης
Στον έρωτα, όλα τα χτυπήματα επιτρέπονται, ακόμα κι αυτά κάτω από τη μέση, τα οποία μάλιστα συνιστώνται ιδιαιτέρως.
- Pierre Dac
Δύσκολα να φανταστεί κανείς
την πιο ερωτική διαδρομή,
τη διαδρομή μιας ανάσας.
Κι εσύ που ζήτησες μονάχα
την εκπνοή μου να εισπνεύσεις
φυσικά και ήξερες.
Κι αν κάποιοι δεν ξέρουν
στην ανάσα κατοικούν οι ψυχές.
Έκτοτε
εντός σου διαμένω.
- Έλενα Καραγιαννίδου
Μια φράση κουδουνίζει στο μυαλό μου όλες αυτές τις μέρες: να φτιάξουμε μια νέα ψυχή.
- Γιώργος Σεφέρης
I need my fucking life back.
Εε; Τι λέει; Είσαι;
Έτσι κάνει η καρδιά μου, κάθε φορά που σε κοιτάζω.
Mood:
(Σας) Έχω κουραστεί.
Location: somewhere in the Aegean
Βόλτες μπερδεμένες γυρεύοντας σε
Βόλτες ανίκανες να νικήσουν τη σκιά
Βόλτες που ζηλεύουν το άγγιγμα σου
Βόλτες που αγναντεύουν τη δική σου ματιά
Βόλτες σε βόλτες να γυρεύω
Βόλτες με βόλτες να καρτερώ
Βόλτες σε βόλτες ξενυχτάω
Μήπως σε κάποια βολτα να σε δω
_κανένας_
Κάθε μέρα που περνάει το μόνο πράγμα που κάνω καλά είναι να ακούω τους ήχους στον δρόμο.
Έχω μάθει πλέον να αναγνωρίζω την συγκεκριμένη μάρκα. Και κάθε φορά που ακούω τον γνώριμο ήχο, η ανάσα μου κόβεται, η καρδιά σταματάει για λίγο, όλα γύρω μου θολώνουν και η προσοχή μου είναι εκεί στην πινακίδα και στον αναβάτη. Θα είσαι εσυ; Θα είμαι τυχερή να σε δω έστω και φευγαλέα για ένα δευτερόλεπτο;
Η καρδιά σπάει κάθε φορά, μετά συνέρχομαι και λέω στον εαυτό μου, έχει φύγει, σταμάτα να τον σκέφτεσαι.
Έξω βρέχει, κλαίει ο ουρανός κι αυτή την νύχτα. Και η πρώτη σκέψη μου ξέρεις ποια είναι ;
Να σε πάρω τηλέφωνο να σου πω να μην τρέχεις, γλιστράει κάτω.
Μα ποιον κοροϊδεύω.. .