Τάσος Λειβαδίτης

Τάσος Λειβαδίτης

Τάσος Λειβαδίτης

Τάσος Λειβαδίτης

Μενέλαος Λουντέμης

Το πιο κακό ειναι που, πριν πεθάνει η ίδια για τον εαυτό της, εχω πεθάνει εγώ για κείνην. Σάματι αυτός ο κόσμος να υπάρχει χωρίς εμένα. Ένας τρελός ποιητής, που δεν εγεννήθηκα ούτε το ένα ούτε το άλλο και που μ’ έκανε και τα δυο. Είχε στραμμένη όλη της την ύπαρξη από μένα. Τώρα είναι κάπου άνοιαστη και ομορφαίνει τον εαυτό της γι’ άλλον. Και βαδίζει στο δρόμο σα να χορεύει, σα να καλεί - μα όχι εμένα.

Μενέλαος Λουντέμης

Βγήκα νύχτα δύο μου σκέψεις να σκοτώσω:

Η μια, θυμάμαι αμυδρά και σαν αστείο πια, τι ήθελα να κάνω όταν μεγαλώσω

κι η άλλη πως ίσως με θυμάσαι και εσύ μια στο τόσο.

Σκιάχτρο

Σκιάχτρο

Βγήκα μια βόλτα στα 16, φύγαν χρόνια περιμένοντας άδικα αυτό το παιδί να επιστρέψει κι ίσως θέλοντας πολύ να βρει το δρόμο, ξέχασε πως η μοναξιά δεν παρέχει για πάνω από 20 λεπτά οξυγόνο. Μετά από εκεί αφαιρεί και διαφέρει κάποιον να τον αφήνεις ήσυχο απ’ το να τον αφήνεις μόνο.

Σκιάχτρο

Τάσος Λειβαδίτης

Ποιο από τα δύο: Είναι ο άνθρωπος μια από τις γκάφες του Θεού ή ο Θεός μια από τις γκάφες του ανθρώπου;

Νίτσε

Όλες οι δυστυχιες της ζωής μου έχουν αφετηρία την πολλή καλή γνώμη που είχα για τους άλλους και την πίστη μου στην καλοσύνη τους.

Όταν οι θεωρίες του Ρουσσω εφαπτονται στη ζωή μου.

Η κατάσταση είναι η εξής: Βρίσκεσαι σε ένα δωμάτιο μαζί με όλους αυτούς που αγάπησες ποτέ.

Εσύ σε ποιά αγκαλιά θα έπεφτες;

Στα κρυφά δες τον ήλιο

Που ξεχειλιζει από το χαμόγελο σου

Στα φανερά ψάξε με

Και ας γίνω ένα με τη σκιά σου

Ξεφύλλισε με σαν βιβλίο

Από φωτογραφίες, άλμπουμ παλιές μας κοίτα

Και ας γίνω τιτλος για φαντάσου

Μια ανάμνηση που θα σε αγκαλιάζει κάθε νύχτα

..Καληνυχτα..

_κανένας_

Για ένα δικό μας

Φιλησε με

Παγίδευσε με

Γδύνω τη σκέψη μου

Στο όνομα σου

Μάγεψε με

Ζωντάνεψε με

Άσε με να μείνω κοντά σου

Διωξε με

Κυνήγησε με

Ζω μέσα στη σκιά σου

Σκότωσε με

Μίσησε με

Και ας πάθω ασφυξία

Από τα φιλιά σου

_κανένας_

Κρύψε με πάλι στο φως της

Νεκρικά να κοιμηθώ εκεί

Καψε με μέσα στη φωτιά της

Σταχτες η καρδιά να πιει

Νανούρισε με με τα φιλιά της

Μαξιλάρι τα όνειρα μας να φορώ

Μα υπόσχομαι πως κάποιο βράδυ

Μέσα από το τίποτα θα ξαναγεννηθώ .

_κανένας_

Φοβαμαι γιατί ακόμα και η κάθε σκέψη μου μικρή, σε σένα οδηγεί ..

_κανένας_

Ίσως κάποια στιγμη όταν ξυπνήσω το όνειρο να μην εξαφανιστεί, αλλά να με φιλήσει και να μου ψιθυρίσει καλημέρα..!

_κανένας_

Ψησου να το σκάσουμε μαζί !

_κανένας_

Ψιθύρισε μου πάλι στο αυτι ,

Ο,τι σε τόσο χρόνο δεν έχει υποθεί

Και άσε να απελευθέρωσω από τα δεσμά

Ο,τι δεν σου εξέφρασα παλιά

Να ταν τα χείλη σου ωκαιανοι

Να ταξιδεύω τη λιακάδα

Και αν φουρτουνίαζαν αυτοί

Σιωπηλά θα έστυβα αστερια

Να χαμογελάς στα δυο μου χέρια

_κανένας_

Έχω νιώσει οργασμό όταν με κράτησες από το χέρι .

_κανένας_

Τα συναισθήματα μου σου ανοικουν

Τρύπιες οι αγκαλιές

Που δεν έχουν το άγγιγμα σου

_κανένας_

Όσο με κομπλαρεις εσυ δεν με έχει κομπλάρει κανεις.

_κανένας_

Βόλτες μπερδεμένες γυρεύοντας σε

Βόλτες ανίκανες να νικήσουν τη σκιά

Βόλτες που ζηλεύουν το άγγιγμα σου

Βόλτες που αγναντεύουν τη δική σου ματιά

Βόλτες σε βόλτες να γυρεύω

Βόλτες με βόλτες να καρτερώ

Βόλτες σε βόλτες ξενυχτάω

Μήπως σε κάποια βολτα να σε δω

_κανένας_

Θα γίνεις η μούσα και εγώ ο ποιητης;

Να σου πω κάτι ;

Και εμένα μου αρεσεις

Ποσό καιρο θα αφήσουμε τα συναισθήματα

Θα παίζουν κρυφτο;

_κανένα_

Έχει μια μαγική ικανότητα η άνοιξη να ανθίζει λουλούδια και συναισθήματα να σε κάνει να ονειρευεσαι και να περιμένεις ,

-σου ανήκω και μου ανήκεις σου ψυθιριζω

-το ξέρω ~~~

-είναι το μυστικό μας

-δεν είναι μόνο αυτό

-τι είναι ;

-ότι όπου και να είμαι εσυ θα είσαι πάντα εσυ, το δικό μου εσυ, το δικό μου , το επτασφράγιστο μυστικό μου..

_κανένας_

Ας κλείσουμε την αιωνιότητα σε μια στιγμη

Φίλα με με θέα το φεγγάρι

Μια μέρα μόνο εγώ και εσυ

Άσε τις καρδιές να πουν ότι κρύφτηκε στο σκοτάδι

_κανένα_