Aslınabakarsan.. Üzerine çok da bir şey söylemeye gerek duymuyorum bazı tümcelerin Tetektifim.. .. “İnsanlar söylediklerinizi ya da yaptıklarınızı unutur ama onlara neler hissettirdiginizi asla unutmaz..”
Ne ara kendimi bile anlatamaycak kadar duygusuzlaşmış ruhum. Ne kadar zaman olmuş ve geçmiş boşlukta duralı. Daha çok hapsedilmiş bir tutsak gibi bir zamanlar aydınlığım zannettiğim karanlığa.
Masallara inandırıldık doğduğumuzda, küçücük yaşlarımızda bile ikiye ayırdılar bizleri; iyi ve kötü sıfatlarıyla. Sonra bir kişilik koydular karşımıza; hiç hatası olmayan çok güzel tek kelimeyle mükemmel ve buna iyi dediler, sonra biri daha… öncelikle çirkin dediler ona sırf bu yüzden kötü sıfatını taktılar ona, kocaman hayal dünyamızda kuracağımız onlarca şeyi güzelliğe mahrum kıldılar böylece çirkin olanı kötülüğe maruzbıraktılar…
Kim bu sınırsız boşluğa iyinin içinde kötü olmayacağını söyledi ? Oysa hepimizin içinde olan değil miydi ?
Çok yoğun hissetmelerim zamanı, ben hızlı dedikçe durması kimininse inadına geçmemesi… evet çok yoruyo beni sanki zamanın içinde hapsolmak ve tam şuan savaşların durulduğunu hissetmek. Bu yüzden “ geçkin zaman; yap aklına eseni…” çünkü ben savrulmaya alıştım
İlkler hep tuhaf olur insanlar için, kimini hatırlar kimini unutmak için yaşarız. Bir gece ilk defa bu kadar yanlız hissettim, ilk defa ben bile anlatamadım kendimi..İlk defa cümlelerimin kelimeleri olmadı..İlk defa gerçekten kaybettim..
Şimdi bitti gibi herşey şimdi kimsenin ne anlamı nede bir yerin önemi kaldı. Ne oldu tam olarak bilmiyorum ama birseyller oldu birseyler bitti ve elimde kalan sadece söylenecek kelimeleriminde biymis olduğu…
