Ne ara kendimi bile anlatamaycak kadar duygusuzlaşmış ruhum. Ne kadar zaman olmuş ve geçmiş boşlukta duralı. Daha çok hapsedilmiş bir tutsak gibi bir zamanlar aydınlığım zannettiğim karanlığa.

Kadir gecemiz mübarek olsun

Ay çiçeği güneşe aşık olunca gülmekten kırılmış bütün bitkiler. Sen kim, o kim.. vazgeç bu sevdadan demişler. Ay çiçeği sesini çıkarmamış. Sevdalı gözlerini dikmiş güneşe, bakmış bakmış…

Ayçiçeği gibiyiz bizlerde, diğer insanlar ne kadar yobaz,çağdışı, eski kafalı,gerici,deli deselerde.Her dem Sen'i anmayı,Sen'i anlayıp anlatmayı,Sen'i sevip sevdirmeyi nasip et Allah'ım.

fakiramaimanli

Bir nahiv (dilbilgisi) âlimi gemiye binmişti. Sefer esnâsında ilmine mağrur bir şekilde gemici ile sohbete koyuldu. Gemiciye zaman zaman muhtelif suâller sordu. Ondan “bilmem” cevabını alınca da ilmiyle gururlanarak:

“–Yazık! Cehâletin sebebiyle ömrünün yarısını ziyân etmişsin.” dedi.

Temiz kalpli gemicinin, bu küçük düşürücü davranışa gönlü kırıldı ise de olgunluk gösterip cevap vermedi. Derken şiddetli bir fırtına çıktı ve gemiyi müthiş bir girdabın içine sürükledi. Herkesi büyük bir telâşın kapladığı o hengâmede gemici, nahivciye  dönüp:

“–Ey üstad, yüzmebilir misin?” diye sordu. Nahivci, solmuş, sararmış bir vaziyette kekeleyerek:

“–Hayır, bilmem!..” dedi.

Bunun üzerine gemici, mahzun bir edâ ile şu mukâbelede bulundu:

“–Nahiv bilmediğim için benim yarı ömrüm mahvolmuştu. Şimdi ise yüzme bilmediğin için senin bütün ömrün mahvoldu. Zira gemimizin bu girdaptan kurtulma imkânı yoktur. Ey nahivci! Bu deryâda nahivden  ziyâde yüzme ilminin daha faydalı ve zarûrî olduğunu bilmiyor muydun?..” 

Bu fânî vücut gemisi ölüm girdabında çırpınırken, yaşanmayan, irfâna dönüşmeyen ve sırf nefsin rahatına hitâb eden bilgiler fayda vermeyecektir. Günah girdaplarında boğulmaktan kurtulmanın yegâne çâresi; helâli, haramı bilmek ve bunları tatbik etmektir. İşte ancak böyle bir ilim, bizleri iki cihan saâdetine nâil edebilir.

Yaşadığını hissetmek için üşümelisin.

Gölgelerinizde boğulmamak için güneşe küstüm.

Yıktığım düzenimin üzerine seni koyduğumda, koca bir depreme sebep oldum.

Eskisi kadar samimi olmamanın verdiği acıyı ben size nasıl anlatayım.

Akil isen can gözün aç, tut kulak bu sözüme,
Bir değirmendir bu dünya öğütür bir gün bizi.
Cahidî Ahmet Efendi

Dinlemeyi ve çocuklar gibi bakmayı unutmuş olmak,
“Beynimizin erozyonudur…”
Kurtar kendini bu erozyondan!
Bir yol bul!
Kendine dön, evine, kalbine dön…

İsmet Özel

O olmasaydıda olurduk elbet ama hep eksik, hep hüzünlü olurduk. Bir vatana sahip olmamış olurduk. O mükemmel bayrağımız o şanlı bayrağımız olmamış olurdu. Bizler köle olarak kullanılıyor. Kim kimin ailesi belli olmamış olurdu. Kadınların hiç bir hakkı, hiç bir özgürlüğü olmamış olurdu. Şimdi paşamın verdiği o çok sevilen haklarımız, özgürlüğümüz olmamış olurdu, sayabileceğim daha o kadar çok örnek varki bunları sizlerde biliyorsunuz. Yani küçük yobazlar Atatürk’e laf etmeden önce yine ve yeniden tekrar tekrar düşünün. Elbette o olmasaydıda biz olurduk. Ama ne durumda nasıl olurduk bunu iyice bir düşünün. Bizler ona o kadar çok şey borçluyuz ki bunu anlayın artık. Sağdan veya soldan değil Atatürkün yolundan gidin. Onun ışığı ampule gerek bile kalmadan aydınlatır her yeri. İyi ki vardın, iyi ki hala varsın paşam bizler sana minnettarız.♾

Askerde dinlenme zamanı

Çıplak güneşlenen yakışıklı asker