#ευτυχια

Είναι δύσκολο να ζεις στην αφάνεια.

Να είσαι η σκιά, ενός άλλου ανθρώπου που αγάπησε και κουβαλά ακόμα μαζί του.

Όταν όμως έρθει η στιγμή να είσαι το μοναδικό πρόσωπο της ιστορίας, γιατί  βρέθηκε κάποιος που επιτέλους σου αξίζει, πρόσεχε.

Μην βάζεις από μόνος σου τον εαυτό σου δεύτερο.

Επειδή έτσι έμαθες, επειδή έτσι ένιωσες.

Δεν είσαι.

Γιατί ζούμε ακόμα σε έναν κόσμο,

που το μαύρο χρώμα καταδικάζεται,

και το λευκό επευφημείται.

Γιατί ψάχνουμε να βρούμε, την ανωτερότητα ανάμεσα σε δύο χρώματα,

Που όταν πλεχτούν ίσα, φτιάχνουν ένα καινούργιο,πανέμορφο, πλούσιο χρώμα.

Την ανθρωπότητα. 

Μα η αλήθεια είναι πως,

Σίγουρα υπάρχει μια ομορφότερη κοπέλα από εμένα εκεί έξω.

Και κάποιος ομορφότερος από εκείνον στον κόσμο.

Πάντα, θα υπάρχει κάποιος ‘’καλύτερος’’ από εμάς.

Είμαστε όμως το ιδανικό ο ένας για τον άλλον.

Και έτσι γνωρίζουμε πως εμείς, είμαστε το τέλειο.

Όχι για όλον τον κόσμο. 

Αλλά για την δική μας, αληθινή αγάπη.

Η αγάπη, δεν έχει να κάνει με την τύχη.

Ποτέ δεν είχε.

Δεν υπάρχει το «δεν είχα την τύχη να αγαπήσω ή να αγαπηθώ».

Έχει να κάνει με τη θέληση και την ικανότητα.

Το κατά πόσο θέλεις να παραδεχθείς ότι στο πρόσωπο που έχεις απέναντι σου βρίσκεις την αγάπη,

αλλά και πόσο ικανός είσαι, να του παραδόσεις την ψυχή σου.

Δύσκολο να νιώθεις μόνος.

Δύσκολο, να είσαι μόνος.

Και είναι φορές που χάνω ξανά τον εαυτό μου.

Για μια στιγμή, τα μάτια μου κοιτάζουν το κενό.

Δε μπορώ να κλάψω.

Κι ας νιώθω τον κόμπο να δένει.

Το σκοτάδι μου, έρχεται στην επιφάνεια,

Και εγώ πρέπει να του κλείσω την πόρτα.

Τιειρωνικό να ήσουν κάποτε η ευτυχία κάποιου ενώ πλέον η δυστυχία.

Πολύ κακό…

Όταν δεν ξέρετε να κρατάτε κάποιον άνθρωπο ευτυχή μέχρι τέλους,μην το κάνετε καθόλου εξαρχής.

Πονάει ρε παιδιά