#ölü çocuklar

Bir neslin kayıp çocuklarıyız biz

Kimimiz bir bar köşesinde

Kimimizse cehennemden bozma bir evin köşesinde

Çığlıklarımıza tıkanmış kulaklarla birlikte

Belkide en karanlık gecenin ortasında

Birer birer yitip gitmişiz

Usulca içimize kapanmışız herkesin açıldığı baharlarda

Soluk soluğa uyanılan kabusları uyanıkken yaşamışız

Hikayelerimiz anlatılmamış satırlarla geçiştirilmişiz

Büyümüşüz çocuk olmadan

Ve o koca kalabalıkların ortasından

Yalnızlığımızla beraber sessizce çekip gitmişiz

Soğumuş ellerimiz belki bir buzdan daha çok

Ferlerimizi çalmışlar gözbebeklerimizden

Sığındığımız son limanda bile gemiye alınmamışız

Karanlıklar hoş gelir olmuş gözümüze

Çünkü saklamış bütün taşıdıklarımızı

Ah o taşıdıklarımız ki her baktığımız gözde vurur bizi

Yalpalaya yalpalaya gelmişiz bugüne bir bebeğin adımlarıyla

Halbuki koşarken bize hiç benzemeyip bir o kadar da benzeyenler

Hayat diye bir şeyin altında binlerce nefes feda etmişiz

Yine de hayata dair en ufak bir şey alamamışız ondan

Bir neslin kayıp çocuklarıyız biz

Çok çabalamışız ama yaşayamamışız…