#ελλάδα

Αύριο θα πάω σε ψυχολόγο

Και απλά έχω φουλ άγχος και ήθελα κάπου να το πω

F u c k

Μια μέρα θα εξαφανιστώ μπας και ξεχάσω όλα όσα αντίκρισα.

Όταν δεν έχεις τι να γράψεις στο Tumblr, είναι που καταλαβαίνεις ότι είσαι συναισθηματικά νεκρή.

Ξέρετε τι μου την δείνει πιο πολύ;

Το ότι μου έλεγε πως με αγαπάει.

Αλλά μάλλον με μπέρδεψε με άλλη.

Να είναι λίγα μέτρα μακριά σου και να μην μπορείς να τον δεις.

Γαμημένες κρίσεις πανικού.

Κανείς:

Εγώ:ΚΡΥΏΝΩ

Το έχω συνηθίσει πλέον, όταν είμαι χαρούμενη ξαφνικά να καταλήγω πληγωμένη.

Τι καλή σχολική χρονιά ρε παιδιά. Αφού γαμιόντας θα μας πάει.

Πλέον αυτά που νιώθω δεν μπορώ να τα πω πουθενά.

Μας περιμένει ένας δύσκολος χειμώνας.

alergikh-sta-psemata:

Μου λείπουν τα άραγματα μας.

Alimos, Athens.

Θυμάσαι την πρώτη φορά που είχαμε βγεί;

Με είχες στην αγκαλιά σου και εγώ σου μίλαγα για το πόσο ωραία είναι η θέα μπροστά μας.

Εσύ χαμογελούσες.

Μετά έλεγα για την ποίηση. Εσύ δεν είχες ιδέα, αλλά σου άρεσε που σου μάθαινα κάτι.

Μετά η κουβέντα ήρθε στο ότι τραγουδάω.

Με επριξες να σου τραγουδήσω, οπότε το έκανα.

Με κοιτούσες τόσο έντονα, που ακόμα νιώθω τα μάτια σου πάνω μου.

Έλαμπαν τόσο πολύ τα μάτια σου.

Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ μου λείπουν αυτά τα μάτια.

Αυτό το χαμόγελο.

Αυτό το γέλιο.

Αυτά τα χείλη.

Αυτό το πρόσωπο.

Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ μου λείπεις εσύ.