#φιλοσοφία

LIVE

Μεταμορφώνοντας την «ταπεινή» αγκινάρα σε μια γαστρονομική εμπειρία. Ευχαριστώ!

Τα απλά τα εκτιμάς βαθύτερα. Ευχαριστώ!

Μαγειρεύοντας μανιτάρια σωτέ για αγαπημένους. Ευλογία!

Τα λουλούδια που διάλεξε με αγάπη και πρόσφερε με μπριο στη μητέρα του. Ευχαριστώ γιε μου!

Μεσημεριανές απολαύσεις! Ευχαριστώ!

Η κάρτα που ετοίμασε με αγάπη για τα αδέρφια της. Ευχαριστώ κόρη μου!

Αυγά και κουλουράκια τα οποία ετοίμασε με αγάπη. Ευχαριστώ κόρη μου!

Η πασχαλινή της κάρτα. Ευχαριστώ κόρη μου!

Είμαι απο τα παιδιά που προτιμούν να τους γλύφουν πίσω τους

Και να τους κράζουνε μπροστά τους

Κι αν κάνουν το αντίθετό τούτο στην υγειά τους

Πες τους άντε γειά τους και κατι για τη μαμά τους

Όταν σε είδα είπα, ας χάσω τα πάντα σε αυτή τη ζωή,

μα τώρα μου λείπεις ακόμη και εσύ.

Ντροπή…

Θηλιά το σκοινί.

Μίσος,αγάπη, επιτέλους σιωπή

- … - . - - .

Ποιο από τα δύο: Είναι ο άνθρωπος μια από τις γκάφες του Θεού ή ο Θεός μια από τις γκάφες του ανθρώπου;

Νίτσε

Αν λες περισσότερα από αυτά που θέλουν να ακούσουν είσαι περίεργος.

Αν λες λιγότερα από αυτά που θέλουν να ακούσουν είσαι άχρηστος.

Αν λες ακριβώς αυτά που θέλουν να ακούσουν τότε θα σ'αγαπούν και θα σε εκτιμούν και πάντα.

06/12

Τοτε ο μπάτσος σήκωσε το πιστόλι και σημάδεψε τον έφηβο.

Έτσι αβίαστα χάθηκε μια ζωή.

Η μητέρα κλέει. Βράχνιασε από τα ουρλιαχτά.

Ο πατέρας έσπασε το χέρι του όταν βάρεσε τον τοίχο.

Ο φοιτητής αδελφός του σκέφτεται να αυτοκτονήσει. Νοιώθει κενός.

Η εξάχρονη αδελφή του κοιτάζει απορημένα την οικογένειά της να καταστρέφεται.

Όσον αφορά το μπάτσο, είναι ακόμα ελεύθερους.

Ο έρωτας

Μία μαχαιριά τις οποίας ο πόνος είναι βραχυπρόθεσμος,οξύς και σε τινάζει στον αέρα.

Η αγάπη.

Όταν η πληγή επουλώνετε. Αυτός ο πόνος ο μακροπρόθεσμος πόνος που θα σε ακολουθάει για καιρό.

Οτι απομείνει.

Απλός μια ουλή.

Η αγάπη είναι σαν πίνακας. Πολλά χρώματα συνδυάζονται και δημιουργούν μία πανέμορφη και μοναδική εικόνα.

Όμως όλα τα χρώματα κάποια στιγμή ξεφτίζουν.

Ελπίδα

Η ελπίδα είναι ένα κερί σε ενα σκοτεινό τούνελ, δεν είναι η φωτεινή του έξοδος. Μην κάνεις το λάθος να ακολουθήσεις το κερί γιατί θα χαοθείς και τότε θα σβήσει.

Άπαξ και σβήσει το κερί θα μείνεις μόνος σου στο σκοτάδι ψαχουλεύοντας τους τοίχους μήπως και μπορέσεις να βρεις την έξοδο. Τελικά όμως θα μείνεις εκεί, μόνος σου θα βαλτώσεις και έπειτα θα μαρμαρόσεις. Εκεί ακριβώς που σε άφησε το κερί.

Αν όμως ψάξεις και δεν μπορείς να βρεις τη φωτεινή έξοδο μόνος σου τότε χρειάζεσαι περισσότερα κέρια δηλαδή περισσότερους ανθρώπους. Κάθε άνθρωπος έχει ένα κερί που ή θα σβήσει ή θα σταματήσει ο άνθρωπος να το χρειάζεται γιατί θα έχει βρει το αληθινό φως.

Είδα τον εαυτό μου με ματωμένα χέρια να ακουμπά τοίχους και αν τους λερώνει

και μετά τη μάνα μου να με βαράει γιατί λέρωσα, όχι γιατί χαρακώθηκα.

Σε καθημερινή βάση, αυτοτραυματίζομαι.

Σε καθημερινή βάση, κόβω τον εαυτό μου με τα ξυράφια του πατέρα μου.

Σε καθημερινή βάση, κάθε δευτερόλεπτο είναι μία ακόμα αποτυχία μου.

Σε καθημερινή βάση, μισώ τον εαυτό μου και ότι αυτός προκαλεί.

Σε καθημερινή βάση, κλαίω στο δωμάτιό μου που είμαι δειλός και δεν μπορώ να αυτοκτονήσω με θάρρος.

Σε καθημερινή βάση, το βράδυ πριν κοιμηθώ βγάζω το περίστροφο με τη μία σφαίρα κάτω από το μαξιλάρι μου, σημαδεύω ανάμεσα στα μάτια μου, γυρίζω τον μύλο και τραβάω τη σκανδάλη.

Ως τώρα δεν έχει γίνει το καλό .

Και σε αυτό αποτυνχάνω.

Σιχαίνομαι την Ελλάδα που οι άνθρωποι οι οποίοι θα έπρεπε να είναι πίσω από τα κάγκελα είναι πίσω απο τις οθόνες μας.

Σαν ταύρος νιώθω πάνω στα κόκκινα χαλιά

και γύρω μου αίματα από ζώα και παιδιά

Σαν ταύρος νοιώθω πάνω σε κόκκινο χαλί

να τρέχω πάνω στην πιο αιματηρή μου σύγκρουση.

Σαν ταύρος νιώθω να κυλιέμαι μέσα στο αίμα

αφού μία ζωή περίμενα εσένα

Και εσύ από μακριά κάθεσαι και με κοιτάς

και τη ζωή μου με πόνο τη γεμίζεις και την προσπερνάς.

loading