Είναι και εκείνα τα τραγούδια.

Εκείνα που, όπου κι αν βρίσκεσαι,όπως κι αν είσαι,

Ευτυχισμένος ή δυστυχισμένος.

Μόνος ή με την αγάπη.

Θα σε γυρνάνε πάντα εκεί.

Σε έναν έρωτα, ένα βράδυ παλιό.

Και γεμίζεις ξανά,

Με όλα εκείνα που σε κατέκλυσαν τότε.

Μονάχα για λίγα λεπτά, πριν παίξει και πάλι ο ήχος του σήμερα.

Αύριο θα πάω σε ψυχολόγο

Και απλά έχω φουλ άγχος και ήθελα κάπου να το πω

F u c k

alergikh-sta-psemata:

Μου λείπουν τα άραγματα μας.

Alimos, Athens.

Θυμάσαι την πρώτη φορά που είχαμε βγεί;

Με είχες στην αγκαλιά σου και εγώ σου μίλαγα για το πόσο ωραία είναι η θέα μπροστά μας.

Εσύ χαμογελούσες.

Μετά έλεγα για την ποίηση. Εσύ δεν είχες ιδέα, αλλά σου άρεσε που σου μάθαινα κάτι.

Μετά η κουβέντα ήρθε στο ότι τραγουδάω.

Με επριξες να σου τραγουδήσω, οπότε το έκανα.

Με κοιτούσες τόσο έντονα, που ακόμα νιώθω τα μάτια σου πάνω μου.

Έλαμπαν τόσο πολύ τα μάτια σου.

Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ μου λείπουν αυτά τα μάτια.

Αυτό το χαμόγελο.

Αυτό το γέλιο.

Αυτά τα χείλη.

Αυτό το πρόσωπο.

Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ μου λείπεις εσύ.

•|Alimos, Athens|•

Πιάσε την λεπίδα, πάλι είμαι πίτα.

Ήπιαμε το μαύρο μόνοι μας στην bmw.

Τι νομίζουν οι γονείς μας, ότι πιστεύουμε για την ζωή :

“Είναι εύκολη, δεν έχει κινδύνους, θα μπορούμε εύκολα να βρούμε δουλειά, να κάνουμε οικογένεια, δεν υπάρχουν δυσκολίες.”

Τι πραγματικά πιστεύουμε :

“Η ζωή είναι για τον πεοντα. Η κοινωνία όλο και χειροτερεύει. Η ανθρωπότητα όλο και πιο πολύ καταστρέφεται. Μειώνετε η ανθρωπιά, η αξιοπρέπεια και το φιλότιμο. Έτσι και βγεις έξω μόνος σου, την έχεις βάψει. Ποιος θα έκανε παιδιά σε έναν κόσμο τόσο αδιάφορο και σκληρό;”

Μάθαμε να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας,

μέσα από στιχάκια.

Εμπιστοσύνη - Κοροϊδία

0 - 1

Μάντεψε ποιός θα κερδίσει.

Έχω χάσει την εμπιστοσύνη μου στους ανθρώπους.

Οι πιο χαρούμενοι άνθρωποι, είναι οι πιο πληγωμένοι.

Με κάνει χαρούμενη

Κορίτσι μου αν η πίπα ήταν γλυκό

Θα είχες πάθει ζάχαρο.

2ο Λύκειο Αλίμου.

I need my fucking life back.

Εε; Τι λέει; Είσαι;

Ακόμα μυρίζω το άρωμα σου

Τι μου έχεις κάνει ρε μαλάκα;

Μάγκες να πραγματοποιήτε τα όνειρα σας.

Δεν υπάρχει μεγάλητερη ευχαρίστηση από αυτό.

alergikh-sta-psemata:

Η τελευταία μας φορά.

Θυμάσαι την τελευταία μας φορά; Ήμασταν τόσο ψυχροί και οι δύο. Σε κοίταγα και προσπαθούσα να μην κλάψω. Δεν ήθελα να κλάψω μπροστά σου. Ήθελα να δείξω ότι είμαι δυνατή. Ότι δεν είχα καταλάβει ότι μπορεί να σε έβλεπα για τελευταία φορά. Εγώ κοίταγα το φεγγάρι και εσύ το τίποτα. Ήθελα τόσο πολύ να με έρθεις να με αγκαλιάσεις. Παρόλα αυτά που είχαν γίνει το έκανες. Με αγκάλιασες. Η αγκαλιά σου ήταν τόσο ψυχρή. Ήθελα τόσο πολύ να σε φιλήσω. Να γευτώ τα χείλια σου. Να νιώσω τα χείλια μου πάνω στα δικά σου. Όμως αντί να γίνει αυτό αρχίσαμε να τσακωνόμασταν. Με είχες νευριάσει και στεναχωρίσει τόσο πολύ με αυτά που έλεγες. Δεν περίμενα να έλεγες και να πίστευες τέτοια πράγματα για μένα. Σου είπα να φύγεις. Ίσως το μεγαλύτερο λάθος που είχα κάνει. Σου έλεγα να φύγεις μέχρι που έφυγες. Σε κοίταγα ενώ έφυγες και δεν γύρισες ούτε λίγο να με κοιτάξεις. Εκεί έσπασα. Εκεί χάθηκα. Εκεί κατάλαβα ότι μπορεί και να με μισείς. Εκεί κατάλαβα πόσο σ αγαπάω. Εκεί κατάλαβα πόσο κακό σου εχω κάνει. Κατάλαβα ότι δεν σου αξίζω. Και παρόλο που έχουν περάσει 2 μήνες εγώ είμαι ακόμα εδώ. Ακόμα σε αγαπάω. Ακόμα σε νοιάζομαι. Δεν έχω φύγει. Είμαι ακόμα εδώ.

Τώρα πια πάει ένας χρόνος..

Ακόμα εδώ είμαι.

Περιμένω κάτι που δεν πρόκειται να ξανά αρχίσει.

Η αξιοπρέπεια σου έχει πέσει κατακόρυφα.