#cytat polski

Ostatnio zapytałeś mnie, dlaczego Cię kocham. Myślałam nad odpowiedzią do tego pytania całą noc i wyszło na to, że kocham Cię za wszystko. Kocham Cię za to, w jaki sposób do mnie mówisz, jak tłumaczysz mi wszystko, czego nie rozumiem, co źle zrobiłam i kocham to, kiedy mówisz “jesteś moja.” Kocham to, jak się na mnie patrzysz, myśląc, że tego nie widzę. Kocham to, kiedy odmawiasz swoim kumplom spotkania przy piwie, tylko i wyłącznie dlatego, że napisałam, że tęsknię. Kocham Cię za wszystkie pocałunki, którymi mnie obdarowujesz, kiedy jesteśmy sami, ale też te delikatne całuski w policzek, czoło czy nosek, w gronie Twoich znajomych, żeby każdy widział, że “jestem twoja”. Kocham Cię za to, jak mówisz, żebym zapięła pasy, kiedy jedziemy samochodem, nawet jeśli jesteś na mnie cholernie zły. Kocham to, jak specjalnie rano wstajesz wcześniej, tylko po to, żeby powiedzieć mi “dzień dobry”. Kocham Cię za to, jak starasz się o mnie. Że traktujesz mnie tak, jakbyś dopiero się zakochał. Jakby każdy dzień spędzony razem był tym ostatnim. Kocham to, kiedy odwozisz mnie do domu i mocno do siebie przytulasz na pożegnanie. Kocham to, kiedy przyjeżdżasz do mnie z bukietem czerwonych róż, z karteczką w nich, na której pisze “dla kobiety mojego życia”. Kocham Cię za to, jak siedzisz ze mną, do 3 nad ranem, bo tęsknię a sam masz do pracy na 6. Kocham Cię za to, jak opowiadasz każdemu swojemu przyjacielowi o tym, jak cudowną kobietę masz przy sobie, jak bronisz mnie, kiedy ktoś powie na mnie złe słowo. Kocham Cię za te 110 kilometrów, które pokonujesz dla mojego uśmiechu w każdy poniedziałek, środę, czwartek i weekend. Kocham Cię, bo jesteś.

Naprawił moje serce, a później rozsypał je na miliony mniejszych kawałków.

“Kiedyś początek nowego roku zdawał mi się początkiem wszystkiego. Miałam wrażenie, że ten rok absolutnie wszystko zmieni, że nastąpią przełomy, które odmienią mnie i moje życie. Ale, jak teraz o tym myślę, nigdy tak naprawdę nie wiedziałam, jak właściwie miałoby to moje zmienione życie wyglądać… Czego po tej nagłej, czarodziejskiej zmianie (która, oczywiście, była niemożliwa), oczekiwałam. Teraz już nie oczekuję, ale mam nadzieję, na dobre zdarzenia, dobre rzeczy i dobrych ludzi na swojej drodze. To oczywiście nie odmieni mojego życia, nie zlikwiduje stanów smutku, i wielu innych rzeczy, ale może uczyni je łatwiejszym”

- Iwona Czapla

– Czułaś kiedyś prawdziwą radość, Eden?

Zastanawiam się przez kilka sekund. Tak długo zagłuszałam swój ból, że zupełnie zapomniałam o radości.

– Nie sądzę. A przynajmniej nie przypominam sobie.

– Ja też nie. Przez lata znalazłem mnóstwo sposobów, aby ją udawać, ale równie dobrze można wypożyczyć na jeden dzień drogi samochód, a następnie udawać, że jest się milionerem. To oszukiwanie samego siebie, czyli najsmutniejszy, najżałośniejszy rodzaj kłamstwa.

„Pan Romantyczny” Leisa Rayven

— Wiesz, że jeśli ktoś cię kocha, to raczej wolałby spędzić jakikolwiek czas z tobą niż w ogóle, prawda? Jeśli kogoś kochasz, to nawet dbanie o tę osobę, gdy ona nie może o siebie zadbać, to przywilej, a nie ciężar.

„Zgryźliwe wiadomości” Vi Keeland, Penelope Ward

Ludzie, którym najbardziej ufasz, to również ci, którzy mogą cię najmocniej zranić. Nikt nie jest wart, żeby tak się dla niego poświęcać.

„First last look” Bianca Iosivoni

Może się wydawać, że sekunda to niewiele, ale ludzki umysł jest niesamowity. W sekundę może podsunąć nie jedną, ale dwie krótkie myśli, na przykład „o kurwa” i „zaraz umrę”.

„Magia wskrzesza” Ilona Andrews

– Tylko biedni ludzie są cudaczni. Bogaci są ekscentryczni.

„Gunmetal magic” Ilona Andrews

– […] Jak można zabić tysiące ludzi za nic?

– To nieludzkie.

– Nie, to ludzkie. W tym tkwi problem. Ludzie, szczególnie ci nieszczęśliwi, potrzebują idei. Chcą gdzieś przynależeć, pragną być częścią czegoś większego, ważniejszego, i pragną, by ktoś im przewodził. Łatwo być trybikiem, nie trzeba myśleć, nie ponosi się odpowiedzialności za nic. Wykonuje się tylko rozkazy. Robi to, co ktoś powie.

„Magia zabija” Ilona Andrews

Nawet jeśli uda ci się uciec, to doświadczenie okaleczy cię na zawsze, bo rany emocjonalne nigdy nie zasklepiają się do końca.

„Magia zabija” Ilona Andrews

W głębi serca pragniemy wierzyć w wielkie osiągnięcia i cnoty, i to je byśmy wybrali. Dlatego właśnie nasze kłamstwa, zwłaszcza wobec siebie samych, są tak piękne.

„Droga królów” Brandon Sanderson