#ellinika
Με άφησες να φύγω. Δεν μπορούσαμε πλέον να είμαστε μαζί, έπρεπε κάποιος να βάλει ένα τέλος και την δύσκολη αυτή απόφαση την πήρα εγώ.
Ότι και να έγινε όμως δεν σημαίνει ότι δεν σε αγάπησα. Σε αγάπησα και ακόμα το κάνω, αλλά έπρεπε να σε αφήσω για να μάθω να αγαπάω κι εμένα …
Κάθε μέρα που περνάει το μόνο πράγμα που κάνω καλά είναι να ακούω τους ήχους στον δρόμο.
Έχω μάθει πλέον να αναγνωρίζω την συγκεκριμένη μάρκα. Και κάθε φορά που ακούω τον γνώριμο ήχο, η ανάσα μου κόβεται, η καρδιά σταματάει για λίγο, όλα γύρω μου θολώνουν και η προσοχή μου είναι εκεί στην πινακίδα και στον αναβάτη. Θα είσαι εσυ; Θα είμαι τυχερή να σε δω έστω και φευγαλέα για ένα δευτερόλεπτο;
Η καρδιά σπάει κάθε φορά, μετά συνέρχομαι και λέω στον εαυτό μου, έχει φύγει, σταμάτα να τον σκέφτεσαι.
Έξω βρέχει, κλαίει ο ουρανός κι αυτή την νύχτα. Και η πρώτη σκέψη μου ξέρεις ποια είναι ;
Να σε πάρω τηλέφωνο να σου πω να μην τρέχεις, γλιστράει κάτω.
Μα ποιον κοροϊδεύω.. .
Όταν μια γυναίκα είναι υπεύθυνη για το ΧΑΜΟΓΕΛΟ σου.. Μάθε να είσαι υπεύθυνος για την ΚΑΡΔΙΑ της…
Και ήρθες στο όνειρο μου και μου είπες, είναι όλα ένα ψέμα και τώρα ξύπνα! Και ήσουν ακόμα εκεί δίπλα μου.
Μπορεί μια μέρα να χαθείς κι εσύ στο άγνωστο, όπως ο ήλιος, θυμήσου όμως πως μετά από κάθε δύση έπεται μια ανατολή.
Post link
Σήμερα είναι μια πολύ ωραία μέρα να κλάψω για ό,τι συμβαίνει στην ζωή μου.
Man carrying a larger than himself icon of Virgin Mary, a dog on the roof… the all time classic Greek surrealism. Photo by Nikos Economopoulos.
Post link
