#ellinika
Τάσος Λειβαδίτης
Τάσος Λειβαδίτης
Τάσος Λειβαδίτης
Μενέλαος Λουντέμης
Το πιο κακό ειναι που, πριν πεθάνει η ίδια για τον εαυτό της, εχω πεθάνει εγώ για κείνην. Σάματι αυτός ο κόσμος να υπάρχει χωρίς εμένα. Ένας τρελός ποιητής, που δεν εγεννήθηκα ούτε το ένα ούτε το άλλο και που μ’ έκανε και τα δυο. Είχε στραμμένη όλη της την ύπαρξη από μένα. Τώρα είναι κάπου άνοιαστη και ομορφαίνει τον εαυτό της γι’ άλλον. Και βαδίζει στο δρόμο σα να χορεύει, σα να καλεί - μα όχι εμένα.
Μενέλαος Λουντέμης
Βγήκα νύχτα δύο μου σκέψεις να σκοτώσω:
Η μια, θυμάμαι αμυδρά και σαν αστείο πια, τι ήθελα να κάνω όταν μεγαλώσω
κι η άλλη πως ίσως με θυμάσαι και εσύ μια στο τόσο.
Σκιάχτρο
Σκιάχτρο
Βγήκα μια βόλτα στα 16, φύγαν χρόνια περιμένοντας άδικα αυτό το παιδί να επιστρέψει κι ίσως θέλοντας πολύ να βρει το δρόμο, ξέχασε πως η μοναξιά δεν παρέχει για πάνω από 20 λεπτά οξυγόνο. Μετά από εκεί αφαιρεί και διαφέρει κάποιον να τον αφήνεις ήσυχο απ’ το να τον αφήνεις μόνο.
Σκιάχτρο
Συγγνώμη για τις φορές που νιώθω πως η αγάπη σου για μένα είναι φαινομενική.
Μα βλέπεις,είχα μάθει να μην είμαι ποτέ αρκετή.
Και αυτή, είναι μια συνήθεια που δύσκολα κόβεται.
Και έρχονται εκείνες οι στιγμές που δεν αντέχεις άλλο.
Χτυπάς κόκκινο.
Γιατί όσο και να κρατάς, ακόμα όλα πέφτουν και σπάνε.
Ναι,θα το περάσεις.
Ναι, όλα κάποια στιγμή θα αλλάξουν.
Θα φτιάξουν με κάποιο τρόπο.
Όμως είναι οι φορές αυτές,
Που θέλεις απλά να ουρλιάξεις.
“Τόσο κοντά σου υπήρξα που κρυώνω πλάι στους άλλους.”— Πωλ Ελυάρ
Ξέρεις, όταν χωρίζουν δυο άνθρωποι που αγαπιούνται, κάπου μακριά γίνεται μια καταστροφή. Εμείς εδώ δεν το καταλαβαίνουμε. Είναι τρομακτική η ενέργεια που απελευθερώνεται όταν διακόπτεις την αγάπη. Όλη σαν ένα φως, θυμωμένη σαν ακτινοβολία, φεύγει και σκορπάει τον θάνατο κάπου άλλου. Είμαι σίγουρη γι αυτό που σου λέω. Γιατί το ξέρω αλλιώς. Με ένα τρόπο που δεν μπορώ να σου εξηγήσω παρά μόνο αν με πιστέψεις.
Μόνη στης ζωής την άκρη άλλη μια φορά, έμειναν τα όνειρα μισά
The truth is, I am a toy that people enjoy until all of the tricks don’t work anymore and then they are bored of me.
Έτσι απλά χωρίζουν οι ψυχές των ανθρώπων που αγαπήθηκαν με λάθος τρόπο
And I don’t want the world to see me
Cause I don’t think they understand
Πόσες φορές να αντέξει η καρδιά να σπάσει;
Ότι κρατάς στα χέρια σου μπορείς να το χάσεις. Ότι κρατάς στην καρδιά σου ποτέ..
Όλη μέρα φοράμε μια μάσκα. Δεν αναφέρομαι στην μάσκα που πλέον μας αναγκάζουν να φοράμε αλλά το προσωπείο που από πίσω κρυβόμαστε. Εγώ το φοράω όλη μέρα εκτός από 20 λεπτά. Βλέπετε είναι το διάλειμμα που κάνω.
Με άφησες να φύγω. Δεν μπορούσαμε πλέον να είμαστε μαζί, έπρεπε κάποιος να βάλει ένα τέλος και την δύσκολη αυτή απόφαση την πήρα εγώ.
Ότι και να έγινε όμως δεν σημαίνει ότι δεν σε αγάπησα. Σε αγάπησα και ακόμα το κάνω, αλλά έπρεπε να σε αφήσω για να μάθω να αγαπάω κι εμένα …
Κάθε μέρα που περνάει το μόνο πράγμα που κάνω καλά είναι να ακούω τους ήχους στον δρόμο.
Έχω μάθει πλέον να αναγνωρίζω την συγκεκριμένη μάρκα. Και κάθε φορά που ακούω τον γνώριμο ήχο, η ανάσα μου κόβεται, η καρδιά σταματάει για λίγο, όλα γύρω μου θολώνουν και η προσοχή μου είναι εκεί στην πινακίδα και στον αναβάτη. Θα είσαι εσυ; Θα είμαι τυχερή να σε δω έστω και φευγαλέα για ένα δευτερόλεπτο;
Η καρδιά σπάει κάθε φορά, μετά συνέρχομαι και λέω στον εαυτό μου, έχει φύγει, σταμάτα να τον σκέφτεσαι.
Έξω βρέχει, κλαίει ο ουρανός κι αυτή την νύχτα. Και η πρώτη σκέψη μου ξέρεις ποια είναι ;
Να σε πάρω τηλέφωνο να σου πω να μην τρέχεις, γλιστράει κάτω.
Μα ποιον κοροϊδεύω.. .
Όταν μια γυναίκα είναι υπεύθυνη για το ΧΑΜΟΓΕΛΟ σου.. Μάθε να είσαι υπεύθυνος για την ΚΑΡΔΙΑ της…
Και ήρθες στο όνειρο μου και μου είπες, είναι όλα ένα ψέμα και τώρα ξύπνα! Και ήσουν ακόμα εκεί δίπλα μου.
