#ludzie

LIVE

Nieś pomoc innym, ale nie oczekuj jej od nich.

Kiedy udawałem przedwcześnie dojrzałego, ludzie zaczęli plotkować, że jestem przedwcześnie dojrzały. Kiedy udawałem lenia, ludzie opowiadali, że jestem leniem. Kiedy udawałem, że nie umiem pisać powieści, rozgłaszali, że nie potrafię pisać. Kiedy udawałem, że kłamię, ludzie mówili, że jestem kłamcą. Kiedy udawałem, że jestem bogaty, ludzie opowiadali, że jestem bogaczem. Kiedy udawałem obojętność, ludzie mówili  że jestem zimnym draniem. Ale kiedy naprawdę było mi ciężko i mimo woli wydawałem jęki bólu, ludzie opowiadali, że udaję cierpienie.

Nic tu się nie zgadza.

Zmierzch

”Mam blizny na dłoniach po dotknięciu pewnych osób.”

Prymitywy niszczą, nie zważając na sztukę czy badziewie. Bo rozumienia przecież w Polsce się nie ucz

Prymitywy niszczą, nie zważając na sztukę czy badziewie. Bo rozumienia przecież w Polsce się nie uczy.


Post link
[2⁄2] Myśmy nigdy się nie zatrzymali. Jakby ten tabor był wciąż w drodze. Dni zlały się w jeden. Tak

[2⁄2] Myśmy nigdy się nie zatrzymali. Jakby ten tabor był wciąż w drodze. Dni zlały się w jeden. Tak piękny, że nie ma pomysłu, jak o tym opowiedzieć.


Post link
Dziwne dni nie przytrafiają się tylko i wyłącznie dziwnym ludziom! Niestworzone historie, splot niefortunnych zdarzeń, czy chociażby ludzie których nie spodziewałbyś się nigdy? Tyle przecierania oczu, że aż rąk brakuje, a to wszystko zły los przygotował specjalnie dla Ciebie! Jesteś zwykłą żywą istotą, takie sytuacje się zdarzają!

MOŻESZ??

Czy możesz bez wstydu i męki spojrzeć na siebie w lustrze? Czy potrafisz jeszcze być sobą?

-shinysharkfireskeleton

,,Nigdy nie myślałam, że można tak bardzo nienawidzić samego siebie. Już nawet nie patrzę w oczy swojemu lustrzanemu sobowtórowi. Powoli gubię się w ciemności.“

-shinysharkfireskeleton

,,Było mi bardzo ciężko samej udźwignąć ten ciężar myśli, który z minuty na minutę narastał coraz bardziej i nie widziałam nic poza sufitem i toczącą się wojną w mojej głowie.“

,,Bałam się. Bałam się pokazać komukolwiek, że nie daję już sobie rady, że potrzebuję pomocy. Wolałam nakładać na siebie maskę i udawać, że daję radę, że nie cierpię. Jednak każdego dnia umierałam. Leżałam w łóżku i jedyne o czym myślałam to o śmierci, nie potrafiłam zasnąć, a kiedy po godzinach walki mi się to udawało, budziłam się z krzykiem. Błagałam Boga, by mi pomógł, ale on nigdy nie słuchał. W końcu przestałam wierzyć w cokolwiek. Życie straciło sens.“

,,Jesteśmy, kim jesteśmy, i mamy zaskakująco mało do powiedzenia w tej kwestii. Jeśli to zaakceptujesz, reszta pójdzie z górki.“

-S. A. Allen

loading