#mimo wszystko

i może lepiej, że nie widzisz

jak uśmiecham się na

każdą wiadomość od ciebie

a po nas? co po nas?

zostały tylko złamane serca

i miliony niewypowiedzianych słów

i daję słowo, że pozostawiłeś

najpiękniejsze wspomnienia w mojej głowie

teraz to już nieważne,

czasami się jeszcze uśmiechnę,

kiedy usłyszę twoje imię,

i przypomni mi się ten sierpniowy wieczór,

ale teraz to już n i e w a ż n e

i tego jesiennego wieczoru

jedyne czego chciałam

to twój uśmiech na dobranoc

ile ja bym dała, żeby ta relacja

potoczyła się inaczej

i żebyś wciąż dzisiaj patrzył mi w oczy

jezcze wszystko pachnie wczoraj

i moja bluza pachnie tobą,

sztuka jest zapomnieć,

jeśli wszystko przypomina mi o tobie

‘iluzyjność’

wciąż szukałam jego dłoni w nocy

i czekałam na dobranoc,

wszędzie doszukiwałam się jego,

nawet moja bluza wciąż nim pachnie

i bywały jeszcze noce,

kiedy tak zachłannie

potrzebowałam twojej obecności

‘za późno’

przez chwilę kochaliśmy się na zawsze,

dzisiaj już nie pamiętasz mojego imienia

żadne słowa nie oddadzą tego,

ile waży strata,

ale wiedz, że cholernie mi ciebie brakuje

i czułam to zimne, jesienne powietrze

a jesień tego roku była jeszcze gorsza,

wszystko bez ciebie było gorsze

i mam nadzieję, że mnie nie zrani

może to trochę naiwne,

ale patrzę w jego oczy

i chce żeby nam wyszło

siedzieliśmy wpatrzeni w gwiazdy,

trzymałeś mnie mocno za rękę

i przyrzekam, było pięknie, ale

nie pokazuj mi raju, żeby później go spalić,

do domu wróciłeś z inną

potrafiłam przez 217 dni wmawiać sobie,

że jakoś bez ciebie się trzymam,

218 dnia coś we mnie pękło

i płakałam, całą noc płakałam

“morze łez”

a może problem tkwił w tym,

że szukałam miłości w oczach,

które nawet na mnie nie patrzą

“w twoich oczach”

gubiłam się między pragnieniem twojego dotyku, a próbą zapomnienia

i chyba chciałam żebyś tu był, nie chciałam o tobie zapominać

i nie pamiętam już

smaku twoich ust,

ale wciąż tęsknie.

i nie pamiętam już

jak brzmi twój głos,

ale wciąż mi tego brak.

i nie pamiętam nawet

zapachu twoich perfum,

ale zrobiłabym wszystko, żebyś tutaj był.

to nie było proste,

miłość z nim nie była prosta,

pełna burz i sztormów, wzlotów i upadków.

podobno po burzy zawsze wychodzi słońce,

ale ja już w to nie wierzę

i przysięgam, usypiałam tylko po to,

żebyś mi się przyśnił i było pięknie,

chociaż przez chwilę było pięknie

“ukojenie”

piliśmy wino, kiedy uświadomiłam sobie, że nigdy z nikim nie byłam tak szczęśliwa

i przepadłam, to chyba miłość

nie byłam w stanie powiedzieć,

jak bardzo cię kocham,

ale moje oczy patrzyły

na ciebie z taką miłością,

że musiałeś to dostrzec

i widziałam twój uśmiech,

trzymałam twoją dłoń,

wszystko było na miejscu,

bo byłeś blisko

“jak w domu”

ale to było piękne,

twój uśmiech tamtej nocy,

twój czuły dotyk, błękitne oczy

i wiem, że już nie mamy szans,

to tylko chwilowy zawrót głowy

“ale to było piękne”

i czułam, że nie jestem

już na tyle ważna,

ale patrzyłam w gwiazdy

i błagałam, abym cię nie straciła

“za późno”

ostatni raz czułam się dobrze,

kiedy leżałam w jego objęciach

i tęsknię za tym dotykiem

i tego wieczoru zgubiłam się w twoich oczach

i przepadłam,

wiedziałam, że przepadłam

zawiodłeś mnie,

a zależało mi na nas

i dobrze to wiesz

oddalamy się od siebie,

ale pamiętaj, że cię kocham

jak nikt na tym zakłamanym świecie

i pamiętam twój wzrok,

kiedy mnie całowałeś

i gwiazdy, które świeciły

wyjątkowo mocno

przepadam za tym,

kiedy siedzisz obok mnie

i mogę tonąć w twoich oczach

zostawiłam zapach swoich perfum

na twojej bluzie i serce przy okazji

na wyłączność