#αποψεις

Κάτι μου λέει ότι τα παραμύθια δεν ήταν ποτέ προνόμιο των παιδιών. Ανάλογη φαντασία κουβαλούν : θεωρίες συνωμοσίας, βιβλία θρησκειών και ουτοπικές θεωρίες σε ποικίλους τομείς.

- Αν δεν μπορώ να το αισθανθώ (με όποια από τις 5 αισθήσεις) δεν μπορώ να το υπερασπιστώ.

Κόψτε αυτή την καραμέλα “ε εγώ βλέπω ντοκιμαντέρ με serial killers για να κοιμηθώ, νομίζεις θα σε φοβηθώ?!?!?!”. Οκευ, και η μάνα μου βλέπει Αγγελική Νικολούλη για να κοιμηθεί αλλά αν εξαφανιστώ δε θα είναι και πολύ ψύχραιμη.

Παιδιά κόψτε το αυτό με την ωραιοποίηση των ψυχολογικών προβλημάτων. Δεν υπάρχει τίποτα το ρομαντικό σε αυτό. Κάθεστε και μου πλασαρετε την κατάθλιψη ως αισθητικά ελκυστική λες και είναι βάζο από αυθεντική ιαπωνική πορσελάνη. Οι άνθρωποι που όντως υποφέρουν από αυτό δεν λανσάρουν μόδα και “χοτ τάση της εποχής” ούτε είναι το έκθεμα σας που περιμένουν εσάς καραμαλάκες να κόψετε εισιτήριο στο γκισέ για να θαυμάσετε αυτή την “σκοτεινή ομορφιά”. Δεν είναι κουλ να έχετε ξαφνικά όλοι ψυχολογικά. Δεν είναι personality trait. Ούτε η σχιζοφρένεια και η ψυχοπάθεια είναι απαραίτητα στοιχεία για να το παίζετε καυλιάριδες, τρελιάριδες και πολύ σκληροί για να πεθάνετε. Για ρωτήστε έναν καταθλιπτικό πόσο όμορφος και σκοτεινός νιώθει. Για ρωτήστε έναν σχιζοφρενή αν χρησιμοποιεί τη διαταραχή του ως μέσο αποπλάνησης για μια πολλά υποσχόμενη βραδιά. Όσο εσείς το παίζεται γκομενοι και γκόμενες κάποιοι παλεύουν με τους δαίμονές τους. Και κάτι τελευταίο : μη βγάζετε διαγνώσεις τόσο απλά για τους εαυτούς σας τύπου “ε μαλακα άσε με τώρα έτσι εγώ είμαι σχιζοφρενής δεν χαμπαριάζω”, όταν οι πραγματικοί ειδικοί είναι εκεί έξω. Ψυχολόγοι και ψυχολόγες της οθόνης…

Αν η ηλιθιότητα δεν μπορεί να εξηγηθεί λογικά, ψάχνεις την απάντηση στα ζώδια

Με όσο μετάξι και αν ντύσεις ένα γουρούνι, ποτέ δεν θα το κάνεις βασιλιά. Εκεί λοιπόν, που η ευγένεια και ο σεβασμός λείπουν οι δικοί σας καλοί τρόποι περισσεύουν. Στον στάβλο άλλωστε δεν πας με ακριβά παπούτσια, θα τα καταστρέψεις. Μάθετε να μιλάτε την γλώσσα των γύρω σας. Αν θέλετε να παραμείνετε για κάποια ώρα σε ένα αγενές περιβάλλον, μην φέρεστε με ευγένεια. Κανείς δεν θα το εκτιμήσει και θα φαίνεστε και ηλίθιοι από πάνω.

Το βαθυ μίσος είναι η αντανάκλαση μιας αγάπης. Δεν μπορείς να μισήσεις κάποιον που δεν αγάπησες ποτέ. Η αδιαφορία πάλι, είναι η απόδειξη της έλλειψης συναισθήματος.

1. Διαβάστε Μπουκόφσκι και Καζαντζάκη

2. Δείτε ταινίες του Emir Kusturica

3. Βάλτε στη ζωή σας τον διπλό εσπρέσο

4. Να μην σας κόβουν τον αέρα οι ύπουλες γριές που θέλουν να σας κλέψουν ΜΗ ΕΥΓΕΝΙΚΆ τη σειρά

5. Όχι κομπίνες όχι πονηριές εις βάρος κάποιου άλλου, δεν είστε πιο έξυπνοι

6. Από όσα ακούτε να πιστεύετε τα μισά

7. Από όσα διαβάζετε επιλέξτε τι θα πιστέψετε

8. Για τα κοριτσάκια : Αν κάποιος σας χουφτωσει μπορείτε πολύ ωραία και ευγενικά να του αστραψετε μια ξεγυρισμενη σφαλιάρα ή να τον κυνηγησετε με την αρβύλα στο χέρι. Ούτε πολιτισμένες κουβέντες ούτε κλάμα. Από τη στιγμή που έχει απλώσει το χέρι του έχει ήδη παραβεί τα όρια δεν βλέπω τον λόγο για πολιτισμένες ατάκες “δεν είναι σωστό αυτό που κάνεις” ούτε να μείνετε μόνο στις βρισιές, αλλιώς ας έμενε και αυτός μόνο στις μπηχτές τύπου “είσαι καυλα”.

9. Για τα αγοράκια: Την επόμενη φορά που το έτερο ήμισυ σας το παίξει ιστορία ή σας ταπεινώσει, υπενθύμιστε της ότι η ευαισθησία, τα συναισθήματα και η ανθρωπιά δεν είναι προνόμιο των γυναικών, δεν είναι οι μόνες που πληγώνονται, που πρέπει να τους φέρονται προσεκτικά και να μην τις κακοποιούν, αλλά είναι φυσικό γνώρισμα ΌΛΩΝ και ότι και εσείς έχετε ψυχή δεν είστε από ΑΤΣΆΛΙ.

10. Μην έχετε προσδοκίες από κανέναν

Κοιτάτε το δέντρο και χάνετε το δάσος. Κολλάτε σε λέξεις και αχρηστεύετε την τραγωδία. Ενίοτε, παίρνουν το λόγο αμόρφωτοι και σοδομίζουν κόπους χρόνων. Πολύ συχνά ο κόσμος ψάχνει να έχει κάτι για να ουρλιάζει, έτσι απλά. Ανούσια. Και το χειρότερο όλων, βγαίνουν και φορτώνουν όλες τις άσχημες πράξεις σε “ψυχολογικά προβλήματα” και “ψυχολογικές διαταραχές”. Ότι δηλαδή δεν υπάρχει κακία στον κόσμο, για όλα ευθύνονται πάντοτε οι νευρώνες του εγκεφάλου. Έχει σκεφτεί ποτέ κανείς ότι με αυτόν τον τρόπο στοχοποιούνται έμμεσα οι άνθρωποι που όντως βιώνουν ψυχολογικά προβλήματα? Είναι δυνατόν όλες οι εγκληματικές, κακές, προσβλητικές, μη ηθικά ορθές πράξεις να οφείλονται σχεδόν ΠΆΝΤΟΤΕ σε ψυχολογικά προβλήματα ? Αν αύριο κακοποιήσω κάποιον θα δικαιολογήσω την πράξη μου ως εξής: “Φταίει που πέρασα κατάθλιψη. Είναι τα κατάλοιπα αυτά και τώρα βγαίνουν”

Δεν υπάρχει γαλάζιο αίμα. Μην ξεχνάτε από που ξεκινάτε.