Μαμά, μακάρι να ήξερες πόσο περήφανη για μένα θα ήθελα να σε κάνω. Μακάρι να ήξερες πόσο στεναχωριέμαι που δεν τα καταφέρνω…

Aλλά, κατεστραμένος άνθρωπος, τι φταίω εγώ.

Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ.

-Κ.Π. Καβάφης

Με κάνεις να γράφω για σένα

αντι για τα προβλήματά μου

και προβληματίζομαι περισσότερο..

Χαίρομαι για όσα έγιναν. Λυπάμαι για όσα δενέγιναν…

Χαϊκού(Haiku)

Απελπισμένη,

η φυγή αδύνατη,

πώς θα τα καταφέρω;

Η δική μας στιγμή

Τα χείλη μου

στα χείλη σου

και λίγο παρακάτω

…..

Τα χέρια σου

στη μέση μου

και λίγο παραπάνω

…..

Ο θόρυβος της πόλης

λίγο πιο χαμηλός

Και ο ήχος των ανάσεών μας

λίγο πιο δυνατός

…..

Τα φώτα του δωματίου

λίγο πιο σβηστά

και η φλόγα η δική μας

Λίγο πιο έντονη……

Η μία πνοή είναι μία. Οι δυο είναι άπειρες

Παιδιά κόψτε το αυτό με την ωραιοποίηση των ψυχολογικών προβλημάτων. Δεν υπάρχει τίποτα το ρομαντικό σε αυτό. Κάθεστε και μου πλασαρετε την κατάθλιψη ως αισθητικά ελκυστική λες και είναι βάζο από αυθεντική ιαπωνική πορσελάνη. Οι άνθρωποι που όντως υποφέρουν από αυτό δεν λανσάρουν μόδα και “χοτ τάση της εποχής” ούτε είναι το έκθεμα σας που περιμένουν εσάς καραμαλάκες να κόψετε εισιτήριο στο γκισέ για να θαυμάσετε αυτή την “σκοτεινή ομορφιά”. Δεν είναι κουλ να έχετε ξαφνικά όλοι ψυχολογικά. Δεν είναι personality trait. Ούτε η σχιζοφρένεια και η ψυχοπάθεια είναι απαραίτητα στοιχεία για να το παίζετε καυλιάριδες, τρελιάριδες και πολύ σκληροί για να πεθάνετε. Για ρωτήστε έναν καταθλιπτικό πόσο όμορφος και σκοτεινός νιώθει. Για ρωτήστε έναν σχιζοφρενή αν χρησιμοποιεί τη διαταραχή του ως μέσο αποπλάνησης για μια πολλά υποσχόμενη βραδιά. Όσο εσείς το παίζεται γκομενοι και γκόμενες κάποιοι παλεύουν με τους δαίμονές τους. Και κάτι τελευταίο : μη βγάζετε διαγνώσεις τόσο απλά για τους εαυτούς σας τύπου “ε μαλακα άσε με τώρα έτσι εγώ είμαι σχιζοφρενής δεν χαμπαριάζω”, όταν οι πραγματικοί ειδικοί είναι εκεί έξω. Ψυχολόγοι και ψυχολόγες της οθόνης…