#γρεεκζ
Alimos, Athens.
“Δεν θέλω σχεδόν τίποτα από εκείνη, θέλω μονάχα να την πάω στην Σελήνη”
•|Alimos, Athens|•
Πιάσε την λεπίδα, πάλι είμαι πίτα.
Ήπιαμε το μαύρο μόνοι μας στην bmw.
Τι νομίζουν οι γονείς μας, ότι πιστεύουμε για την ζωή :
“Είναι εύκολη, δεν έχει κινδύνους, θα μπορούμε εύκολα να βρούμε δουλειά, να κάνουμε οικογένεια, δεν υπάρχουν δυσκολίες.”
Τι πραγματικά πιστεύουμε :
“Η ζωή είναι για τον πεοντα. Η κοινωνία όλο και χειροτερεύει. Η ανθρωπότητα όλο και πιο πολύ καταστρέφεται. Μειώνετε η ανθρωπιά, η αξιοπρέπεια και το φιλότιμο. Έτσι και βγεις έξω μόνος σου, την έχεις βάψει. Ποιος θα έκανε παιδιά σε έναν κόσμο τόσο αδιάφορο και σκληρό;”
Έχω χάσει την εμπιστοσύνη μου στους ανθρώπους.
Με κάνει χαρούμενη
Η τελευταία μας φορά.
Θυμάσαι την τελευταία μας φορά; Ήμασταν τόσο ψυχροί και οι δύο. Σε κοίταγα και προσπαθούσα να μην κλάψω. Δεν ήθελα να κλάψω μπροστά σου. Ήθελα να δείξω ότι είμαι δυνατή. Ότι δεν είχα καταλάβει ότι μπορεί να σε έβλεπα για τελευταία φορά. Εγώ κοίταγα το φεγγάρι και εσύ το τίποτα. Ήθελα τόσο πολύ να με έρθεις να με αγκαλιάσεις. Παρόλα αυτά που είχαν γίνει το έκανες. Με αγκάλιασες. Η αγκαλιά σου ήταν τόσο ψυχρή. Ήθελα τόσο πολύ να σε φιλήσω. Να γευτώ τα χείλια σου. Να νιώσω τα χείλια μου πάνω στα δικά σου. Όμως αντί να γίνει αυτό αρχίσαμε να τσακωνόμασταν. Με είχες νευριάσει και στεναχωρίσει τόσο πολύ με αυτά που έλεγες. Δεν περίμενα να έλεγες και να πίστευες τέτοια πράγματα για μένα. Σου είπα να φύγεις. Ίσως το μεγαλύτερο λάθος που είχα κάνει. Σου έλεγα να φύγεις μέχρι που έφυγες. Σε κοίταγα ενώ έφυγες και δεν γύρισες ούτε λίγο να με κοιτάξεις. Εκεί έσπασα. Εκεί χάθηκα. Εκεί κατάλαβα ότι μπορεί και να με μισείς. Εκεί κατάλαβα πόσο σ αγαπάω. Εκεί κατάλαβα πόσο κακό σου εχω κάνει. Κατάλαβα ότι δεν σου αξίζω. Και παρόλο που έχουν περάσει 2 μήνες εγώ είμαι ακόμα εδώ. Ακόμα σε αγαπάω. Ακόμα σε νοιάζομαι. Δεν έχω φύγει. Είμαι ακόμα εδώ.
Τώρα πια πάει ένας χρόνος..
Ακόμα εδώ είμαι.
Περιμένω κάτι που δεν πρόκειται να ξανά αρχίσει.
Μόλις έχασα τον άνθρωπο που με αγάπησε πιο πολύ από τον καθένα.
Δεν έχω ξανά πονέσει πιο πολύ στην ζωή μου.
Άλλη μια νύχτα πονάω
Μες στο χάος με ψάχνω
Πάντα τον πόλεμο χάνω
Μα ποιός νικά;
Έτσι κάνει η καρδιά μου, κάθε φορά που σε κοιτάζω.
Ο σημερινός καιρός μου θυμίζει μελαγχολία .
Περιμένω να αγαπήσουν το χάος μου, ενώ εγώ χαρακτηρίζω τον εαυτό μου χάος.
Είναι πολλά πέρα απο αυτά που σου δείχνω
Είναι γρατζουνιές, είναι πληγες που με πέθαναν
Είναι που αναζητώ να αναστηθώ απο αυτές
Μέσα απο την ίδια διαδικασία.
Δείξε μου σε παρακαλω πως υπάρχουν
Πολλά περα από αυτά που σου δείχνω.
-Αναστασία Π. (@sxetika-asxeth)
Location: Thessaloniki
Location: Athens
Location : Aegean Sky
Location: Aegean Sky
Location: Kalamata
