#ελληνικο κουοτ

LIVE

Είχα έναν άνθρωπο.

Έναν άνθρωπο που δεν ήταν δικός μου.

Έναν άνθρωπο που ήταν εκεί για μένα.

Και την ίδια στιγμή απουσίαζε.

Ένα άνθρωπο που μου έταζε αγάπη.

Και σε ένα βράδυ τα έπαιρνε όλα πίσω.

Έναν άνθρωπο, που με φιλούσε κάνοντας την καρδιά μου να σφίγγεται.

Και να σπάει όταν καταλάβαινε πως το φιλί κρατούσε μόνο μια βραδιά.

Έναν άνθρωπο που μιλούσε για αγάπη και πόνο.

Μα δεν καταλάβαινε ποτέ την σημασία τους.

Έκανε όνειρα για τον άνθρωπο που θα του έδινε όλη του την αγάπη.

Και προκαλούσε πόνο σε όσους τον αγαπούν.

Έναν άνθρωπο που πήρε όση αγάπη δεν του άξιζε.

Και ακόμα την αναζητά σε ξένα πρόσωπα.

Είχα έναν άνθρωπο.

——————————————————————

Γραμμένο το 2018. Πόσο αλλάζει η ζωή και τα συναισθήματα ενός ανθρώπου τελικά, στη διάρκεια του χρόνου. Όφειλα να το μοιραστώ μαζί σας.

Ένα χέρι να μου χαϊδεύει τα μαλλιά.

Ένα σώμα αγκαλιασμένο με το δικό μου.

Και μια ανάσα να μου ψιθυρίζει πως η καρδιά είναι στη θέση της, κοντά στο άλλο της μισό.

Και αυτό για εμένα,είναι το ιδανικότερο βράδυ.

Μόλις έχασα τον άνθρωπο που με αγάπησε πιο πολύ από τον καθένα.

Δεν έχω ξανά πονέσει πιο πολύ στην ζωή μου.

  • Να θες να κοιμηθείς και να μην γίνεται επειδή το πρόσωπο που αγαπάς σε άφησε χωρίς καληνύχτα.

Ρωτάμε συνεχώς για το νόημα. Ίσως το λάθος μας είναι στο ίδιο το ερώτημα. Ίσως δεν πρέπει να ζητάμε νόημα – αλλά να δίνουμε νόημα.

Νίκος Δήμου

Αυτός που εδέησε να διαβεί

τα Επάνω Μονοπάτια.

Και κάτι πρέπει να ήξερε.

Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!

[Οδ.Ελύτης, Μαρία Νεφέλη]

να χαχανίζουμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου προσπαθώντας να μαντέψουμε τίνος είναι το χτυποκάρδι στο στήθος, δικό μας ή του δικού μας,

Ιωάννα Καρυστιάνη

ο ζεστός καφές κρυώνει πιο γρήγορα απ’ ότι θα πρεπε, ο κρύος γίνεται νερό αν τον αφήσεις για πολλή ώρα και κανένας απ’ τους δύο δεν είναι ποτέ αρκετός

loading