Και; Όλα αυτά τα λόγια… Λόγια και υποσχέσεις που σε κάνουν να χαίρεσαι και να τα πιστεύεις κιόλας γιατί έχεις την απόλυτη εμπιστοσύνη πως ναι σου λέει την αλήθεια έτσι είναι.. Και περιμένεις.. περιμένεις να δεις κάποια κίνηση, κάποια πράξη. Και αρχίζεις να μπερδεύεσαι. Τι έχει γίνει λάθος; Γιατί δεν βλέπω τίποτα; Γιατί δεν νιώθω και γιατί δεν αισθάνομαι τα όσα έχω ακούσει; Δημιουργείται ένας κόμπος στο στομάχι και λες δεν μπορεί.. δεν είναι δυνατόν. Οπότε περιμένεις να δεις. Ωστόσο ακούς.. ξανά και ξανά λόγια και μόνο λόγια αλλά κάνεις υπομονή μέχρι να δεις επιτέλους και την πράξη. ξανά τίποτα. Τότε αναρωτιεσαι .. μήπως κάνεις εσύ το λάθος. Και ρίχνεις το φταίξιμο πάνω σου.. .. μειώνοντας έτσι απλά τον εαυτό σου και συνεχίζεις να ελπίζεις για μια πράξη. Του έχεις δώσει όλη σου την ψυχή .. έχεις δώσει και δίνεις τα πάντα γιατί τον έχεις πιο πάνω και από εσένα.. παρόλα αυτά στο κεφάλι σου επικρατεί ένα χάος. Τι ισχύει τι δεν ισχύει ΓΙΑΤΙ δεν το βλέπεις. Νιώθεις εξαντλημένη, κουρασμένη ,νιώθεις πλέον ΜΟΝΗ. Απλά συνειδητοποιείς πως το μόνο που καταφέρνεις είναι να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου.. να ελπίζεις για κάτι που δεν πρόκειται να έρθει και ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ότι δεν θα αλλάξει απολύτως τιποτα. Το ξέρεις οτι έχει τελειώσει και επιμένεις σε κάτι που δεν σου αξίζει. Γιατί να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου; …Φύγε και μην απελπίζεσαι καρδιά μου. Έδωσες τα πάντα και δεν τα εκτίμησε.. και όταν κάποιος δεν εκτιμάει αυτά που του δίνεις ποτέ δεν σε κατάλαβε..δεν αξίζει ούτε τις σκέψεις σου ούτε τα δάκρυα σου, μόνο την αδιαφορία σου.

..ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΎΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ..

Και μου φώναζε να προσέχεις, οσο έπεφτα από τον γκρεμό που με πέταξε.

Γύρισα και του είπα “στο Tumblr είναι όλες οι σκέψεις μου γραμμένες”… Ακόμη ψάχνει εντωμεταξύ.

Η καρδιά μου έλιωσε και δεν ξέρω αν ήταν η αθωότητα του σκυλου ή βλέποντας την αγάπη που τρέφει αυτός ο άνθρωπος για τα πάντα.

Κάπου μέσα στη Παλιά Πόλη,Χανιά

My photo

Χαίρομαι για όσα έγιναν. Λυπάμαι για όσα δενέγιναν…

Η δική μας στιγμή

Τα χείλη μου

στα χείλη σου

και λίγο παρακάτω

…..

Τα χέρια σου

στη μέση μου

και λίγο παραπάνω

…..

Ο θόρυβος της πόλης

λίγο πιο χαμηλός

Και ο ήχος των ανάσεών μας

λίγο πιο δυνατός

…..

Τα φώτα του δωματίου

λίγο πιο σβηστά

και η φλόγα η δική μας

Λίγο πιο έντονη……

Το μυαλο μου είναι ένας αχταρμάς.

Ξεμεναμε από χρόνο και εσυ δεν είχες καταλαβει καν γιατί τον χρειαζόμασταν.

Αναμονη

Σε περιμενω.Μην ρωτας γιατι.Μην ρωτας γιατι περιμενει εκεινος που δεν εχει τι να περιμενει και ομως περιμενει.

Γιατι σαν να παψει να περιμενει ειναι σαν να παυει να βλεπει,σαν να παυει να κοιτα τον ουρανο,σαν να παυει να ελπιζει,σαν να παυει να ζει.

Αβασταχτο ειναι….Πικρο ειναι να σιμωνεις αργα στ’ακρογιαλι χωρις να εισαι ναυαγος ουτε σωτηρας παρα ναυαγιο.

—Μ.Λουντεμης

Μα εγώ θέλω να γυρισω πίσω

Σε αυτές τις μερες,

Σε αυτά τα βραδιά ,

Σε αυτούς τους ανθρώπους.

Πως διορθώνεις λάθη που δεν έκανες ποτέ σου;

Σπασμένα σπίτια - Brando, Εκ των Έσω

“Ξημέρωσε και ακόμα δεν τα'χω καλά με μένα.”

Κάτω από το Χαλί - @blz1phoenix@georvsd

Πως να σ´αγαπήσω αφού

δε μ´αγαπάω.

Mauroforemeni - Yungnsad

“Ήθελα μόνο το καλό σου μα τώρα θέλω το καλό μου”

Ti zitas - Ellize

Ποιος θα ερωτευόταν κάποια σαν εμένα…

Σκέψεις απ´το Τετράδιο της Πανδώρας Μ. - @marseaux

Σε ποιανού αγκαλιά σβήνεις την στεναχώρια…

Σε έχασα νωρίς - @dpans

Έχεις ελάττωμα να μετανιώνεις την λάθος ώρα.

Δώρο Θεού - @marseaux&@solmeister13

Κολυμπάω μακριά από το χθες για τις αγάπες τις παλιές.

Στη Ραφήνα - @marseaux