#poem on tumblr

Looking for all the right answers
in all the wrong places.
Looking to find myself
in everybody else’s faces.
Can’t keep praying
for what I swear I don’t need.
Can’t keep trying to understand
a book I won’t read.
I expect others to see value
in a place I never do.
I expect my plans to succeed
though I don’t think them through.
Obsessive.
Compulsive.
Right in all the wrong ways.
Seems like I’ll be stuck here choking on self-hatred
till somebody stays.

r.t.

Από μακρυά και αγαπη-μένει/οι, διαλέγεις

_κανένας_

*Μα οι άνθρωποι που αγαπήθηκαν δεν ξεχνιούνται

-Απομυθοποιούνται

-Μισιούνται

*Μέχρι να βρουν την δύναμη να αγαπηθούν ξανά

_κανένας_

Κοιτά που φτάσαμε σε Αποξηραμένες εποχές με κρύα ανοιξιάτικα χέρια να ακουμπας φθινοπωρινές καρδιές και να ονειρευεσαι καλοκαιρινά πεφταστέρια..!

_κανένας_

-Μυρίζει καθολου άνοιξη ο χειμώνας σου;

-με χέρια σταυρωμένα, γιατί; Γιατί έτσι πρέπει,με πόδια μαγκωμένα, γιατί; Γιατί έτσι πρέπει,με μάτια μουδιασμένα γιατί; Γιατί έτσι πρέπει, ζωγραφίζω πόδια στη γη , και δένομαι από τα κορδόνια τους , κλέβω φτερό από τον Ερμή να γράφω για τα χρόνια μας, μεγαλώσαμε μαζί και η ρωγμή ακόμα τρίζει , σε ένα στενό βροχερό βρέχεται η σκέψη , ζωγραφίζω δυο ήλιους με κλωστή,σε ουρανό φλογισμένοι , ο ένας καίγεται από προσμονή και ο άλλος περιμένει

_κανένας_

Ότι δεν σου είπα, πάντα θα με πνίγουν

Κοιμήσου το αστέρι μας δεν φώτισε ακόμα

Λίγο η θάλασσα και ο ήλιος

Λίγο τα αστερια και ο ουρανός

Φεγγάρι να δεις θα σμίξουν

Ότι δεν κατάφερε ο καιρός

Καληνυχτα φωτιά (μου)

_κανένας_

Άχρωμα ταξιδια γυρεύοντας την ευτυχία μακρυά σου

_κανένας_

Δεν θα πω ψέμματα λείπεις , μου λείπεις, κανείς δεν μπόρεσε να αντικαταστήσει ή να σε σβήσει από το θρόνο της καρδιάς. Αυτά, κατά αλλά κάποια βραδιά σε αισθάνομαι κάποιες μέρες σε βλέπω αλλά όχι δεν πέρασες ποτέ δεν με είδες ποτέ , ένα τυχαίο χαμόγελο σου να δω να μην ξυπνήσω ποτέ.

_κανένας_