#στιχακια αγαπης

Το μόνο μου πρόβλημα,

Ήταν πως πάντα, προσπαθούσα να “φτιάξω” τους ανθρώπους.

Λάτρευα να τους κάνω να νιώθουν τι πάει να πει να πνίγεσαι από αγάπη.

Και ας κατέληγα πάντα στο τέλος, εγώ διαλυμένη.

Είχα έναν άνθρωπο.

Έναν άνθρωπο που δεν ήταν δικός μου.

Έναν άνθρωπο που ήταν εκεί για μένα.

Και την ίδια στιγμή απουσίαζε.

Ένα άνθρωπο που μου έταζε αγάπη.

Και σε ένα βράδυ τα έπαιρνε όλα πίσω.

Έναν άνθρωπο, που με φιλούσε κάνοντας την καρδιά μου να σφίγγεται.

Και να σπάει όταν καταλάβαινε πως το φιλί κρατούσε μόνο μια βραδιά.

Έναν άνθρωπο που μιλούσε για αγάπη και πόνο.

Μα δεν καταλάβαινε ποτέ την σημασία τους.

Έκανε όνειρα για τον άνθρωπο που θα του έδινε όλη του την αγάπη.

Και προκαλούσε πόνο σε όσους τον αγαπούν.

Έναν άνθρωπο που πήρε όση αγάπη δεν του άξιζε.

Και ακόμα την αναζητά σε ξένα πρόσωπα.

Είχα έναν άνθρωπο.

——————————————————————

Γραμμένο το 2018. Πόσο αλλάζει η ζωή και τα συναισθήματα ενός ανθρώπου τελικά, στη διάρκεια του χρόνου. Όφειλα να το μοιραστώ μαζί σας.

Ο έρωτας και η αγάπη είναι δύο πολύ δυνατά πράγματα.

Χτυπούν και τα δύο στην καρδιά.

Όμως πρέπει να καταλάβουμε πως ακόμα και αν η καρδιά μας πληγωθεί, πρέπει να την φροντίζουμε.

Και όχι να πιέζουμε κι άλλο τις πληγές της, ζωγραφίζοντας το μυαλό με μαύρο.

Απόσπασμα: https://www.wattpad.com/user/-AshyBooks-

Θα τα έχω καταφέρει…

Να βρείτε κάποιον που θα σας περιμένει μέχρι να ξυπνήσετε<3

Θα φύγω από τη ζωή σου μου είπε.

Τράβα γαμήσου μωρή καριόλα της απάντησα.

Τώρα την ψάχνω απεγνωσμένα.

Έσφαλα, το ξέρω … Τι μαλάκας .

Ερωτεύτηκα τα σύννεφα και ας ρίχνουν αστραπές,

ερωτεύτηκα τη θάλασσα και ας βγάζει τσουνάμι στις ακτές.

Φόβος για το αύριο,

μίσος για το χθες .

Και σήμερα τσιγάρο και φραπές?

Την κοίταξα, με κοίταξε.

Βλέπεις,

έτσι επικοινωνούμε … οι λέξεις είναι πολύ φτωχές, πολύ λιτές, πολύ αδιάφορες για να μας εκφράσουν.

Σε λατρευω όχι μόνο για αυτό που είσαι αλλά και για αυτό που γίνομαι εγώ όταν είμαι κοντά σου .

Για ποσά τίποτα θα κάναμε τα πάντα ?

Aλλά, κατεστραμένος άνθρωπος, τι φταίω εγώ.

Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ.

-Κ.Π. Καβάφης

Στα κρυφά δες τον ήλιο

Που ξεχειλιζει από το χαμόγελο σου

Στα φανερά ψάξε με

Και ας γίνω ένα με τη σκιά σου

Ξεφύλλισε με σαν βιβλίο

Από φωτογραφίες, άλμπουμ παλιές μας κοίτα

Και ας γίνω τιτλος για φαντάσου

Μια ανάμνηση που θα σε αγκαλιάζει κάθε νύχτα

..Καληνυχτα..

_κανένας_

Για ένα δικό μας

Φιλησε με

Παγίδευσε με

Γδύνω τη σκέψη μου

Στο όνομα σου

Μάγεψε με

Ζωντάνεψε με

Άσε με να μείνω κοντά σου

Διωξε με

Κυνήγησε με

Ζω μέσα στη σκιά σου

Σκότωσε με

Μίσησε με

Και ας πάθω ασφυξία

Από τα φιλιά σου

_κανένας_

Κρύψε με πάλι στο φως της

Νεκρικά να κοιμηθώ εκεί

Καψε με μέσα στη φωτιά της

Σταχτες η καρδιά να πιει

Νανούρισε με με τα φιλιά της

Μαξιλάρι τα όνειρα μας να φορώ

Μα υπόσχομαι πως κάποιο βράδυ

Μέσα από το τίποτα θα ξαναγεννηθώ .

_κανένας_

Φοβαμαι γιατί ακόμα και η κάθε σκέψη μου μικρή, σε σένα οδηγεί ..

_κανένας_

Ίσως κάποια στιγμη όταν ξυπνήσω το όνειρο να μην εξαφανιστεί, αλλά να με φιλήσει και να μου ψιθυρίσει καλημέρα..!

_κανένας_

Ψησου να το σκάσουμε μαζί !

_κανένας_

Ψιθύρισε μου πάλι στο αυτι ,

Ο,τι σε τόσο χρόνο δεν έχει υποθεί

Και άσε να απελευθέρωσω από τα δεσμά

Ο,τι δεν σου εξέφρασα παλιά

Να ταν τα χείλη σου ωκαιανοι

Να ταξιδεύω τη λιακάδα

Και αν φουρτουνίαζαν αυτοί

Σιωπηλά θα έστυβα αστερια

Να χαμογελάς στα δυο μου χέρια

_κανένας_

Έχω νιώσει οργασμό όταν με κράτησες από το χέρι .

_κανένας_

Τα συναισθήματα μου σου ανοικουν

Τρύπιες οι αγκαλιές

Που δεν έχουν το άγγιγμα σου

_κανένας_

Όσο με κομπλαρεις εσυ δεν με έχει κομπλάρει κανεις.

_κανένας_