#ελληνικο tumblr

LIVE

Ούτε και τα δικά μου ποιήματα αγαπώ.

Μ’ αρέσουν μόνο εκείνα που μου αντιστάθηκαν: αυτά που δεν κατάφερα ποτέ να γράψω.

- Νίκος Χουλιαράς

Θυμάσαι κάποιον Απρίλιο;


Μαζεύτηκαν όλοι πάνω σου,

γελώντας σε σήκωναν ψηλά

να συνηθίσεις τα φτερά σου ανοιχτά.


Μόνο εσύ έκλαιγες,

αφού πάντα έτσι γίνεται.

- Βαλάντης Βόρδος

Πότε πρόλαβες να περάσεις από εδώ πριν από μένα;

Ποιά δύναμη με κρατάει εμένα πάντα πίσω;

Κρατώ την αναπνοή μου δεν θέλω να πιστέψω στον χθεσινό εφιάλτη στα φαντάσματα των ποιημάτων σου δεν θέλω να τα πάρω όλα αυτά στα σοβαρά

κι όμως είναι σαν να βλέπω ξανά στους ίδιους δρόμους την παντομίμα του έρωτα το ίδιο θάμπωμα στην άκρη των λέξεων

Δεν θα φτάσω ποτέ στο Τόκιο

είσαι ο θάνατος μέσα στα γράμματα.

- Γιώργος Βέης

Δύσκολα να φανταστεί κανείς

την πιο ερωτική διαδρομή,

τη διαδρομή μιας ανάσας.

Κι εσύ που ζήτησες μονάχα

την εκπνοή μου να εισπνεύσεις

φυσικά και ήξερες.


Κι αν κάποιοι δεν ξέρουν

στην ανάσα κατοικούν οι ψυχές.

Έκτοτε

εντός σου διαμένω.

- Έλενα Καραγιαννίδου

Μια φράση κουδουνίζει στο μυαλό μου όλες αυτές τις μέρες: να φτιάξουμε μια νέα ψυχή.

- Γιώργος Σεφέρης

Φίλε έχω συνειδητοποιήσει πως είμαι απότουςανθρώπουςπου έχουνσταθεράενώπαράλληλααληθινάσυναισθήματα με αποτέλεσμα να υπάρχει αφοσίωση σε ένα μονάχα συγκεκριμένο άτομο.


Νταφακ αυτό εν μέρει δεν δηλώνει μόνο σπανιότητα είδους στις μέρες μας,αλλά και πόνο όταν δεν βλέπεις την ίδια ανταπόκριση από τον άλλον.

Βέβαια και όμορφο ταυτοχρόνως είναι γιατί γνωρίζεις το μέσα σου με μια σιγουριά απόλυτη και κυρίως νιώθεις.

Πρωταπριλιά σήμερα λένε κλασσικά τα μεγαλύτερα ψέματα!

Εγώ είπα την μεγαλύτερη αλήθεια στο πρόσωπο μου και ένιωσα την μεγαλύτερη ανακούφιση αν και δεν ταιριάζει με την ημέρα αλλά ταιριάζει με την πραγματικότητα.

  • Να θες να κοιμηθείς και να μην γίνεται επειδή το πρόσωπο που αγαπάς σε άφησε χωρίς καληνύχτα.

Τι σημασία έχει αν η χρονιά έχει τον αριθμό 2020,2023,2026 κτλ κτλ..Ένας αριθμός είναι όπως η ηλικία μας και όπως ο οποιοσδήποτε αριθμός,δεν οφείλονται αυτοί οι αριθμοί στα χάλια της κοινωνίας μας αντιθέτως οφείλεται το πως συμπεριφέρονται οι άνθρωποι όχι μόνο μεταξύ τους αλλά και στην φύση.

Κατηγορήστε την κοινωνία, φτιάξτε την κοινωνία παρά έναν αριθμό ο αριθμός αλλάζει από μόνος του όταν έρχεται η ώρα του.

Τουλάχιστον οι αριθμοί κάνουν σωστά την δουλειά τους,η ανθρωπότητα όχι..

Καθίσαμε απέναντι.

Τα δικά μου πιόνια ήταν σύννεφα.

Τα δικά του σίδερο και αίμα. 

Αυτός είχε τα μαύρα.

Σκληροί, γυαλιστεροί οι πύργοι του

επιτέθηκαν με ορμή

ενώ η βασίλισσα μου 

ξεντυνόταν στο σκοτάδι. 

Ήταν καλός αντίπαλος, 

προέβλεπε κάθε μου κίνηση

πριν καλά καλά ακόμα την σκεφτώ,

κι εγώ παρ’ όλα αυτά την έκανα, 

με την ήρεμη εγκατάλειψη αυτού 

που βαδίζει στο χαμό του.

Ίσως τελικά να με γοήτευε

το πόσο γρήγορα εξόντωσε τους στρατιώτες μου

τους αξιωματικούς, τους πύργους, τα οχυρά,

τις γέφυρες, τον βασιλιά τον ίδιο,

πόσο εύκολα διαπέρασε, εισχώρησε και άλωσε

βασίλεια ολόκληρα αρχαίας σιωπής

και πώς τελικά αιχμαλώτισε εκείνη τη μικρή βασίλισσα

από νεραϊδοκλωστή 

που τόσο της άρεσε να διαφεύγει με πειρατικά καράβια

στις χώρες του ποτέ.

Ναι, ομολογώ ότι γνώριζα από πριν πως θα νικήσει.

Άλλωστε, για αυτό έπαιξα μαζί του.

Γιατί, έστω και μια φορά, μες στη ζωή,

αξίζει κανείς να παίξει για να χάσει.

Χλόη Κουτσουμπέλη, Παρτίδα Σκάκι

Ήθελα να σε παρακαλέσω να μην με ξεχάσεις.

Αλλά αυτό ήταν δεδομένο ότι θα το κάνεις.

Οπότε απλά σε παρακάλεσα να με θυμάσαι κάποιες στιγμές.



Το χρονικό της θλίψεως, κεφάλαιο Ι, πόνος

loading