#poezja

przeszedł mnie dreszcz

i owszem, zatęskniłam

za twoim dotykiem i pięknymi oczami,

zatęskniłam mimo, że w głębi duszy

nie zniosłabym tego z powrotem

i nie, nie ma powrotów

i pewnego wieczoru już nie tęskniłam,

dziękowałam Bogu, że wyszłam cala

z tej popierdolonej relacji

‘toksyczność’

siedzieliśmy wpatrzeni w gwiazdy,

trzymałeś mnie mocno za rękę

i przyrzekam, było pięknie, ale

nie pokazuj mi raju, żeby później go spalić,

do domu wróciłeś z inną

Nie chcę być księżniczka w naszym związku. Pragnę być twoja partnerka. Nie chcę byś kłamał, gdy będziesz wychodzić z kolegami na piwo. Chcę iść razem z tobą. Chodzić do każdego baru, wznosić toasty nie za ciebie czy za mnie a za nas. Pragnę być nie tylko twoja dziewczyna, ale także najlepsza przyjaciółka.

nadzieja napędza człowieka

więc gdy zostanie zabita

człowiek przestaje działać

pragnę atencji, ale atencja nie pragnie mnie

czy twoje i moje “kocham cię” są takie same?

moja nienawiść do siebie bierze krok w tył

tylko po ty by rozpędzić się jeszcze bardziej

niektóre płatki róż spadają na ziemię

myśląc że są liśćmi

depresja to bardzo cichy zabójca

nikt nigdy nie słyszy krzyków agonii

Wyznanie

W końcu przeszły mi słowa przez gardło.

Zdradziłam obawy,

Myśli,

Plany.

Byłam gotowa usłyszeć słowa kpiny.

I gdy nadstawiłam policzek do ciosu, ten został ujęty w ciepłą rękę.

Pozostało mi tylko zaniemówić i przyjąć ciepło.

Nadzieja

Nadzieja przyszła z nagła

Próbując mnie do siebie przekonać

Nie chcąc się nabrać odwróciłam się w stronę znanej rozpaczy

Ale gdy postawiłam krok

Moja ręka trzymała już rękę nadziei

Coraz łatwiej

Coraz łatwiej idzie mi naznaczanie się czerwienią.

Może kiedyś naznaczę się szczęściem.

Może kiedyś naznaczę się spokojem.

Może kiedyś

Wsparcie

Twierdząc, że zawsze mogę do niej przyjść i poprosić o pomoc

Zatkała uszy, odwróciła się i uciekła