#γρεεκ ποστς

LIVE

ελπίζω να είναι όμορφα εκεί που είσαι
ο ήλιος να λάμπει
και να έχεις μια ωραία μέρα

και θέλω τότε μόνο να με σκέφτεσαι
όταν έχει λιακάδα
όχι όταν βρέχει ή κάνει κρύο

να με σκέφτεσαι στις όμορφες μέρες
γιατί και εμείς μόνο τέτοιες είχαμε

Δεν είμαι το κορίτσι των ονείρων σου

Ούτε ο έρωτας της ζωής σου

Το έκανες αρκετά κατανοητό αυτό

Θα είμαι όμως το κορίτσι που θα σκέφτεσαι κάποια μέρα οταν βλέπεις τα κύματα της θάλασσας και θα εύχεσαι να γυρίσω πίσω όπως κάνουν αυτά κάθε φορά που φεύγουν

Και εκεί, στο σημείο που με φίλησες για πρώτη φορά θα συνειδητοποιήσεις το λάθος σου γιατί εγώ δεν θα γυρίσω.

Εύχομαι σε όποιον το διαβάζει αυτό να συμβεί κάτι πολύ όμορφο σύντομα.
Τα δάκρυα και ο πόνος να σταματήσουν και να έρθουν καλύτερες μέρες.

Δεν είναι το τελος του κόσμου

Δεν είναι η μεγαλύτερη θλίψη

Είναι απλά ένα αγόρι

Ένα αγόρι που δεν θέλει να είναι μαζί μου

Και έχω περάσει πολύ πιο δύσκολα από αυτό

Λέω ψέματα στον εαυτό μου

Δεν είμαι ερωτευμένη πια μαζί του

Δεν με νοιάζει που δεν τηλεφώνησε ποτέ

Ελπίζω μια μέρα να τα πιστέψω

Ελπίζω μια μέρα να μην είναι ψέματα πια

Μια μέρα όχι μακρινή

Με άφησες, και ενώ είχε μπει για τα καλά η άνοιξη, εγώ ένιωθα σαν να ήταν ο πιο βαρύς χειμώνας.

Με άφησες, και ενώ είχα πολλές αγκαλιές, η δική σου μόνο μπορούσε να με ζεστάνει μέσα σε αυτό κρύο.

tumblr: το μέρος όπου κάνω like, reblog και γράφω ό,τι δεν έχω το θάρρος και τα κότσια να στείλω να σου πω

Συγγνώμη που σε άφησα

αλλά έμαθα ξαφνικά να αγαπάω τον εαυτό μου

και συνειδητοποίησα την αξία μου

και είναι πολύ περισσότερη από ότι μου έδινες εσύ

δεν γίνεται να παρακαλάω για την προσοχή σου

ή για το ενδιαφέρον και τα συναισθήματα σου

δεν αξίζω τόσο λίγο

δεν με αγαπάω τόσο λίγο

Κάποιες φορές εύχομαι να μην σε είχα γνωρίσει ποτέ γιατί είναι τόσο δύσκολο να σε ξεχάσω τώρα. 

Δεν μπορείς να λες ότι είσαι ερωτευμένος μαζί μου και μετά να συμπεριφέρεσαι σαν να μην σε νοιάζει.
Αν δεν μπορείς να συμβαδίσεις τα λόγια σου με τις πράξεις σου, σταμάτα να μιλάς.

Σταματά να κάνεις για τους λάθος ανθρώπους τις πιο σωστές επιλογές.

Σταματά να δίνεις στους βρώμικους ανθρώπους το πιο καθαρό κομμάτι του εαυτού σου.

Σταματά να λες στους ψυχρούς ανθρώπους τα πιο ζεστά λόγια της καρδιάς σου.

Σταματά να δίνεις αγάπη σε αυτούς που ποτέ δεν θα την εκτιμήσουν.

Έχω υπάρξει χαρούμενη για χιλιάδες ώρες επειδή ήξερα ότι θα σε δω έστω και για μία.
Έχω υπάρξει δυστυχισμένη για χιλιάδες ώρες επειδή κατάφερες να μου σπάσεις την καρδιά μόνο μέσα σε μία.

Δεν ξέρω αν ήμουν καλό ή κακό παιδί φέτος και κατά πόσο αξίζω το δώρο σου. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι η ζωή δεν ήταν τόσο καλή όσο περίμενα απέναντι μου το έτος που σε λίγο τελειώνει. Ένα πέπλο θλίψης και στεναχώριας υπήρχε συνέχεια γύρω μου και με όποιον τρόπο και να προσπάθησα  να το διώξω, αυτό παρέμενε στην θέση του και όλες οι ελπίδες μου έπεφταν στο κενό. Δεν θα αναλύσω περισσότερο τις δυσκολίες και τα εμπόδια που είχα να αντιμετωπίσω γιατί εσύ θα ξέρεις καλύτερα αν όντως με παρατηρούσες.

Αυτό που ξέρω σίγουρα ότι μέσα σε αυτή τη χρονιά πάλεψα με δαίμονες που ένας μικρότερος εαυτός μου δεν θα μπορούσε καν να φανταστεί. Βρέθηκα και αντιμετώπισα καταστάσεις τις οποίες στο παρελθόν δεν είχα σκεφτεί ότι μπορεί να μου συμβούν. Μπορεί να έκλαψα, μπορεί να σκέφτηκα να τα παρατήσω αλλά δεν το έκανα. Οι μήνες περνούσαν, το 2017 τελειώνει και εγώ είμαι ακόμα εδώ. Το χαμόγελο μπορεί να είναι ψεύτικο αλλά είναι υπάρχει. Τα δάκρυα μπορεί να τρέχουν αλλά δεν το ξέρει κανείς.  Και καμιά φορά νομίζω ότι αυτό είναι που έχει την μεγαλύτερη σημασία. Να συνεχίζεις να προχωράς, να προσπαθήσεις ακόμα και αν δεν υπάρχει επιτυχία στην διαδρομή σου αλλά μόνο αγκάθια που σε πονάνε.

Η χρονιά τελειώνει και δεν ξέρω αν ήμουν καλό παιδί. Ξέρω, όμως, ότι ήμουν ένα παιδί που έμαθε να κάνει το μειονέκτημα πλεονέκτημα. Ακόμα κι αν το κεφάλι του ήταν γεμάτο με αρνητικές σκέψεις, αυτό έμαθε να δρα και να συμπεριφέρεται θετικά. Και αυτό πλέον έχει γίνει η δύναμη του. Η χρονιά τελειώνει και όσο δύσκολη κι αν ήταν δεν με πικραίνει πια. Θα την σκέφτομαι στο μέλλον και ξέρω ότι επιβίωσα και από αυτά.

Εγώ, Άγιε Βασίλη, θα ζητήσω το δώρο μου και αν πιστεύεις ότι μου αξίζει, να μου το φέρεις. Θέλω το νέο έτος να έχω πιο όμορφες μέρες. Μέρες στις οποίες δεν θα χρειάζεται να κρύψω ή να προσποιηθώ τίποτα. Επιζητώ καλύτερους ανθρώπους γύρω μου αλλά και να γίνω κι εγώ ένας καλύτερος άνθρωπος για αυτούς. Επιθυμώ αγάπη, να  δώσω απλόχερα και να πάρω άλλη τόση.

Αλλά ακόμα κι αν δεν μου τα δώσεις εσύ, θα κάνω τα πάντα για να τα αποκτήσω μόνη μου. Το υπόσχομαι.

Με εκτίμηση

alergikh-sta-psemata:

Μου λείπουν τα άραγματα μας.

Alimos, Athens.

Θυμάσαι την πρώτη φορά που είχαμε βγεί;

Με είχες στην αγκαλιά σου και εγώ σου μίλαγα για το πόσο ωραία είναι η θέα μπροστά μας.

Εσύ χαμογελούσες.

Μετά έλεγα για την ποίηση. Εσύ δεν είχες ιδέα, αλλά σου άρεσε που σου μάθαινα κάτι.

Μετά η κουβέντα ήρθε στο ότι τραγουδάω.

Με επριξες να σου τραγουδήσω, οπότε το έκανα.

Με κοιτούσες τόσο έντονα, που ακόμα νιώθω τα μάτια σου πάνω μου.

Έλαμπαν τόσο πολύ τα μάτια σου.

Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ μου λείπουν αυτά τα μάτια.

Αυτό το χαμόγελο.

Αυτό το γέλιο.

Αυτά τα χείλη.

Αυτό το πρόσωπο.

Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ μου λείπεις εσύ.

Τι νομίζουν οι γονείς μας, ότι πιστεύουμε για την ζωή :

“Είναι εύκολη, δεν έχει κινδύνους, θα μπορούμε εύκολα να βρούμε δουλειά, να κάνουμε οικογένεια, δεν υπάρχουν δυσκολίες.”

Τι πραγματικά πιστεύουμε :

“Η ζωή είναι για τον πεοντα. Η κοινωνία όλο και χειροτερεύει. Η ανθρωπότητα όλο και πιο πολύ καταστρέφεται. Μειώνετε η ανθρωπιά, η αξιοπρέπεια και το φιλότιμο. Έτσι και βγεις έξω μόνος σου, την έχεις βάψει. Ποιος θα έκανε παιδιά σε έναν κόσμο τόσο αδιάφορο και σκληρό;”

alergikh-sta-psemata:

Η τελευταία μας φορά.

Θυμάσαι την τελευταία μας φορά; Ήμασταν τόσο ψυχροί και οι δύο. Σε κοίταγα και προσπαθούσα να μην κλάψω. Δεν ήθελα να κλάψω μπροστά σου. Ήθελα να δείξω ότι είμαι δυνατή. Ότι δεν είχα καταλάβει ότι μπορεί να σε έβλεπα για τελευταία φορά. Εγώ κοίταγα το φεγγάρι και εσύ το τίποτα. Ήθελα τόσο πολύ να με έρθεις να με αγκαλιάσεις. Παρόλα αυτά που είχαν γίνει το έκανες. Με αγκάλιασες. Η αγκαλιά σου ήταν τόσο ψυχρή. Ήθελα τόσο πολύ να σε φιλήσω. Να γευτώ τα χείλια σου. Να νιώσω τα χείλια μου πάνω στα δικά σου. Όμως αντί να γίνει αυτό αρχίσαμε να τσακωνόμασταν. Με είχες νευριάσει και στεναχωρίσει τόσο πολύ με αυτά που έλεγες. Δεν περίμενα να έλεγες και να πίστευες τέτοια πράγματα για μένα. Σου είπα να φύγεις. Ίσως το μεγαλύτερο λάθος που είχα κάνει. Σου έλεγα να φύγεις μέχρι που έφυγες. Σε κοίταγα ενώ έφυγες και δεν γύρισες ούτε λίγο να με κοιτάξεις. Εκεί έσπασα. Εκεί χάθηκα. Εκεί κατάλαβα ότι μπορεί και να με μισείς. Εκεί κατάλαβα πόσο σ αγαπάω. Εκεί κατάλαβα πόσο κακό σου εχω κάνει. Κατάλαβα ότι δεν σου αξίζω. Και παρόλο που έχουν περάσει 2 μήνες εγώ είμαι ακόμα εδώ. Ακόμα σε αγαπάω. Ακόμα σε νοιάζομαι. Δεν έχω φύγει. Είμαι ακόμα εδώ.

Τώρα πια πάει ένας χρόνος..

Ακόμα εδώ είμαι.

Περιμένω κάτι που δεν πρόκειται να ξανά αρχίσει.

Είμαι απο τα παιδιά που προτιμούν να τους γλύφουν πίσω τους

Και να τους κράζουνε μπροστά τους

Κι αν κάνουν το αντίθετό τούτο στην υγειά τους

Πες τους άντε γειά τους και κατι για τη μαμά τους

Όταν σε είδα είπα, ας χάσω τα πάντα σε αυτή τη ζωή,

μα τώρα μου λείπεις ακόμη και εσύ.

Ντροπή…

Θηλιά το σκοινί.

Μίσος,αγάπη, επιτέλους σιωπή

- … - . - - .

loading