Hiç tanımaz tenim ellerini…

Sen beni seversen en güzel gülen ben olurum zaten

Seneler önce “git,gideceksen bekleme” diyen adamın sonradan “şehirler düşsün,sen gitme” dediğini gördüğüm günden beri içimde bi acı fazla.

Bunca acıdan sonra yürek ferahlığıyla derin bir nefes alıcakken aklım yine karmakarışık,oradan oraya savruluyorum

“O yara hiç kabuk bağlamadı,hala sızlıyor,ve sen hala bu yarayı gelmeyerek kanatıyorsun çocuk.Hadi benim yaralarım sızlasın çocuk, sahi hiç gelmeyecek misin?”

Tut elimi, burdan gidelim..

Ben hep burdayım, bıraktığın ve bildiğin yerde. Bir gün dönüpte bulamazsın diye, uzaklaşamıyorum.

Kaybettim işte. Uzatmanın manası yok.

Hayalini kurduğum mutluluğu, tüketemeden kaybetmiş gibi hissediyorum.

Belki burda karşılaşırız diye yazmıyorum, sen buraların insanı değilsin. Çünkü eğer öyle olsaydın, biz böyle olmazdık.

Sen benim unutmak istediğim sokaklarda gizlisin.

Hayat bekletmelere gelmez. Yaşayacaksanız, ne olursa olsun zaten yaşarsınız.

Var olmak isteyip de, bukadar yok olmayı nasıl başardım, inanın ben de bilmiyorum.

Sonra ben büyüdüm ve her şey, tüm umutlarım küçüldü.

Dolu bir kafayı boş bir ruh ile dengeleyemezsiniz

Yaşadığını hissetmek için üşümelisin.