#γρεεκ κουοτς

LIVE

ολα ειναι ψευδαισθήσεις

ψευδαίσθηση

ψεύτικη αίσθηση

άρα όχι αληθινή

και εδώ ρωτάω

γύρω μας τι είναι αληθινο;

έχουμε όλοι ακούσει για ψεύτικους ανθρώπους, φίλους που στα δύσκολα εγκαταλείπουν, αγαπες που στην πρώτη δυσκολία ξεθωριάζουν, άτομα που δώσανε υποσχέσεις που δεν κράτησαν.

εχουμε ζήσει όλοι καταστάσεις που αμφιβάλλαμε για κάτι.

και τώρα τι εννοει με αυτο; το είπε ειρωνικά; όντως το πιστεύει ή με δουλευει; θα το κρατήσει μυστικό ή θα το πει παντου; μπορώ να τον εμπιστευτώ; και αν δεν συμβαίνει κάτι και όλα είναι στο μυαλό μου;

και εδώ ρωταω

γύρω μας τι είναι αληθινό;

όλα είναι στο μυαλό μας σωστα; Ο κάθε χαρακτήρας ερμηνεύει μια κατάσταση διαφορετικά. αισιόδοξα ή αρνητικά. όπως το πάρει κάνεις που λέει και ο κόσμος. αρα αν ο καθένας πιστεύει ότι επιθυμεί, όλα είναι στο μυαλό του; για εσένα μπορεί η αντίληψη του άλλου να είναι παράλογη, για αυτόν το αντίθετο. άρα ζούμε μια ψευδαισθηση;

lipopsychw:

δέθηκα·

θέλω να κάθομαι μαζί σου συνεχώς μέσα στη σιωπή,

να ακούω την αναπνοή σου,

να συγχρονίζεται με τη δική μου.


δέθηκα·

τώρα πώς θα λυθώ;

ότι δε λύνεται κόβεται

Το αγόρι, για το οποίο έγραφα τα πρώτα μου ερωτικά ποστς σε αυτόν τον λογαριασμό πριν δύο χρόνια, ήρθε πριν λίγες μέρες κάτω από το σπίτι μου να μου πει ότι του αρέσω και θέλει να είμαστε μαζί.

Υπάρχει ελπίδα φίλοι!

ελπίζω να είναι όμορφα εκεί που είσαι
ο ήλιος να λάμπει
και να έχεις μια ωραία μέρα

και θέλω τότε μόνο να με σκέφτεσαι
όταν έχει λιακάδα
όχι όταν βρέχει ή κάνει κρύο

να με σκέφτεσαι στις όμορφες μέρες
γιατί και εμείς μόνο τέτοιες είχαμε

Δεν είμαι το κορίτσι των ονείρων σου

Ούτε ο έρωτας της ζωής σου

Το έκανες αρκετά κατανοητό αυτό

Θα είμαι όμως το κορίτσι που θα σκέφτεσαι κάποια μέρα οταν βλέπεις τα κύματα της θάλασσας και θα εύχεσαι να γυρίσω πίσω όπως κάνουν αυτά κάθε φορά που φεύγουν

Και εκεί, στο σημείο που με φίλησες για πρώτη φορά θα συνειδητοποιήσεις το λάθος σου γιατί εγώ δεν θα γυρίσω.

Εύχομαι σε όποιον το διαβάζει αυτό να συμβεί κάτι πολύ όμορφο σύντομα.
Τα δάκρυα και ο πόνος να σταματήσουν και να έρθουν καλύτερες μέρες.

Δεν είναι το τελος του κόσμου

Δεν είναι η μεγαλύτερη θλίψη

Είναι απλά ένα αγόρι

Ένα αγόρι που δεν θέλει να είναι μαζί μου

Και έχω περάσει πολύ πιο δύσκολα από αυτό

Λέω ψέματα στον εαυτό μου

Δεν είμαι ερωτευμένη πια μαζί του

Δεν με νοιάζει που δεν τηλεφώνησε ποτέ

Ελπίζω μια μέρα να τα πιστέψω

Ελπίζω μια μέρα να μην είναι ψέματα πια

Μια μέρα όχι μακρινή

Μακάρι να μην είχα πλύνει ποτέ αυτά τα σεντόνια, να είχαν ακόμα την μυρωδιά σου και να κοιμόμουν κάθε βράδυ αγκαλιά με το άρωμα σου.

Ή μάλλον, μακάρι να μην είχες φύγει ποτέ. Να ξάπλωνες ακόμα σε αυτά τα σεντόνια και να μύριζε συνέχεια όλο το σπίτι “εσύ”.

Δεν με θέλει πια.

Αλλά πλέον, δεν με νοιάζει.

Πλέον με θέλω εγώ.

Πλέον έχω επιλέξει εγώ τον εαυτό μου και θέλω άτομα κοντά μου που δεν με ξεπερνάνε τόσο εύκολα.

Συγγνώμη που σε άφησα

αλλά έμαθα ξαφνικά να αγαπάω τον εαυτό μου

και συνειδητοποίησα την αξία μου

και είναι πολύ περισσότερη από ότι μου έδινες εσύ

δεν γίνεται να παρακαλάω για την προσοχή σου

ή για το ενδιαφέρον και τα συναισθήματα σου

δεν αξίζω τόσο λίγο

δεν με αγαπάω τόσο λίγο

Κάποιες φορές εύχομαι να μην σε είχα γνωρίσει ποτέ γιατί είναι τόσο δύσκολο να σε ξεχάσω τώρα. 

Δεν μπορείς να λες ότι είσαι ερωτευμένος μαζί μου και μετά να συμπεριφέρεσαι σαν να μην σε νοιάζει.
Αν δεν μπορείς να συμβαδίσεις τα λόγια σου με τις πράξεις σου, σταμάτα να μιλάς.

Σταματά να κάνεις για τους λάθος ανθρώπους τις πιο σωστές επιλογές.

Σταματά να δίνεις στους βρώμικους ανθρώπους το πιο καθαρό κομμάτι του εαυτού σου.

Σταματά να λες στους ψυχρούς ανθρώπους τα πιο ζεστά λόγια της καρδιάς σου.

Σταματά να δίνεις αγάπη σε αυτούς που ποτέ δεν θα την εκτιμήσουν.

Μπορείς να πηδήξεις κάθε τυχαία γκόμενα, κάθε κορίτσι που σε εκλύει εμφανισιακά, δεν με απασχολεί. Μπορείς να ξαπλώσεις στα σεντόνια τους και να τους δείξεις την γύμνια του κορμιού σου.
Όταν τελειώσεις, πέρασε από το σπίτι μου, να κάτσουμε στο μπαλκόνι κοιτάζοντας τα αστέρια και το φεγγάρι αναλύοντας το νόημα της ζωής. Κατα βάθος ξέρουμε και οι δύο ότι αυτό προτιμάς.

Τι νομίζουν οι γονείς μας, ότι πιστεύουμε για την ζωή :

“Είναι εύκολη, δεν έχει κινδύνους, θα μπορούμε εύκολα να βρούμε δουλειά, να κάνουμε οικογένεια, δεν υπάρχουν δυσκολίες.”

Τι πραγματικά πιστεύουμε :

“Η ζωή είναι για τον πεοντα. Η κοινωνία όλο και χειροτερεύει. Η ανθρωπότητα όλο και πιο πολύ καταστρέφεται. Μειώνετε η ανθρωπιά, η αξιοπρέπεια και το φιλότιμο. Έτσι και βγεις έξω μόνος σου, την έχεις βάψει. Ποιος θα έκανε παιδιά σε έναν κόσμο τόσο αδιάφορο και σκληρό;”

alergikh-sta-psemata:

Η τελευταία μας φορά.

Θυμάσαι την τελευταία μας φορά; Ήμασταν τόσο ψυχροί και οι δύο. Σε κοίταγα και προσπαθούσα να μην κλάψω. Δεν ήθελα να κλάψω μπροστά σου. Ήθελα να δείξω ότι είμαι δυνατή. Ότι δεν είχα καταλάβει ότι μπορεί να σε έβλεπα για τελευταία φορά. Εγώ κοίταγα το φεγγάρι και εσύ το τίποτα. Ήθελα τόσο πολύ να με έρθεις να με αγκαλιάσεις. Παρόλα αυτά που είχαν γίνει το έκανες. Με αγκάλιασες. Η αγκαλιά σου ήταν τόσο ψυχρή. Ήθελα τόσο πολύ να σε φιλήσω. Να γευτώ τα χείλια σου. Να νιώσω τα χείλια μου πάνω στα δικά σου. Όμως αντί να γίνει αυτό αρχίσαμε να τσακωνόμασταν. Με είχες νευριάσει και στεναχωρίσει τόσο πολύ με αυτά που έλεγες. Δεν περίμενα να έλεγες και να πίστευες τέτοια πράγματα για μένα. Σου είπα να φύγεις. Ίσως το μεγαλύτερο λάθος που είχα κάνει. Σου έλεγα να φύγεις μέχρι που έφυγες. Σε κοίταγα ενώ έφυγες και δεν γύρισες ούτε λίγο να με κοιτάξεις. Εκεί έσπασα. Εκεί χάθηκα. Εκεί κατάλαβα ότι μπορεί και να με μισείς. Εκεί κατάλαβα πόσο σ αγαπάω. Εκεί κατάλαβα πόσο κακό σου εχω κάνει. Κατάλαβα ότι δεν σου αξίζω. Και παρόλο που έχουν περάσει 2 μήνες εγώ είμαι ακόμα εδώ. Ακόμα σε αγαπάω. Ακόμα σε νοιάζομαι. Δεν έχω φύγει. Είμαι ακόμα εδώ.

Τώρα πια πάει ένας χρόνος..

Ακόμα εδώ είμαι.

Περιμένω κάτι που δεν πρόκειται να ξανά αρχίσει.

Είμαι απο τα παιδιά που προτιμούν να τους γλύφουν πίσω τους

Και να τους κράζουνε μπροστά τους

Κι αν κάνουν το αντίθετό τούτο στην υγειά τους

Πες τους άντε γειά τους και κατι για τη μαμά τους

Όταν σε είδα είπα, ας χάσω τα πάντα σε αυτή τη ζωή,

μα τώρα μου λείπεις ακόμη και εσύ.

Ντροπή…

Θηλιά το σκοινί.

Μίσος,αγάπη, επιτέλους σιωπή

- … - . - - .

Ποιο από τα δύο: Είναι ο άνθρωπος μια από τις γκάφες του Θεού ή ο Θεός μια από τις γκάφες του ανθρώπου;

Νίτσε

Αν λες περισσότερα από αυτά που θέλουν να ακούσουν είσαι περίεργος.

Αν λες λιγότερα από αυτά που θέλουν να ακούσουν είσαι άχρηστος.

Αν λες ακριβώς αυτά που θέλουν να ακούσουν τότε θα σ'αγαπούν και θα σε εκτιμούν και πάντα.

06/12

Τοτε ο μπάτσος σήκωσε το πιστόλι και σημάδεψε τον έφηβο.

Έτσι αβίαστα χάθηκε μια ζωή.

Η μητέρα κλέει. Βράχνιασε από τα ουρλιαχτά.

Ο πατέρας έσπασε το χέρι του όταν βάρεσε τον τοίχο.

Ο φοιτητής αδελφός του σκέφτεται να αυτοκτονήσει. Νοιώθει κενός.

Η εξάχρονη αδελφή του κοιτάζει απορημένα την οικογένειά της να καταστρέφεται.

Όσον αφορά το μπάτσο, είναι ακόμα ελεύθερους.

Ο έρωτας

Μία μαχαιριά τις οποίας ο πόνος είναι βραχυπρόθεσμος,οξύς και σε τινάζει στον αέρα.

Η αγάπη.

Όταν η πληγή επουλώνετε. Αυτός ο πόνος ο μακροπρόθεσμος πόνος που θα σε ακολουθάει για καιρό.

Οτι απομείνει.

Απλός μια ουλή.

Η αγάπη είναι σαν πίνακας. Πολλά χρώματα συνδυάζονται και δημιουργούν μία πανέμορφη και μοναδική εικόνα.

Όμως όλα τα χρώματα κάποια στιγμή ξεφτίζουν.

Ελπίδα

Η ελπίδα είναι ένα κερί σε ενα σκοτεινό τούνελ, δεν είναι η φωτεινή του έξοδος. Μην κάνεις το λάθος να ακολουθήσεις το κερί γιατί θα χαοθείς και τότε θα σβήσει.

Άπαξ και σβήσει το κερί θα μείνεις μόνος σου στο σκοτάδι ψαχουλεύοντας τους τοίχους μήπως και μπορέσεις να βρεις την έξοδο. Τελικά όμως θα μείνεις εκεί, μόνος σου θα βαλτώσεις και έπειτα θα μαρμαρόσεις. Εκεί ακριβώς που σε άφησε το κερί.

Αν όμως ψάξεις και δεν μπορείς να βρεις τη φωτεινή έξοδο μόνος σου τότε χρειάζεσαι περισσότερα κέρια δηλαδή περισσότερους ανθρώπους. Κάθε άνθρωπος έχει ένα κερί που ή θα σβήσει ή θα σταματήσει ο άνθρωπος να το χρειάζεται γιατί θα έχει βρει το αληθινό φως.

Είδα τον εαυτό μου με ματωμένα χέρια να ακουμπά τοίχους και αν τους λερώνει

και μετά τη μάνα μου να με βαράει γιατί λέρωσα, όχι γιατί χαρακώθηκα.

Σε καθημερινή βάση, αυτοτραυματίζομαι.

Σε καθημερινή βάση, κόβω τον εαυτό μου με τα ξυράφια του πατέρα μου.

Σε καθημερινή βάση, κάθε δευτερόλεπτο είναι μία ακόμα αποτυχία μου.

Σε καθημερινή βάση, μισώ τον εαυτό μου και ότι αυτός προκαλεί.

Σε καθημερινή βάση, κλαίω στο δωμάτιό μου που είμαι δειλός και δεν μπορώ να αυτοκτονήσω με θάρρος.

Σε καθημερινή βάση, το βράδυ πριν κοιμηθώ βγάζω το περίστροφο με τη μία σφαίρα κάτω από το μαξιλάρι μου, σημαδεύω ανάμεσα στα μάτια μου, γυρίζω τον μύλο και τραβάω τη σκανδάλη.

Ως τώρα δεν έχει γίνει το καλό .

Και σε αυτό αποτυνχάνω.

loading